Saltar ao contido

Uz branca

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Uz branca

Erica arborea en flor
Clasificación científica
Reino: Plantae
División: Magnoliophyta
Clase: Magnoliopsida
Subclase: Ericales
Orde: Ericales
Familia: Ericaceae
Subfamilia: Ericoideae
Tribo: Ericeae
Xénero: Erica
Especie: E. arborea
Nome binomial
Erica arborea
L.
Sinonimia

A uz branca, uz bornal, uz brancal (tamén chamada breixo branco, torgueira, urce brancal ou urrigata) (Erica arborea) é un arbusto de moita rama, dereito, que acostuma medir de 1 a 4 m de altura, mais ás veces pode chegar aos 7 metros (en Andalucía occidental) ou mesmo os 20 (Canarias). Ten as pólas abrancazadas e peludas; as follas agrúpanse en verticilos de 3 ou 4 e son moi estreitas, lineares case aciculares, glabras e lisas, de entre 3 e 9 milímetros. As flores, que se producen en gran número formando unha gran panícula piramidal son de cor branca ou rosada, pediceladas, con pedicelo provisto de 2 ou 3 pequenas brácteas; corola acampanada fendida de 4 (5) lóbulos anchos, con 8 estames. A cápsula é lisa, abrideira en 4 valvas.

Coroloxía

[editar | editar a fonte]

Florece desde febreiro ou marzo até xullo, segundo a localidade.

Nos bosques aclarados e matagueiras algo frescas e umbrosas, sobre todo nos solos desprovistos de cal (granitos, cuarcitas, arenitas etc); desde case o nivel do mar até uns 1300-1600 m de altitude; prefire as valgadas, barrancos, corgos e ladeiras con solo fresco e algo húmido.

Distribución

[editar | editar a fonte]

De forma ampla en torno á rexión mediterránea, estendéndose até as Canarias, a Europa occidental e a África oriental. Nas illas Baleares, en Mallorca, Menorca e Cabrera. En Galicia atopámola no sueste.

As súas raíces empregábanse para facer carbón e tamén para a talla de pezas pequenas, como pipas para fumar tabaco.

Etimoloxía

[editar | editar a fonte]

Crese que Erica deriva do grego ἐρείκειν ereikein: quebrar, en alusión ás súas ramas fráxiles.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • García, Xosé Ramón, Guía das plantas de Galicia. Edicións Xerais de Galicia, 2008. ISBN 978-84-9782-939-7.
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy