Saltar ao contido

Gheorghe Hagi

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaGheorghe Hagi

(2014) Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento5 de febreiro de 1965 Editar o valor en Wikidata (59 anos)
Săcele, Romanía Editar o valor en Wikidata
Embaixador de boa vontade de UNICEF
Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
EducaciónDecebal High School (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Altura174 cm Editar o valor en Wikidata
Peso73 kg Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónfutbolista, adestrador de fútbol, propietario Editar o valor en Wikidata
Período de actividade1982 Editar o valor en Wikidata - 2001 Editar o valor en Wikidata
EmpregadorUNICEF
Fotbal Club Viitorul Constanța (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Nacionalidade deportivaRomanía Editar o valor en Wikidata
Deportefútbol Editar o valor en Wikidata
Posición de xogoCentrocampista Editar o valor en Wikidata
Traxectoria Editar o valor en Wikidata
  Equipo Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
1982–1983 Fotbal Club Farul Constanța 18(7)
1983–1987 FC Sportul Studențesc București 108(58)
1987–1990 Steaua Bucuresti 97(76)
1990–1992   Real Madrid CF 64(16)
1992–1994 Brescia Calcio 61(14)
1994–1996   FC Barcelona 36(7)
1996–2001 Galatasaray Spor Kulübü 132(59)
  Selección nacional Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
1983–2000   Romanía 125(35)
  Adestrador Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
2021– Fotbal Club Viitorul Constanța (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Participou en
2000Eurocopa de 2000
1998Mundial de Fútbol Francia 1998
xuño de 1996Eurocopa de Fútbol Inglaterra 1996
1994Mundial de Fútbol Estados Unidos 1994
1990Mundial de Fútbol Italia 1990
xuño de 1984Eurocopa de Fútbol Francia 1984 Editar o valor en Wikidata
Familia
FillosIanis Hagi Editar o valor en Wikidata
Premios
Sitio webhagi.ro Editar o valor en Wikidata
IMDB: nm1967289 Facebook: 10GheorgheHagi FIFA: 2354 Editar o valor en Wikidata

Gheorghe Hagi, tamén coñecido como Gică Hagi, nado en Săcele, Constanța, o 5 de febreiro de 1965, é un adestrador e exfutbolista romanés, actual propietario e adestrador do Farul Constanța da Liga I. Na súa posición de centrocampista ofensivo, foi considerado un dos mellores xogadores do mundo durante as décadas de 1980 e 1990,[1] e está amplamente considerado como o mellor futbolista romanés de todos os tempos.[2]

Comezou a súa carreira como futbolista na súa Romanía natal, nas filas do Farul Constanța, e posteriormente militou no Sportul Studențec e no Steaua București. Máis tarde xogou nos dous maiores clubs de España, o Real Madrid e o FC Barcelona, e pasou tamén polo Brescia italiano e o Galatasaray turco. Gañou títulos en tódolos países polos que pasou e disputou unha final da Copa de Europa co Steaua en 1989.

Foi 124 veces internacional coa selección romanesa, coa que participou en tres Copas do Mundo (1990, 1994 e 1998) e tres Eurocopas (1984, 1996 e 2000). É o máximo goleador histórico de Romanía, empatado con Adrian Mutu a 35 goles, e no momento da súa retirada era tamén o futbolista con máis partidos na historia da selección, ata que foi superado por Munteanu en 2005.

Foi nomeado Futbolista Romanés do Ano en sete ocasións e foi seis veces candidato ao Balón de Ouro, obtendo o cuarto lugar en 1994.[3][4] En novembro de 2003, para celebrar o 50º aniversario da UEFA, foi elixido como o mellor xogador romanés dos últimos 50 anos. En 2004, foi nomeado por Pelé como un dos 125 mellores futbolistas vivos nunha cerimonia de entrega de premios da FIFA.[5] En 1999 ocupou o posto 25º na lista dos 100 mellores xogadores do século XX da revista World Soccer.[3]

Trala súa retirada en 2001 comezou unha carreira como adestrador no seu país e en Turquía, dirixindo sucesivamente a Bursaspor, Galatasaray, Politehnica Timișoara, Steaua București, Viitorul Constanța e Farul Constanța. En 2009 fundou o club romanés Viitorul Constanța, do que foi adestrador entre 2014 e 2020, e ao que levou á conquista dunha liga, unha Copa de Romanía e unha Supercopa. Tamén creou a súa propia academia de fútbol, unha das máis grandes do sueste de Europa.[6]

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Como xogador

[editar | editar a fonte]

Comezos

[editar | editar a fonte]

Comezou a súa carreira na canteira do FC Constanța baixo a dirección do adestrador Iosif Bükössy na década de 1970.[7][8][9] En 1980 foi seleccionado pola Federación Romana de Fútbol para unirse ao Luceafărul București, equipo no que permaneceu dous anos. En 1982 volveu ao Constanța, debutando na Divizia A da man do adestrador Emanoil Hașoti nunha derrota por 3-0 ante o SC Bacău. Un ano despois, con só 18 anos, xa estaba preparado para dar o salto a un equipo de primeira liña.[10] O seu destino nun principio ía ser o Universitatea Craiova, pero finalmente escolleu o Sportul Studențec de Bucarest.[11][12]

Steaua București

[editar | editar a fonte]

En 1986 foi cedido ao Steaua București para un só partido, a Supercopa de Europa contra o Dynamo de Kíiv.[11] Con todo, a súa boa actuación no torneo, marcando o único gol do partido cun tiro libre directo, fixo que o Steaua decidise quedar con el no equipo.[13][14] En só tres anos no Steaua (1987–1990), marcou un total de 98 goles en 107 partidos, converténdose nun dos máximos goleadores da historia do club.[11][12][15] Na tempada 1987/88 foi o máximo goleador da Copa de Europa (empatado con varios xogadores máis), na que o seu equipo chegou ás semifinais, mentres que en 1989 chegou ata a final, que o seu equipo perdeu diante do Milan de Arrigo Sacchi.[14][16][17] Co equipo da capital do país, gañou tamén tres ligas e tres Copas de Romanía.[18][19] O seu bo rendemento provocou o interese por fichalo de clubs como o Milan, a Juventus ou o Bayern de Múnic, pero o goberno de Nicolae Ceaușescu rexeitou todas as ofertas.[11]

Real Madrid

[editar | editar a fonte]

Despois de impresionar no Mundial de 1990, Hagi foi fichado o 27 de xuño dese mesmo ano polo Real Madrid, que pagou uns 400 millóns de pesetas polo seu traspaso, converténdose na fichaxe máis cara dun futbolista romanés por aquel entón.[18][20][21][22] Militou durante dúas tempadas no club español, gañando na primeira delas a Supercopa de España. Nese primeiro ano en España disputou un total de 34 partidos, nos que anotou tres goles. As súas cifras melloraron notablemente na seguinte campaña, na que foi a referencia en ataque xunto a Butragueño, conseguindo 16 goles entre tódalas competicións.

Entre as súas mellores actuacións no equipo branco están o triplete que conseguiu na goleada por 5-0 ante o Athletic de Bilbao e un gol dende preto da liña do medio do campo ante Osasuna.[18][20][23][24] Obtivo dous subcampionatos de liga, ambos por detrás do Barça de Cruyff, e acadou as semifinais da Copa da UEFA 1991/92, contribuíndo con 3 goles en 10 partidos.[14] En 1992 foi vendido ao Brescia italiano por 8.000 millóns de liras italianas.[18][23][25]

Brescia

[editar | editar a fonte]

Disputou a tempada 1992/93 co Brescia na Serie A, pero o equipo acabou descendendo á Serie B.[18][23][25] Na tempada seguinte, Hagi contribuíu ao regreso do conxunto bresciano á Serie A e conquistou a Copa Anglo-Italiana, tras derrotar na final de Wembley ao Notts County.[23][25]

Barcelona

[editar | editar a fonte]

Despois das súas memorables actuacións durante a Copa do Mundo de 1994, Hagi regresou a España e foi fichado polo Barcelona, campión das catro ligas anteriores. Debutou na Supercopa de España, conquistando o título ante o Zaragoza. Case un mes despois conseguiu os seus dous primeiros goles co Barcelona, nunha vitoria por 4-0 sobre o Compostela. Na 14ª xornada marcou un gol dende o medio do campo, fronte ao Celta de Vigo nun Balaídos envolto nunha espesa néboa.[26]

O seu paso polo club catalán, onde tivo que traballar duro ante a competencia de Koeman, Stoichkov e Romário, coincidiu co declive da era Cruyff, polo que a Supercopa foi o seu único título.[26][14][18][23][27] Acumulou un total de 51 partidos e 11 goles en dúas campañas coa camiseta do Barcelona.

Galatasaray

[editar | editar a fonte]

Despois de dous anos en Barcelona, fichou en 1996 polo Galatasaray turco.[18] Aínda que estaba no treito final da súa carreira, as súas excelentes actuacións no club de Istambul durante os seguintes anos fixérono enormemente popular entre os seareiros turcos. Foi unha das pezas destacadas do equipo do Galatasaray que gañou catro títulos de liga consecutivos entre 1996 e 2000. No 2000, con 35 anos de idade, Hagi viviu unha das mellores tempadas da súa carreira, gañando todas as competicións nas que participou.[18] Capitaneou o equipo na final da Copa da UEFA 1999/00, fronte ao Arsenal, e aínda que foi expulsado por golpear ao capitán rival, Tony Adams, o seu equipo conquistou o título na quenda de penaltis.[14][28][29] En consecuencia, o Galatasaray converteuse no primeiro club turco en gañar unha competición da UEFA.[28] A continuación, o Galatasaray conquistou a Supercopa de Europa, cunha vitoria histórica por 2-1 contra o Real Madrid, antigo club de Hagi, na prórroga.[14][30]

Cando se retirou en 2001, Hagi era un dos xogadores máis populares tanto en Turquía como en Romanía.[18]

Selección romanesa

[editar | editar a fonte]

Debutou coa selección de Romanía o 10 de agosto de 1983, aos 18 anos, baixo a dirección do adestrador Mircea Lucescu, que o aliñou como titular nun amigable contra Noruega no estadio Ullevaal de Oslo.[18][31][32] Marcou o seu primeiro gol internacional contra Irlanda do Norte en 1984.[12] Ao ano seguinte levou por primeira vez o brazalete de capitán.[11] Romanía non se clasificou para o Mundial de 1986,[12] pero si o fixo para a edición de 1990, en Italia, onde Hagi, xa co dorsal número 10, axudou ao equipo a acadar os oitavos de final, onde foron eliminados por Irlanda nunha quenda de penaltis.[33]

Catro anos máis tarde, liderou como capitán á selección romanesa no Mundial de 1994, na que foi a mellor actuación do conxunto europeo nunha Copa do Mundo. No primeiro partido ante Colombia repartiu dúas asistencias e marcou un memorable gol cun disparo afastado que superou ao gardameta Óscar Córdoba. Foi elixido como un dos mellores goles do Mundial.[18] Anotou tamén no segundo partido contra Suíza e marcou o terceiro gol romanés na vitoria por 3-2 sobre a Arxentina nos oitavos de final, nun encontro que pasou á historia como un dos mellores de todas as edicións da Copa do Mundo.[34] Finalmente o equipo de Anghel Iordănescu quedou eliminado en cuartos de final, diante de Suecia, nunha nova quenda de penaltis.[18]

Hagi capitaneou a Romanía tamén no Mundial de 1998, na que foi a súa terceira e derradeira Copa do Mundo. O combinado romanés acabou primeiro no grupo G, por diante de Inglaterra, Colombia e Tunisia, acadando de novo os oitavos de final, antes de ser eliminado por Croacia.[18][12][35] Tralo Mundial, Hagi retirouse da selección, pero cambiou de opinión uns meses despois e volveu vestir a camiseta nacional para participar na Eurocopa de 2000. O equipo chegou ata os cuartos de final, quedando eliminado ante Italia nun partido no que Hagi foi expulsado e que foi a súa última aparición coa selección, así como o derradeiro encontro de Romanía nun Mundial ata a data.[18][12][36]

Hagi retirouse do fútbol profesional en 2001, aos 36 anos de idade, tras un partido de homenaxe que foi chamado "Gala Hagi". O partido disputouse ante 60.000 espectadores no Arena Națională de Bucarest e participaron nel os mellores futbolistas romaneses xunto a grandes figuras do fútbol mundial como Claudio Taffarel, Dunga, Hakan Şükür, Butragueño, Angelo Di Livio, Stoichkov, Koeman ou Prosinečki. Tamén estiveron presentes personalidades doutros deportes como Nadia Comăneci, Ilie Năstase e Ion Țiriac.[37][38]

No momento da súa retirada era o xogador con máis partidos disputados na historia da selección romanesa, con 124 partidos, récord que mantivo ata que foi superado en 2007 por Dorinel Munteanu. É ademais o máximo goleador histórico da selección, con 35 goles, compartindo a primeira posición con Adrian Mutu.[18][12][39]

Como adestrador

[editar | editar a fonte]

Selección de Romanía

[editar | editar a fonte]

En 2001, xusto despois da súa retirada, foi nomeado adestrador da selección de Romanía, en substitución de Ladislau Bölöni, que deixou o equipo para adestrar o Sporting de Lisboa. Con todo, non conseguiu clasificar o equipo para o Mundial de 2002 e foi despedido.

Bursaspor

[editar | editar a fonte]

En 2003 adestrou brevemente o Bursaspor na Süper Lig turca, pero deixou o club despois dun inicio de tempada decepcionante.

Galatasaray

[editar | editar a fonte]

En 2004 colleu as rendas do Galatasaray, club no que triunfara como xogador. Levou o equipo ata a final da Copa de Turquía de 2005, onde conquistou o título tras golear por 5-1 ao seu máximo rival histórico, o Fenerbahçe. O seu contrato, con todo, non foi renovado, xa que o seu equipo non foi quen de gañar o título de liga ante o Fenerbahçe no ano do centenario do Galatasaray.

Politehnica Timișoara

[editar | editar a fonte]

Trala súa saída do Galatasaray rexeitou unha oferta do Steaua București e fichou como novo adestrador do Politehnica Timișoara, deixando o club despois duns poucos meses tras unha serie de malos resultados e desacordos coa dirección.

Steaua București

[editar | editar a fonte]

Entre xuño e setembro de 2007 adestrou o Steaua București, tendo un inicio irregular no campionato nacional debido en parte ao gran número de lesións no equipo. Logrou clasificar ao equipo para a fase de grupos da Liga de Campións, ao superar dúas roldas de clasificación. Con todo, acabou dimitindo debido a unha longa serie de conflitos co propietario do club, Gigi Becali, que pretendía decidir el mesmo as aliñacións do equipo. A dimisión de Hagi chegou poucas horas despois do primeiro partido da Liga de Campións do Steaua contra o Slavia Praga.

Volta ao Galatasaray

[editar | editar a fonte]

Despois de que Frank Rijkaard fose destituído como adestrador, Hagi asinou un contrato de ano e medio co Galatasaray o 21 de outubro de 2010. A súa presentación oficial celebrouse o 22 de outubro.[40] O seu antigo compañeiro de equipo do Galatasaray Tugay Kerimoğlu axudoulle en Istambul, pero foi despedido o 22 de marzo de 2011 tras unha serie de malos resultados na Süper Lig.

Viitorul Constanța

[editar | editar a fonte]

En setembro de 2014, Hagi nomeouse a si mesmo adestrador do Viitorul Constanța, club que fundara en 2009 e do que era tamén presidente. Na súa primeira tempada conseguiu evitar o descenso, mentres que na segunda o Viitorul converteuse no equipo revelación da liga, rematando a primeira metade da tempada regular no terceiro lugar. Hagi foi elixido Adestrador do Ano en Romanía. Finalmente, o Viitorul rematou a tempada regular no 4º lugar, logrando a súa primeira clasificación para os play-off polo título, onde acabou no quinto lugar, clasificándose para a terceira rolda previa da Europa League.

O Viitorul gañou o seu primeiro título de liga na tempada 2016/17 tras a vitoria na casa por 1-0 ante o CFR Cluj. O equipo rematou o play-off con 44 puntos, os mesmos que o FCSB, pero cun mellor rexistro nos enfrontamentos directos. Como resultado, Hagi foi elixido por segunda vez Adestrador do Ano de Romanía.

Estilo de xogo

[editar | editar a fonte]

Hagi era un talentoso centrocampista ofensivo zurdo, cun estilo de xogo que era frecuentemente comparado co de Diego Armando Maradona debido á súa habilidade técnica, así como ao seu carácter temperamental e ao seu liderado no campo.[12][24][41][42][43] Cando era novo tomou inspiración principalmente dos seus compatriotas Anghel Iordănescu e Ion Dumitru, aos que admiraba.[41] Era un creador de xogo rápido, áxil e creativo, así como tacticamente versátil, capaz de xogar en varias posicións do medio campo e ofensivas tanto pola banda como polo centro. O seu posto preferido era o de xogador libre como número 10 clásico, pero en ocasións tamén foi despregado como segundo dianteiro.[1][18][41][44][45][46][47] A pesar de ser naturalmente zurdo, era habilidoso cos dous pés.

Era coñecido en particular polo seu primeiro toque e a súa velocidade co balón, así como o seu control dos tempos, a interpretación do espazo, os seus rápidos cambios de ritmo e e a súa habilidade no caneo, o que lle permitía superar facilmente aos defensores. Tamén destacaba pola súa visión de xogo e os seus precisos pases,[1][18][41][48] ademais de ter facilidade para marcar goles, repartir asistencias. Tamén era habilidoso no balón parado, cos seus potentes lanzamentos de faltas.[2][18][41][44][49] A pesar da súa curta estatura e constitución esvelta, posuía unha forza significativa na parte superior do corpo, que, xunto co seu control, axudáballe a protexer o balón dos adversarios e crear espazo para el ou os seus compañeiros.[11][21][44] A pesar das súa habilidade e da súa reputación como un dos mellores números 10 da súa xeración, a súa carreira estivo marcada por algunhas inconsistencias, ademais de ser considerado un xogador controvertido, debido á súa actitude rebelde e arrogante, certa agresividade, comportamento antideportivo e falta de disciplina, o que o levou a ter varias desavinzas e enfrontamentos cos seus adestradores, adversarios e árbitros.[11][21][23] [46][50][51]

Vida persoal

[editar | editar a fonte]

Fillo de Iancu e Chirata Hagi,[52] seu avó Gheorghe era un dos 40.000 habitantes de etnia arromanesa que fuxiron de Grecia a Romanía. Este instalouse na aldea de Săcele, preto de Constancia, na costa do Mar Negro, onde foi pastor de ovellas.[11][53]

Casou con Marilena Hagi, coa que tivo dous fillos, Ianis e Kira.[54] Ianis, nacido en Istambul mentres seu pai xogaba no Galatasaray, seguiu os pasos deste e converteuse tamén en futbolista, militando en varios clubs europeos, entre eles o Viitorul Constanța, a Fiorentina, o Rangers ou o Deportivo Alavés.[55][56] A súa filla Kira, nacida en Barcelona, é actriz.[57]

Palmarés

[editar | editar a fonte]

Xogador

[editar | editar a fonte]
Steaua București
Real Madrid
Brescia
Barcelona
Galatasaray

Adestrador

[editar | editar a fonte]
Galatasaray
Viitorul Constanța
Farul Constanta

Individual

[editar | editar a fonte]

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 "Gheorghe Hagi". planetworldcup.com (en inglés). Consultado o 4 de novembro de 2023. 
  2. ↑ 2,0 2,1 "The magical left footer". Fútbol Club Barcelona (en inglés). Consultado o 4 de novembro de 2023. 
  3. ↑ 3,0 3,1 "England Player Honours - World Soccer Players of the Century". englandfootballonline.com (en inglés). Consultado o 4 de novembro de 2023. 
  4. ↑ "European Footballer of the Year ("Ballon d'Or") 1994". rsssf.org (en inglés). Consultado o 4 de novembro de 2023. 
  5. ↑ "Pele's list of the greatest". BBC (en inglés). 4 de marzo de 2004. Consultado o 4 de novembro de 2023. 
  6. ↑ "REPORTAJ EXCLUSIV » Suma fabuloasă pe care Gică Hagi a investit-o în Academie şi facilităţile incredibile din complex" (en romanés). 10 de xullo de 2015. Consultado o 4 de novembro de 2023. 
  7. ↑ "A decedat Iosif Bukossy, antrenorul care l-a descoperit pe Hagi" (en romanés). 1 de novembro de 2006. Consultado o 4 de novembro de 2023. 
  8. ↑ "Iosif Bukossy, cel mai bun antrenor, pentru Hagi" (en romanés). 11 de maio de 2007. Consultado o 4 de novembro de 2023. 
  9. ↑ "Hagi, cutremurat de decesul lui Bukossy" (en romanés). 1 de novembro de 2006. Consultado o 4 de novembro de 2023. 
  10. ↑ "„Diavolul Negru” care a promovat de două ori Farul în Divizia A (galerie foto + video)" (en romanés). 12 de decembro de 2013. Consultado o 4 de novembro de 2023. 
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 11,6 11,7 "Why Gheorghe Hagi is a footballing icon" (en inglés). Consultado o 5 de novembro de 2023. 
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 12,5 12,6 12,7 Oinam, Jayanta (16 de marzo de 2023). "Gheorghe Hagi: The Maradona of the Carpathians". FIFA (en inglés). Consultado o 5 de novembro de 2023. 
  13. ↑ "1986 Super Cup: Hagi style stirs Steaua". UEFA (en inglés). Consultado o 5 de novembro de 2023. 
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 14,5 "Hagi în cupele europene! De la Sportul la victoria în finala Cupei UEFA!" (en romanés). 5 de febreiro de 2010. Consultado o 5 de novembro de 2023. 
  15. ↑ "Gheorghe Hagi: The Maradona of the Carpathians". ESPN (en inglés). 5 de febreiro de 2015. Consultado o 5 de novembro de 2023. 
  16. ↑ Zaharia, Paul-Daniel (7 de maio de 2016). "Steaua's miracle of 1986, 30 years on". UEFA (en inglés). Consultado o 5 de novembro de 2023. 
  17. ↑ "Champions Cup/Champions League Topscorers". rsssf.org (en inglés). Consultado o 5 de novembro de 2023. 
  18. ↑ 18,00 18,01 18,02 18,03 18,04 18,05 18,06 18,07 18,08 18,09 18,10 18,11 18,12 18,13 18,14 18,15 18,16 18,17 "Romania and Gala’s commander and king". FIFA (en inglés). 17 de agosto de 2013. Arquivado dende o orixinal o 5 de novembro de 2019. Consultado o 5 de novembro de 2023. 
  19. ↑ "Steaua, Romania's bright star". FIFA (en inglés). 19 de xuño de 2009. Arquivado dende o orixinal o 8 de agosto de 2019. Consultado o 5 de novembro de 2023. 
  20. ↑ 20,0 20,1 "Historic goals: Hagi". Real Madrid Club de Fútbol (en castelán). 17 de abril de 2018. Consultado o 5 de novembro de 2023. 
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 Dwyre, Bill (19 de xuño de 1994). "WORLD CUP USA ’94 / THE FIRST ROUND : Hagi: A Romanian Version of Gretzky : Group A: Soccer star sparks his team just like the hockey player, only with a few more rough edges." (en inglés). Consultado o 6 de novembro de 2023. 
  22. ↑ "Hagi firmó en blanco" (PDF). Mundo Deportivo (en castelán). 28 de xuño de 1990. p. 24. Consultado o 6 de novembro de 2023. 
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 23,3 23,4 23,5 "How Gheorghe Hagi rebuilt his career in Serie B with Brescia" (en inglés). 2 de abril de 2018. Consultado o 6 de novembro de 2023. 
  24. ↑ 24,0 24,1 "HAGI, Gheorghe". treccani.it (en italiano). Consultado o 6 de novembro de 2023. 
  25. ↑ 25,0 25,1 25,2 Hall, Richard (15 de setembro de 2016). "How Gheorghe Hagi went from Real Madrid to Barcelona ... via Serie B". The Guardian (en inglés). Consultado o 6 de novembro de 2023. 
  26. ↑ 26,0 26,1 "Hagi, el Celta y los 52 metros neblinosos que recorrió el balón" (en castelán). 30 de setembro de 2016. Consultado o 8 de novembro de 2023. 
  27. ↑ "Happy Birthday to you!". FIFA (en inglés). 2 de febreiro de 2014. Arquivado dende o orixinal o 5 de novembro de 2019. Consultado o 6 de novembro de 2023. 
  28. ↑ 28,0 28,1 Tozar, Türker (17 de maio de 2015). "Snap shot: Galatasaray win historic UEFA Cup". UEFA (en inglés). Consultado o 6 de novembro de 2023. 
  29. ↑ "Penalty heartbreak for Arsenal". BBC (en inglés). 17 de maio de 2000. Consultado o 6 de novembro de 2023. 
  30. ↑ "2000 Super Cup: Jardel doubles up for Galatasaray". UEFA (en inglés). Consultado o 6 de novembro de 2023. 
  31. ↑ "Gheorghe Hagi". football.info (en inglés). Consultado o 6 de novembro de 2023. 
  32. ↑ "Norway vs Romania international football match report". football.info (en inglés). Consultado o 6 de novembro de 2023. 
  33. ↑ "O'Leary and Bonner the heroes as Ireland make history and qualify for World Cup quarter-final" (en inglés). 25 de xuño de 2015. Consultado o 7 de novembro de 2023. 
  34. ↑ McCracken, Craig (26 de xuño de 2018). "The best ever World Cup match? Romania 3-2 Argentina at USA 94". The Guardian (en inglés). Consultado o 7 de novembro de 2023. 
  35. ↑ Lazăr, Mihnea (11 de xuño de 2018). "The Inside Story of Why the Entire Romania '98 Team Bleached Their Hair" (en inglés). Consultado o 7 de novembro de 2023. 
  36. ↑ "Azzurri in semifinale" (en italiano). 24 de xuño de 2000. Arquivado dende o orixinal o 12 de novembro de 2018. Consultado o 7 de novembro de 2023. 
  37. ↑ "Hagi takes an all-star bow". BBC (en inglés). 24 de abril de 2001. Consultado o 7 de novembro de 2023. 
  38. ↑ "VIDEO. 20 de ani de la „Gala Hagi”! Un eveniment grandios cu „Regele” în prim-plan, pentru ultima dată sub „tricolor”" (en romanés). 24 de abril de 2021. Consultado o 4 de novembro de 2023. 
  39. ↑ "Soccer-Former goal hero Mutu returns to Dinamo as general manager" (en inglés). 12 de outubro de 2016. Arquivado dende o orixinal o 01 de agosto de 2020. Consultado o 7 de novembro de 2023. 
  40. ↑ "Hagi returns as Galatasaray coach" (en inglés). 21 de outubro de 2010. Consultado o 7 de novembro de 2023. 
  41. ↑ 41,0 41,1 41,2 41,3 41,4 Bezzi, Alessandro (24 de xaneiro de 2015). "Gheorghe Hagi: storia in tre atti del Maradona dei Carpazi" (en italiano). Consultado o 8 de novembro de 2023. 
  42. ↑ "Hagi and Tugay take Galatasaray helm". UEFA (en inglés). 21 de outubro de 2010. Consultado o 8 de novembro de 2023. 
  43. ↑ "Mondiali, -10: Pelè, Maradona e i grandi Dieci della storia" (en italiano). 2 de xuño de 2014. 
  44. ↑ 44,0 44,1 44,2 "Gheorghe Hagi creating a new legacy for Romanian football" (en inglés). 22 de marzo de 2015. Consultado o 8 de novembro de 2023. 
  45. ↑ Hurrey, Adam (19 de xuño de 2015). "Double trouble: why aren't there more two-footed footballers?". The Telegraph (en inglés). Consultado o 8 de novembro de 2023. 
  46. ↑ 46,0 46,1 Cox, Michael (17 de decembro de 2015). "Mesut Ozil is the rare No. 10 playing for his teammates, not individual honours" (en inglés). Consultado o 8 de novembro de 2023. 
  47. ↑ Zaharia, Paul-Daniel (26 de setembro de 2015). "UEFA.com's weekly wonderkid: Ianis Hagi" (en inglés). Consultado o 8 de novembro de 2023. 
  48. ↑ Goff, Steven (23 de xuño de 1998). "Romania Stuns England in Final Minutes, 2–1". The Washington Post (en inglés). Consultado o 8 de novembro de 2023. 
  49. ↑ Hughes, Rob (27 de xullo de 1994). "Barcelona Adds a 3d Virtuoso". The New York Times (en inglés). Consultado o 8 de novembro de 2023. 
  50. ↑ "Hagi's step too far". BBC (en inglés). 13 de marzo de 2001. Consultado o 8 de novembro de 2023. 
  51. ↑ "10 of the best playmakers of the 90s: Zizou, Laudrup, Baggio, Bergkamp…" (en inglés). 15 de xuño de 2023. Consultado o 8 de novembro de 2023. 
  52. ↑ "A decedat si mama lui Gica Hagi" (en romanés). Consultado o 8 de novembro de 2023. 
  53. ↑ "Top facts about Gheorghe Hagi, Maradona of the Carpathians" (en inglés). 14 de outubro de 2021. Arquivado dende o orixinal o 17 de outubro de 2021. Consultado o 8 de novembro de 2023. 
  54. ↑ "Cum a început povestea de dragoste dintre Gică Hagi și soția sa, cu care e căsătorit de 24 de ani: ”Eram studentă în anul II și venea să mă ia de la facultate”". VIVA (en romanés). 11 de xullo de 2019. Consultado o 8 de novembro de 2023. 
  55. ↑ "Tatăl-antrenor, fiul-jucător. Gică şi Ianis Hagi, lângă Cruyff, Zidane și Maldini" (en romanés). 6 de decembro de 2014. Consultado o 8 de novembro de 2023. 
  56. ↑ "Ianis Hagi: "Mi apellido es una responsabilidad, pero disfruto de la presión"". Marca (en castelán). 30 de agosto de 2023. Consultado o 8 de novembro de 2023. 
  57. ↑ "Romanian actress receives distinctions at Los Angeles festival" (en inglés). 11 de xaneiro de 2018. Consultado o 8 de novembro de 2023. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gheorghe_Hagi&oldid=6842222»
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy