Vadim Glowna

Vadim Glowna junie 2007 en Ludwigshafen

Vadim GLOWNA (n. 26-an de septembro 1941 en Eutin; mortis la 24-an de januaro 2012 en Berlino) estas germana aktoro, reĝisoro, scenaristo kaj filmproduktisto.

Vivo

Glowna naskiĝis en 1941 en la holstinia distrikturbo Eutin, alkreskis post la separiĝo de siaj gepatroj kiel nesufiĉe prizorgata infano en militdetruita Hamburgo. La pola familia nomo Glowna (de pola główna = kiel ĉef-; (fem.) esenca) ne estas la nomo de lia biologia patro, sed de lia ŝatata sociala patro, la dua edzo de lia patrino. La familia vivo ne estis amoplena, ĉar la patrino devis mastrumi propran florvendejon. Li do junaĝe plurfoje forfuĝis, proprainiciate plurajn tagojn vagabondante kaj restante for sen informo . Komencitan studon de teologio li antaŭtempe ĉesis. Juna Glowna trabatis al si la vojon per laboroj kiel maristo, hotelpaĝio, taksiŝoforo kaj ĵurnalisto, ĝis kiam li per laboro kiel statisto ekideis studi ĉe aktorolernejo. Tuj post la aktoredukado Gustaf Gründgens engaĝis lin por la ensemblo de la hamburga teatrejo.

Estis komenco de kariero kiel aktoro, reĝisoro kaj scenaristo kaj produktisto por kinaj kaj televidfilmoj kaj por la teatro. Jam en 1980 li fondis kun sia tiama edzino Vera Tschechowa, kun kiu li estis geedziĝinta tra 23 jaroj, la produktadfirmaon Atossa-Film. Vera Tschechowa daŭre tenas la aferdirektadon de la filmoj faritaj de li. Dum kiam alkreskis iliaj gefiloj pokaze enigitaj en la geedzecon, ili loĝis dum jaroj en heredita antaŭurba domo kun ĝardeno en Munkeno. Poste Vadim Glowna transloĝiĝis al Berlino.

Novembre 2006 ekis la unua kinofilmo de Glowna ekde dek kvar jaroj. Das Haus der schlafenden Schönen baziĝas sur la libro Die schlafenden Schönen (germana titolo) de Yasunari Kawabata. Lin instigis al ĉi tiu projekto Bodo Kirchhoff, verkisto amikiĝinta kun li. Glowna verkis la scenaron, reĝisoris, ĉefrolulis kaj produktis la filmon. En ĉi tiu filmo Maximilian Schell kaj Angela Winkler tenis pluaj esencajn rolojn. Ne nur artisme la projekto estis riska, ankaŭ korpe Vadim Glowna iris ĝis siaj limoj. La aktoro kaptis dum filmfestivalo en vezikon ĉe la piedo. Pro la filmlaboroj li nur post 14 tagoj konsultis kuraciston. Tiam la inflamiĝo jam tiom progresis, ke la dika piedfingro devis esti amputita.

En septembro 2006 eldonejo Ullstein publikigis sub la titolo Der Geschichtenerzähler – Erinnerungen la memoraĵojn de Glowna.

Glowna havas unu filon, filmkomponiston Nikolaus Glowna (n. 1961).

Verkoj

Reĝisoradoj

Kinofilmoj

• 2007: Seven Heroes
• 2006: Das Haus der schlafenden Schönen
• 1992: Der Brocken
• 1990: Eines Tages irgendwann
• 1987: Des Teufels Paradies
• 1984: Tschechow in meinem Leben
• 1983: Dies rigorose Leben
• 1980: Desperado City (gajnis ĉe A-Filmfestival de Cannes la Caméra d'Or por la plej bona unua filmo)

Bei allen genannten Spielfilmen schrieb Glowna auch das Drehbuch.

Televido

• 1998: Siska (TV)
• 1998: Der Schnapper – Blumen für den Mörder (TV)
• 1995: Eine Frau wird gejagt (TV)
• 1993: Tatort – Bauernopfer (TV; Glowna ankaŭ verkis la scenaron)
• 1977: Der Alte - Zwei Mörder (TV)
• ĉ. 1973: Der Griller (TV, Bayerischer Rundfunk)

Krome pluraj reĝisoradoj por televidserioj kiel Peter Strom (1988 kaj 1996), Siska (inter 1998 kaj 2006 entute 6 serieroj) kaj Der Alte (ekde 1996, ĝis nun 17 serieroj).

Kiel aktoro

Kinofilmoj (selekto)

• 2009: Gonger - Das Böse vergisst nie
• 2006: Das Haus der schlafenden Schönen
• 2006: Lapislazuli – im Auge des Bären
• 2006: Vier Minuten
• 2005: Mutterseelenallein
• 2004: Agnes und seine Brüder
• 2004: Mein Name ist Bach
• 2003: Der alte Affe Angst
• 2002: Baader
• 2000: Die Unberührbare
• 1988: Drei D
• 1980: Death Watch – Der gekaufte Tod
• 1979: Die Mars-Chroniken
• 1978: Der Schneider von Ulm
• 1977: Gruppenbild mit Dame
• 1977: Steiner – Das Eiserne Kreuz
• 1976: Police Python 357
• 1975: Warum bellt Herr Bobikow
• 1971: Die Tote aus der Themse
• 1968: Liebe, u.s.w.

Televidfilmoj (selekto)

• 2009: Die Rebellin
• 2007: Alles was recht ist
• 2004: Die Rückkehr des Vaters
• 2003: Schwabenkinder
• 2002: In der Mitte des Lebens
• 2000: Les Misérables – Gefangene des Schicksals
• 1997: Dies verlauste nackte Leben
• 1993: Tatort: Bauernopfer
• 1991: Miami Killer
• 1990: Projekt Aphrodite
• 1985: Das Totenreich
• 1984: Ein fliehendes Pferd
• 1977: Das verschollene Inka-Gold
• 1975: Polly oder die Bataille am Bluewater Creek
• 1974: Insomnia
• 1970: 11 Uhr 20 (Dreiteiler)
• 1969: Horror
• 1967: Verbrechen mit Vorbedacht
• 1964: Held Henry

Krome prezentadoj en televidserioj en Der Kommissar, Derrick, Der Alte, Tatort, Ein Fall für Zwei, Rosa Roth, Das Traumschiff, Die Männer von K3, Polizeiruf 110 samkiel en la policfilmo-serio Nachtschicht („Nachtschicht – Tod im Supermarkt“). Der letzte Zeuge (Bitter im Abgang)

Radiodramoj kaj aŭdlibroj (kiel parolisto)

• 2009: Angst hat keine Augen (radiodramo de Roswitha Quadflieg)
• 2008: POKE (radiodramo de Evrim Sen kaj Denis Moschitto)
• 2005: Malibu (radiodramo de Leon de Winter; kun Christian Redl, Hans Peter Hallwachs k. a.)
• 2005: Morgen und Abend (radiodramo de Jon Fosse; kun Peter Fitz)
• 2004: Die kleine Klokröte (radiodramo de Jan Jepsen; kun Julia Hummer k. a.)
• 2003: König Sufus und das Wunderhuhn (radiodramo de Tankred Dorst; kun Alina Gilitschenski k. a.)
• 2002: Elementarteilchen (radiodramo pri la libro de Michel Houellebecq; kun Blixa Bargeld, Michael Tregor, Lena Stolze, Horst Mendroch k. a.)
• 2001: Ringkampf (radiodramo de Thea Dorn; kun Margit Bendokat, Wolfgang Michael k. a.)
• 2000: Die Päpstin (radiodramo laŭ la samnoma romano de Donna Woolfolk Cross), Der Audioverlag; kun Angelica Domröse, Hilmar Thate, Thomas Holtzmann k.a.)
• 1999: Das Bild (Hörbuch zum gleichnamigen Thriller von Stephen King)
• 1997: Drei Mörder (radiodramo de Jost Nickel (alinome Dietmar Bittrich); kun Christian Redl, Ulrich Pleitgen, Holger Rink)

Libroj

• 2006: Der Geschichtenerzähler – Erinnerungen (kun kunverkistino Christine Eichel)
• 1985: Desperado City. Wie ein Film entsteht

Premiado

• 2000: premio de la germana filmkritiko pro sia prezentado en Die Unberührbare

Eksteraj ligiloj

• Vadim Glowna ĉe Interreta filma datumbazo (angle)
• biografio en la retejo KINO.de Arkivigite je 2010-07-11 per la retarkivo Wayback Machine