Eustorgio Salgar

Eustorgio Salgar
Ceann-suidhe Choloimbia 1 dhen Ghiblean 1870 - 1 dhen Ghiblean 1872 ← Santos Gutiérrez Prieto - Manuel Murillo Toro →
Beatha
Breith	Bogotá, 1 dhen t-Samhain 1831
Dùthaich	Stàitean Aonaichte Choloimbia
Bàs	Bogotá, 25 dhen t-Samhain 1885
Àite-adhlacaidh	Central Cemetery of Bogotá (en)
Teaghlach
Bràithrean ⁊ peathraichean	liosta Januario Salgar (en)
Foghlam
Foghlam	Oilthigh Nàiseanta Colombia
Cànain	Spàinntis
Dreuchd
Dreuchd	neach-poileataigs agus dioplomat
Ìre	oifigeach coitcheann
Creideamh
Pàrtaidh poileataigeach	Pàrtaidh Libearalach Choloimbia

B’ e Eustorgio Salgar Moreno fear-lagha, neach-poileataigs, saighdear agus riochdaire dioplòmasach à Coloimbia; rugadh e ann am Bogotá 1 an t-Samhain 1831 agus chaochail e an suid fhèin 25mh an t-Samhain 1885. Bha e na bhall Pàrtaidh Libearalach Choloimbia agus na Cheann-suidhe Stàitean Aonaichte Choloimbia eadar 1870 agus 1872. ‘S e am pearsa na b’òige a bhith ga thaghadh Ceann-suidhe Choloimbia a-riamh a bh’ann.

Beatha

Thoisich e a beatha anns a’ phoileataigs gu math òg, dìreach an dèidh do cheum a ghabhail aig an Oilthigh Central (Oilthigh Nàiseanta Coloimbia an latha an-diugh) ann an 1851. Rè na ciad bliadhnachan sin anns a’ bheatha poblach bha e na Riaghladair air a’ cheàrn García Rovira (ann an ceann a deas na Roinne Santander) eadar 1853 agus 1855, an uair sin, an dèidh dhan cheàrn sin a thàthadh còmhla ri Pamplona, bha e na Riaghladair a’ cheàrna ùr rè trì bliadhna. Chaidh an Stàit Santander a chruthachadh ann an 1858, agus thug na ceàrnan ceann fodha, agus an uair sin fhuair Salgar àite ann an Seanaid a’ Cho-chaidreachas Ghranada, an t-ainm ùr a fhuair an dùthaich anns a’ Bun-reachd Nàiseanta ùr. Chaidh e a thaghadh ann an 1859 airson na Stàite Santander a riaghladh, aig toiseach toisichidh mar cheann-suidhe eadarach agus an ceann beagan mhìos bha e na cheann-suidhe fhèin. Bhon dreuchd sin, agus dìreach mar gach uile libearalach a bha na cheann-suidhe Stàite, rinn e dùbhlan cruaidh an aghaidh Ceann-suidhe a’ Cho-chaidreachais, an Tòraidh Mariano Ospina Rodríguez. Cho-dhùin esan taic a thoirt dha ar-a-mach nan Tòraidh ann an Santander airson Salgar a chur à cathair na Stàite sin, ach dh’fhàilnich an gnothach, leis cho làidir ‘s a bha taic poblach airson an riaghaltair libearalach òg. ‘S e balach luathaireach a dh’eug aig 54 bliadhna a dh’aois a bh’ann.

Poileataigs

Nuair a bhris a-mach an cogadh sìobhalta dhe 1860, a dh’adhbhraich Tomás Cipriano de Mosquera, (ceannn-suidhe a’ Chauca agus seann cheann-suidhe na dùthcha), cho-dhùin seann cheann-suidhe na Stàite Shantander taic a thoirt dhàsan. Le sin shabaid e an aghaidh Riaghaltas na dùthcha. Bha an gnothach cho doirbh ‘s gun do ghairm iad an cogadh, ach chaill na daoine à Santander, an dèidh Bhlàr El Oratorio, sa bhliadhna sin fhèin. Chaidh Salgar, an caibineit aige agus na ceannardan libearalach na bu chliùitiche na roinn a chur an greim is a thoirt gu Bogotá. Bhuannaich Mosquera an ath bhliadhna, mu dheiradh thall:, chaich iad a shaorachadh is an uair sin thoisich Salgar cliù poileataigeach aig ìre nàiseanta fhaighinn, is e ga ainmeachadh na Àrd-neach-lagha.

Chaidh Salgar a thaghadh Ceann-suidhe na Stàite a-rithist leis a’ Mhòr-dhail Shantander aig toiseach a’ bhliadhna 1862 agus thill e gu Bucaramanga, prìomh-bhaile na Stàite, nuair a fhuair e an dreuchd sin. An aon bhliadhna fhuair e àrdachadh armachd gu Seanailear an airm. Bha e an sàs anns a’ Cho-chruinneachadh dhe Rionegro an ath bhliadhna, is e na leas cathraiche na buidhne; mar thoradh a’ cho-cruinneachaidh, chaidh Riaghaltas iomarra, eadarach a thaghadh, le còignear rùnairean (ministearan) ann, is Salgar nam measg.

Ceann-suidhe na dùthcha

Thill e gu Riaghaltas na Stàite ann an Santander ann an 1864, ach am bliadhna ud fhèin chaidh e a dh’ainmeachadh Rùnaire a’ Mhaoineachaidh agus an uair sin Tosgair anns na Stàitean Aonaichte, far an robh e a’ fuireach gu 1867. Nuair a thill e dhan dhùthaich bha e na cheann-suidhe ann an Santander airson an ceathramh turas, gus an robh e ga thaghadh ceann-suidhe na dùthcha gu lèir.

Ceanglaichean A-mach

Pàrtaidh Libearalach Choloimbia (Spàinntis)

Cinn-suidhe Choloimbia

Simón Bolívar • Francisco de Paula Santander • Joaquín Mosquera • Rafael Urdaneta • Domingo Caycedo Santamaría • Jerónimo de Mendoza Galavís • José Ignacio de Márquez Barreto • Pedro Alcántara Herrán • Juan de Dios Aranzazu • Tomás Cipriano de Mosquera • Rufino Cuervo y Barreto • José Hilario López • José María Obando • José María Melo • Tomás Herrera  • José de Obaldía • Manuel María Mallarino • Mariano Ospina Rodríguez • Juan José Nieto Gil  • Bartolomé Calvo • Leonardo Canal González • Froilán Largacha • Manuel Murillo Toro • José María Rojas Garrido  • Santos Acosta Castillo Joaquín Riascos • Santos Gutiérrez Prieto • Eustorgio Salgar • Santiago Pérez de Manosalbas • Aquileo Parra Gómez • Manuel María Ramírez Fortoul  • Julián Trujillo Largacha • Rafael Núñez Moledo • Francisco Javier Zaldúa • Clímaco Calderón • José Eusebio Otálora • Ezequiel Hurtado • José María Campo Serrano • Eliseo Payán • Carlos Holguín Mallarino • Miguel Antonio Caro Tovar • Manuel Antonio Sanclemente • José Manuel Marroquín • Rafael Reyes • Diego Lemos • Jorge Holguín Jaramillo • Ramón González Valencia • Carlos E. Restrepo Restrepo • José Vicente Concha • Marco Fidel Suárez • Pedro Nel Ospina Vásquez • Miguel Abadía Méndez • Enrique Olaya Herrera • Alfonso López Pumarejo • Eduardo Santos • Darío Echandía Olaya • Alberto Lleras Camargo • Mariano Ospina Pérez • Laureano Gómez Castro • Roberto Urdaneta Arbeláez • Gustavo Rojas Pinilla • Gabriel París  • Guillermo León Valencia • Carlos Lleras Restrepo • Misael Pastrana Borrero • Alfonso López Michelsen • Julio César Turbay Ayala • Belisario Betancur Cuartas • Virgilio Barco Vargas • César Gaviria Trujillo • Ernesto Samper (1994–1998)  • Carlos Lemos Simmonds • Andrés Pastrana Arango (1998–2002)  • Álvaro Uribe (2002–2010)  • Juan Manuel Santos Calderón (2010–2018) • Iván Duque (2018–)