abocar
Aparencia
Galego
- Etimoloxía: de boca.
- Pronuncia: /aβoˈkaɾ/ (AFI)
abocarse
- Trabárense os cans ao pelexarse.
abocar
- Coller algo coa boca, apertando con forza.
- Volcar o contido dun recipiente noutro.
- Poñer algo boca abaixo.
- Introducir ou achegar algo a un burato ou entrada doutra cousa.
- Levar algo ou alguén cara a unha determinada situación, normalmente prexudicial.
- Trabar un can algo ou a alguén.
- Picar un peixe no anzol.
- Inmobilizar unha res meténdolle os dedos no fociño e erguéndolle a cabeza.
- Sinónimos: aventar.
- Chegar unha embarcación a unha entrada como un porto, ría, etc.
- Xuntar xente coa intención de facer algún negocio.
- Facerlle a boca a algo.
- Facerlle o zapateiro a boca a un zapato.
- Incitar [un can] para que acometa [a alguén].
abocar
Conxugación
Verbo semirregular da 1ª conxugación
Infinitivo | abocar |
Xerundio | abocando |
Participio | abocado, abocada, abocados, abocadas |
1 Vostede(s) |