Xeografía feminista
A xeografía feminista ou xeografía do xénero é a corrente da xeografía humana que se localiza en teorías, métodos e críticas do feminismo ó estudo do espazo xeográfico, humano e social.[1]
Tamén é a encargada de examinar as formas en que os procesos socioeconómicos, políticos e ambientais crean, reproducen e transforman non só os lugares onde vivimos senón tamén as relacións sociais entre os homes e as mulleres que alí viven e, tamén, á súa vez como as relacións de xénero teñen un impacto en devandito procesos e nas súas manifestacións no espazo e a contorna.
Obxectivo
[editar | editar a fonte]A xeografía feminista ten por obxectivo fundamental completar a suposta parcialidade dos enfoques tradicionais, e analizar as variacións territoriais nas relacións de xénero, definir os patróns rexionais, desvelar en definitiva as interaccións entre xénero e territorio, salientando ó mesmo tempo a importancia básica de nivel socioeconómico.
Eidos de estudo
[editar | editar a fonte]Máis que unha subdisciplina específica da xeografía, adoita considerarse parte dunha aproximación posmoderna máis ampla, a partir das teorías de Michel Foucault, Jacques Derrida ou Judith Butler entre outros.
Outras influencias máis recentes inclúen críticas de teóricos postocolonialistas. As xeógrafas feministas intercambian experiencias vividas con experiencias de grupos a nivel local máis que desenvolver teorías sen traballo empírico.
Moitas xeógrafas feministas estudan os mesmos temas, pero sempre dende a óptica das divisións de xénero. Este concepto amplíase ademais con outros temas como son o xénero, a familia, a sexualidade, etc.[2]