François Bazin

François Bazin
	; (1865)
Biografía
Nacemento	4 de setembro de 1816 ; Marsella, Francia
Morte	2 de xullo de 1878 (61 anos); París, Francia
Lugar de sepultura	Cemiterio do Père-Lachaise, 32
Educación	Conservatorio de París
Actividade
Ocupación	compositor, profesor de música, director de orquestra
Empregador	Conservatorio de París
Membro de	Academia de Belas Artes (1873–1878)
Xénero artístico	Ópera
Movemento	Música clásica
Profesores	Victor Dourlen, Jacques Fromental Halévy (pt) e Henri Montan Berton
Alumnos	Jules Massenet, Théodore Dubois e Adolphe Danhauser
Premios
	Oficial da Lexión de Honra; Premio de Roma ;
Descrito pola fonte	Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron; Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron; Dicionario Musical Riemann (1901–1904)

François Emmanuel Joseph Bazin, nado en Marsella o 4 de setembro de 1816 e finado en París o 2 de xullo de 1878, foi un compositor e pedagogo francés. Compuxo nove óperas cómicas, un oratorio, unha misa e diversas cancións corais nun estilo romántico.

Traxectoria

Fillo dun funcionario marsellés, en 1836 ingresou no Conservatorio de París, onde foi alumno de Daniel Auber. Tras finalizar os seus estudos ensinou no conservatorio parisiense, sendo sucedido despois polo seu propio alumno Émile Durand. Entre outros dos seus alumnos cómpre destacar a Dominique Ducharme, Charles Lecocq, Adolphe Danhauser, Paul Rougnon, André Wormser, Georges Mathias, ou Théodore Salomé.

En 1840, con 23 anos de idade, gañou o Prix de Rome coa súa cantata Loyse de Monfort, polo que marchou a Italia coa bolsa do premio. Le voyage en Chine, que foi estreada na Opéra-Comique de París, é a súa composición máis coñecida, e continuou a ser representada no século XX. Aínda que moitas das súas óperas lixeiras foron populares durante a súa vida, actualmente rara vez se representan. Algunhas das súas arias son interpretadas ocasianalmente na actualidade, entre as que destaca "Je pense à vous" de Maître Pathelin, gravada por Roberto Alagna.

Logo de 1860 substituíu a Charles Gounod, quen renunciara á dirección do orfeón municipal de París, sendo substituído por Adolphe Danhauser na institución logo da súa morte en 1878.

En 1873 converteuse en membro do Institut de France e recibiu a distinción de Cabaleiro da Lexión de Honor. Bazin morreu aos 61 anos cando traballaba en París e os seus restos están no Cemiterio do Père-Lachaise da capital francesa. Estudou no conservatorio de París e ao rematar marchou a Italia, ao volver foi profesor de canto no conservatorio e dende 1849 profesor de harmonía.

Obra

Opéra-comique

Le Trompette de M. le Prince, 1846.
Le Malheur d'être jolie, 1847.
La Nuit de la Saint-Sylvestre, 1849.
Madelon, 1852.
Maître Pathelin, 1856.
Les Désespérés, 1858.
Marianne, 1861.
Le Voyage en Chine, 1865.
L'Ours et la pacha, 1870.

Comédie musicale

Maître Pathelin
Le Voyage en Chine
Airs extraits

Aberturas

L'Ours et le pacha
La Madelon

Coral

Canto só ou a cappella :
- 3 voces: O douce paix
- 4 voces: Symphonie vocale n° 2
- Chants pour les orphéons (12 das 25 obras das Soirées orphéoniques. Collections de choeurs approuvés par la Commission du chant de la ville de Paris pour les orphéons de France. Première collection. 1860, Lescudier, París)
Canto con ou sen acompañamento de órgano ou harmonio (piano):
- Divers chœurs

Véxase tamén

Ligazóns externas

Tratado de harmonía de Bazin