Olo-malutak

Olo-malutak
	oatmeal (en) eta cereal flakes (en)
Materialak	oats (en)
Historia
Honen produktua	Olo

Olo-malutak, hasieran, gosaltzeko zerealak bezala sortu zituzten, eta, gaur egun, gizakiek oloa kontsumitzeko erarik ohikoena da.

Ekoizpena

Oloak, beste zerealek bezala, kanpoko oskol gogorra du, gluma izenekoa, kendu behar dena, alea elikagai bezala erabil ahal izateko. Behin gluma kenduz gero, alea oraindik zahiak babestuta dago.

Zereal honek bi eta bost aldiz arteko koipe gehiago dauka gariak baino, batez ere zahian eta endosperman. Horrez gain, koipe horiek digeritzeko gai den entzima kopuru handiak ditu, eta horrek olo-alea zaharmindu egiten du. Horregatik, olo aleen tratamenduak tenperatura baxuko txigorketa arina eskatzen du. Tratamendu termiko honek entzimak inaktibatzen ditu produktuaren hondatze azkarra saihestuz eta zapore bereizgarria ematen dio. Gainera, urrats horrek proteinak desnaturalizatzen ditu eta gutxiago disolbatzen dira, egosketan aleei osotasun gehiago emanez.

Hurrengoan, ale txigortua lurrunetan, berotu eta malgutu egiten da eta, ondoren, arrabolen artean zapaldu behar da lautzeko, eta, horrela, ura azkar birxurgatzen du egosketan edo beratze hutsean. Zenbat eta meheagoak aleak zapaltzen dugun, orduan eta azkarrago birhidratatzen dira: olo maluta arruntek 0,8 mm-ko lodiera dute; "egosketa azkarreko" oloek 0,4 mm-koa gutxi gorabehera, eta "berehalakoak" oraindik meheagoak dira.

Halaber, olo-irina gisa ezagutzen den hauts finera txikiagotu daitezke.