Aplysia

Aplysia é un xénero de moluscos gasterópodos da subclase dos heterobranquios, infraclase dos eutineuros, orde dos aplisíidos, que é o tipo da familia dos aplisíidos, que agrupa ás chamadas borrachas (un tipo de lesmas de mar), que habitan en todos os mares do globo.

Taxonomía

Descrición

O xénero foi descrito en 1767 por Linneo, na 12ª edición do seu Systema naturae.

Sinónimos

Ademais de polo seu nome actualmente válido, o xénero coñeceuse polos sinónimos:

• Aplysia (Aplysia) Linnaeus, 1767
• Aplysia (Metaplysia) Pilsbry, 1951
• Aplysia (Neaplysia) J. G. Cooper, 1863
• Aplysia (Pruvotaplysia) Engel, 1936
• Aplysia (Subaplysia) M. Medina, T. Collins & Walsh, 2005
• Aplysia (Tullia) Pruvot-Fol, 1933
• Aplysia (Varria) Eales, 1960
• Aplysiopsis Bergh, 1898
• Laplysia Linnaeus, 1767
• Phyllobranchopsis Eliot, 1905
• Pruvotaplysia Engel, 1936
• Tullia Pruvot-Fol, 1933
• Varria Eales, 1960

Especies

Na actualidade recoñécense no xénero as seguintes especies:

• Aplysia argus Rüppell & Leuckart, 1830
• Aplysia atromarginata Bergh, 1905
• Aplysia brasiliana Rang, 1828
• Aplysia californica J. G. Cooper, 1863
• Aplysia cedrosensis Bartsch & Rehder, 1939
• Aplysia cervina (Dall & Simpson, 1901)
• Aplysia concava G. B. Sowerby I, 1833
• Aplysia cornigera G. B. Sowerby I, 1869
• Aplysia dactylomela Rang, 1828
• Aplysia depilans Gmelin, 1791
• Aplysia dura Eales, 1960
• Aplysia elongata (Pease, 1860)
• Aplysia extraordinaria (Allan, 1932)
• Aplysia fasciata Poiret, 1789
• Aplysia ghanimii Golestani et al.
• Aplysia gigantea G. B. Sowerby I, 1869
• Aplysia hooveri Golestani et al.
• Aplysia inca d'Orbigny, 1837
• Aplysia japonica G. B. Sowerby I, 1869
• Aplysia juanina (Bergh, 1898)
• Aplysia juliana Quoy & Gaimard, 1832
• Aplysia keraudreni Rang, 1828
• Aplysia kurodai Baba, 1937
• Aplysia maculata Rang, 1828
• Aplysia morio (A. E. Verrill, 1901)
• Aplysia nigra d'Orbigny, 1837
• Aplysia nigrocincta E. von Martens, 1880
• Aplysia oculifera A. Adams & Reeve, 1850
• Aplysia parva Pruvot-Fol, 1953
• Aplysia parvula Mörch, 1863
• Aplysia perviridis (Pilsbry, 1895)
• Aplysia pilsbryi (Letson, 1898)
• Aplysia pulmonica Gould, 1852
• Aplysia punctata (Cuvier, 1803)
• Aplysia rehderi Eales, 1960
• Aplysia reticulata Eales, 1960
• Aplysia reticulopoda Beeman, 1960
• Aplysia robertsi (Pilsbry, 1895)
• Aplysia rudmani Bebbington, 1974
• Aplysia sagamiana Baba, 1949
• Aplysia sowerbyi Pilsbry, 1895
• Aplysia sydneyensis G. B. Sowerby I, 1869
• Aplysia tanzanensis Bebbington, 1974
• Aplysia vaccaria Winkler, 1955
• Aplysia vistosa Pruvot-Fol, 1953

Características

Unha Aplysia fasciata (arriba) e unha parella de A. punctata (abaixo) nun acuario de Póvoa de Varzim, Portugal.

De corpo espido, estes animais respiran a través dunha respiración branquial que se manifesta polas branquias visíbeis dorsalmente, onde forman unha estrutura que recorda unha matogueira. Estas branquias son operculadas.

O tamaño destes fitófagos bentónicos é bastante grande en comparación coa maioría dos moluscos.

Pastan en zonas mareais e submareais de augas tropicais e subtopicais, principalmente na rexión Indo-pacífica (23 especies), pero tamén se encontran no océano Atlántico (12 especies, cunhas poucas no Mediterráneo).

Son hermafroditas e fan cópulas cruzadas de dous individuos, nas que cada un deles emprega sucesivamente un ou o outro dos seus sexos.

Cando son ameazados, liberan nubes de tinta ou borra para dificultar a visión do atacante.

Baixo a dirección de Eric R. Kandel, este xénero foi estudado como organismo modelo en neurobioloxía, porque a liberación de tinta é unha resposta mediada por sinapses eléctricas, que permiten que varias neuronas disparen de maneira sincronizada.

Esta rápida resposta neural é importante para que o animal reaccione fuxindo.

Véxase tamén: Adaptacións antipredadores.

En Galicia

Véxase tamén: Borrachas.

En Galicia viven tres especies deste xénero:

• Aplysia punctata (Cuvier, 1803), a máis común, de coloración variábel, parda avermellada escura nos individuos novos e parda verdosa escura, ás veces con puntos albrancazados, nos individuos vellos, e outras dúas especies do mesmo xénero, máis escasas,
• A. fasciata (Poiret, 1798), de cor escura cos bordos dos parápodos avermellados, e a máis rara,
• A. depilans (Gmelin), 1791, que segrega un líquido de aspecto leitoso, non violeta, como as dúas anteriores.

Galería

• 
  Aplysia californica
• 
  Aplysia dactylomela
• 
  Aplysia depilans
• 
  Aplysia fasciata
• 
  Aplysia gigantea
• 
  Aplysia kurodai
• 
  Aplysia juliana
• 
  Aplysia oculifera
• 
  Aplysia parvula
• 
  Aplysia punctata
• 
  Aplysia vaccaria

Véxase tamén

Bibliografía

• D'Ancona, U. (1972): Tratado de Zoología. 2 vols. Barcelona: Ed. Labor, pp. 744–745.
• Grassé, P.-P.; R.-A. Poisson e O. Tuzet (1976): Zoología. 1. Invertebrados. Barcelona: Ed. Toray-Masson. ISBN 84-311-0200-4, pp. 410–415.
• Míguez, R., González, C. e García Álvarez, O. (1996): Guía ecolóxica do litoral galego. Vigo: Edicións Xerais de Galicia. ISBN 84-7507-973-3.
• Remane, A., Storch, V. e Welsch, U. (1980): Zoología sistemática. Barcelona: Ed. Omega. ISBN 84-282-0608-2, pp. 145–146.
• Rolán, E. (1993): Guía ecolóxica das cunchas e moluscos de Galicia. Vigo: Edicións Xerais de Galicia. ISBN 84-7507-698-X.
• Rolán, E. (1983): Moluscos de la ría de Vigo. I Gasterópodos. Thalassas. Revista de ciencias del mar, Vol. 1, Nº 1 Anexo 1. ISBN 84-3089-578-4.
• Rolán, E. e J. Otro-Schmith (1996): Guía dos moluscos de Galicia. Vigo: Editorial Galaxia, S. A. ISBN 84-8288-072-1.

Outros artigos

• Borrachas
• Lista de gasterópodos de Galicia

Ligazóns externas

• MondoMarino.net - Fotos