نظامیگری یا میلیتاریسم باور یا خواست یک دولت یا ملت به این است که یک حکومت باید توانمندی نظامی خود را قوی نگهدارد و از آن برای گسترش منافع یا ارزشهای ملی خود، استفادهٔ تهاجمی کند.[۱] همچنین میتواند بهمعنای افتخار به ارتش و آرمانهای طبقهٔ نظامی و «نفوذ نیروهای مسلح در اداره یا سیاست دولت» باشد[۲]
در سال ۱۹۸۱ هنگامی که رونالد ریگان در آکادمی نظامی ایالات متحده سخنرانی می کرد قول داد توان نظامی را افزایش دهد و تاکید کرد: هر ملتی که به اوراق و کاغذها امید بندد و به این اعتبار از تدارک وسایل حمایت کننده غفلت ورزد، هرگز تا به آن حد دوام نخواهد کرد که صفحات زیادی بر تاریخ بیفزاید.[۳]