Saltar ao contido

Rexión Indomalaia

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Ecozona indomalaia.

A rexión indomalaia é unha das oito ecozonas en que se dividiu o planeta. Abrangue a maior parte do Asia do sur e do sueste.

Anteriormente coñecíase en bioxeografía como rexión Oriental. A ecozona indomalaia esténdese desde Afganistán e Paquistán ao subcontinente Indio, o sueste de Asia e as provincias chinesas tropicais e subtropicais de Guangxi, Yunnan e Hainan. Cobre as maiores illas de Indonesia ata as illas de Balí ao sur, e Borneo ao norte, ao leste das cales se encontra a liña de Wallace, que delimita a fronteira desta ecozona coa de Australasia. A rexión indomalaia tamén inclúe as Filipinas, as terras baixas de Taiwán e as illas xaponesas de Ryukyu.

Principais subrexións ecolóxicas

[editar | editar a fonte]

O World Wildlife Fund (WWF) divide a rexión indomalaia en 3 subrexiónxás que define como "reagrupacións xeográficas de ecorrexións que poden representar varios tipos de hábitats, pero que teñen fortes afinidades bioxeográficas especialmente a nivel taxonómico, por encima do de especie (xéneros, familias)".

A rexión indomalaia está historicamente definida desde o século XIX, no que Wallace a chamou rexión Oriental e subdividiuna en 4 subrexións zoolóxicas: India, Ceilanesa (Ceilán e sur da India), Indochina e Indomalaia (Sonda e Filipinas).[1]

Biomas.

A rexión comprende á súa vez os biomas seguintes:[2]

Características xerais

[editar | editar a fonte]

A biorrexión Oriental ou Indomalaia ten unha superficie total de 7 500 000 km2, o seu clima é cálido ou moi cálido, ten moitas especies representativas tales como os rinocerontes, os orangutáns, pavo real, tigre, faisán e oso panda. Tamén ten flora representativa, como o rododendro.

  1. Wallace, A.R. (1876): Die geographische Verbreitung der Thiere. - Deutsche Ausgabe von A.B. Meyer; Dresden: Verlag R. von Zahn.
  2. List of Ecoregions, TERRESTRIAL ECOREGIONS Arquivado 29 de outubro de 2010 en Wayback Machine. WWF

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Wikramanayake, Eric; Eric Dinerstein; Colby J. Loucks; et al. (2002). Terrestrial Ecoregions of the Indo-Pacific: a Conservation Assessment. Island Press; Washington, D.C..

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]


pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy