Juan Antonio Samaranch

Juan Antonio Samaranch

Biografía
Nacemento	17 de xullo de 1920 Barcelona, España
Morte	21 de abril de 2010 (89 anos) Barcelona, España
Causa da morte	insuficiencia cardíaca
Lugar de sepultura	Camposanto de Montjuïc
Membro do Comité Olímpico Internacional
Representa: España 2001 –
Presidente La Caixa
28 de maio de 1987 – 28 de xaneiro de 1999 (xubilación) ← Salvador Millet i Bel – Josep Vilarasau Salat →
7º Presidente do Comité Olímpico Internacional
3 de agosto de 1980 – 16 de xullo de 2001 ← Michael Morris Killanin – Jacques Rogge →
Embaixador de España na Unión Soviética
1977 – – Luis Guillermo Perinat y Elío →
Presidente da Deputación de Barcelona
17 de xullo de 1973 – 16 de xullo de 1977 ← Josep Maria de Muller – Josep Tarradellas →
Deputado provincial de Barcelona
17 de xullo de 1973 – 16 de xullo de 1977
Procurador en Cortes
16 de xullo de 1973 – 30 de xuño de 1977 ← Josep Maria de Muller Lexislatura: X lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
6 de novembro de 1967 – 12 de novembro de 1971 Lexislatura: IX lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
4 de abril de 1967 – 15 de novembro de 1967 ← José Antonio Elola-Olaso Lexislatura: VIII lexislatura das Cortes franquistas
8º Presidente do Comité Olímpico Español
26 de decembro de 1966 – 9 de setembro de 1970 ← José Antonio Elola-Olaso – Joan Gich Bech de Careda →
Deputado provincial de Barcelona
1955 – 1967
Embaixador de España en Mongolia
Datos persoais
Residencia	Barcelona
Relixión	Igrexa católica e catolicismo
Educación	Universidade de Navarra German School of Barcelona (en) IESE Business Schoo
Actividade
Campo de traballo	Diplomático e emprendedor
Lugar de traballo	Madrid
Ocupación	diplomático, adestrador, xornalista, empresario, político, xogador de hóckey a patíns, funcionario deportivo
Membro de	Comité Olímpico Internacional Real Academia Europea de Doutores Real Academia de Ciencias Económicas e Financeiras National Council of the Movement (en) Academia dos Desportos (pt)
Deporte	hóckey a patíns
Outro
Título	Marquisate of Samaranch (en)
Cónxuxe	María Teresa Salisachs (1955–)
Fillos	María Teresa Samaranch, Juan Antonio Samaranch Jr.
Pais	Francesc Samaranch Castro   e Joana Torelló Malvehy
Premios
Orde da Honra../... 58+
Descrito pola fonte	Obálky knih,

Juan Antonio Samaranch i Torrelló, nado en Barcelona o 17 de xullo de 1920 e finado o 21 de abril de 2010, foi un empresario e político catalán e expresidente do Comité Olímpico Internacional.

Traxectoria

Naceu no seo dunha familia acomodada. Na mocidade practicou diversos deportes coma o boxeo, a hípica, a vela, o esquí, o golf e particularmente o hóckey a patíns, do que foi adestrador da selección española.

Estudou empresariais no Institut d'Estudis Superiors de l'Empresa e da Escola d'Alts Estudis Mercantils de Barcelona e logo perfeccionou os seus estudos en Inglaterra e os Estados Unidos. Afiliado á Falange Española Tradicionalista y de las JONS dende moi novo, iniciou a súa carreira política no concello barcelonés co cargo de concelleiro de Deportes no ano 1955, cargo que ocupa ata 1962. Foi xornalista deportivo, presidente da Federación Española de Patinaxe e xefe da delegación española en varios Xogos Olímpicos. Entre 1955 e 1962 foi concelleiro de deportes no concello de Barcelona, e organizou nesa cidades os II Xogos do Mediterráneo. En 1964 pasou a ser procurador en Cortes, posto que mantivo ata 1977 e que simultaneou dende 1967 co de delegado nacional de Deportes e presidente do Comité Olímpico Español, e dende 1973 co de presidente da Deputación de Barcelona. Na transición fundou o partido Pacte de Concòrdia Catalana, que nunca chegou a presentarse a unhas eleccións, e en 1977 deixa o Congreso dos Deputados e marcha como embaixador de España na Unión Soviética e Mongolia.

Anteriormente, en 1974, fora nomeado vicepresidente do Comité Olímpico Internacional, posto que ocupou ata 1978. A embaixada na URSS proporcionoulle contactos e relacións nos países de Europa do Leste, necesarios para chegar en 1980 ao posto de presidente do COI.

Presidencia do COI

Samaranch e Jean-Pascal Delamuraz (c. 1982-1984)

Entre os seus logros está o de rematar cos boicots políticos aos xogos tras os Xogos Olímpicos de 1984, a asunción do profesionalismo, a reestruturación do COI e sanear a economía do COI, grazas aos contratos da televisión e o sistema de patrocinio olímpico. Durante o seu mandato tamén se inaugurou o Museo Olímpico de Lausana.Pero tamén recibiu críticas de atletas, políticos e sobre todo do xornalista británico Andrew Jennings pola súa colaboración co réxime de Franco, acusándoo de autocrático e intolerante coas críticas.

Así mesmo, durante o seu mandato o movemento olímpico asumiu plenamente o profesionalismo dentro do deporte, e permitiuse a participación de atletas profesionais en distintas especialidades, como xogadores de baloncesto. Aumentou grandemente o número de países e deportistas participantes, e comezou o combate contra a dopaxe e contra a corrupción dentro do COI, destapada logo da crise desencadeada coa elección de Salt Lake City como sede dos Xogos de inverno de 2002. Renunciou ao cargo en 2001, logo de ocupalo por vinte e un anos, só superado en duración polo barón Pierre de Coubertin, e foi nomeado presidente de honra do COI.

Galardóns e recoñecementos

• En 1985 recibiu a Medalla de Ouro da Generalitat de Cataluña.
• En 1986 foi nomeado presidente da entidade bancaria La Caixa, coa que xa era conselleiro dende 1984.
• En 1988 concedéuselle o premio Príncipe de Asturias dos Deportes.
• En 1991 o rei Xoán Carlos I de España outorgoulle o título de marqués de Samaranch.
• En 2000 concedéuselle o Colar da Orde de Isabel a Católica, a máis alta distinción do Estado español.