Hanoi Rocks
| Hanoi Rocks | |
|---|---|
 | |
| Orixe | Helsinki,  Finlandia |
| Período | 1979 - 1985 2001 - 2009 2022 |
| Xénero(s) | hard rock, glam rock, glam punk, glam metal |
| Selo(s) discográfico(s) | Johanna Kustannus, Lick, Nippon Phonogram, CBS, Major Leiden Productions, Liquor and Poker Music, Backstage Alliance, Pronit |
| Antigos membros | Michael Monroe Andy McCoy Nasty Suicide Sami Yaffa Gyp Casino Razzle Terry Chimes René Berg Tumppi Varonen Peki Sirola Nedo Soininen Stefan Piesnack Timo Kaltio Lacu Timpa Laine Costello Hautamäki Stevie Klasson Conny Bloom Andy "A.C." Christell George Atlagic Mark Sheppard |
| Artistas relacionados | Pelle Miljoona Oy |
| Na rede | |
| http://www.hanoi-rocks.net | |
              | |
Hanoi Rocks foi unha banda finesa de rock fundada en 1979. Foi o primeiro grupo de Finlandia en entrar nas listas do Reino Unido e tamén foi famoso no Xapón. En 1984 considerouse que a banda estaba ao bordo dun gran éxito internacional cando lanzaron o seu primeiro álbum cunha gran discográfica para CBS e dirixíronse á súa primeira xira por Estados Unidos. Porén, a xira foi acurtada cando o seu batería Nicholas "Razzle" Dingley morreu nun incidente por conducir ebrio con Vince Neil ao volante en decembro de 1984. A banda nunca se recuperou da perda e anunciou a súa separación en xuño de 1985.
Despois da súa ruptura inicial, o cantante Michael Monroe converteuse no primeiro artista finés en aparecer na lista Billboard 200 estadounidense en 1989. Monroe e o guitarrista orixinal Andy McCoy reuníronse en 2001 cunha nova formación que durou ata 2009. Aínda que musicalmente estaba máis próximo ao rock n' roll e punk tradicional, Hanoi Rocks foi citado como unha gran influencia no xénero glam metal por bandas como Guns N' Roses, Skid Row e Poison.
Segundo a personalidade de radio e televisión finesa Jone Nikula, que foi o director da xira da banda nos anos 2000, os álbums de Hanoi Rocks venderon entre 780 000 e 1 000 000 de copias en todo o mundo, principalmente en Escandinavia e Xapón.[1]
A formación orixinal (Michael Monroe, Andy McCoy, Nasty Suicide, Sami Yaffa e Gyp Casino) reuniuse no concerto do 60 aniversario de Monroe o 23 de setembro de 2022 no Helsingin jäähalli.[2]
Discografía
[editar | editar a fonte]Álbums
[editar | editar a fonte]| Álbum | Ano | Selo |
|---|---|---|
| Bangkok Shocks, Saigon Shakes, Hanoi Rocks | 1981 | Johanna Kustannus |
| Oriental Beat | 1982 | Johanna Kustannus |
| Self Destruction Blues | 1982 | Johanna Kustannus, Lick |
| Back to Mystery City | 1983 | Johanna Kustannus, Lick, Nippon Phonogram |
| Two Steps from the Move | 1984 | CBS |
| Twelve Shots on the Rocks | 2002 | Major Leiden |
| Another Hostile Takeover | 2005 | Major Leiden |
| Street Poetry | 2007 | Backstage Alliance |
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "iGS - Arkisto". web.archive.org. 2011-09-30. Arquivado dende o orixinal o 30 de setembro de 2011. Consultado o 2024-08-31.
- ↑ "Hanoi Rocks tekee paluun alkuperäisessä kokoonpanossa – Sami Yaffa: "Kun hörhöt alkaa soittaa yhdessä, siitä tulee hyvä kaaos"". Yle Uutiset (en finés). 2022-09-07. Consultado o 2024-08-31.
