صفت
ظاهر
فارسی
[ویرایش]گونههای دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /صِفَت/
اسم
[ویرایش]صفت
- جمع صفات، ویژگی یا چگونگی بارز کسی یا چیزی که به وسیله آن میتوان او یا آن را از دیگران متمایز کرد.
- کلمهای است که به اسم افزوده میشود تا حالت و چگونگی آن را بیان کند.
- ستودن.
صفت
[ویرایش]- بیان حال.
- چگونگی، چگونگی کسی یا چیزی را گفتن. چونی. خُلق و خوی، باطن، معنی.
––––
برگردانها
[ویرایش]ترجمهها | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن