abstracto

Galego

• Etimoloxía: do latín abstractus.

Wassily Kandinsky (1928)

• Pronuncia: /absˈtɾakto̝/ (AFI)

Adxectivo

abstracto (ms: abstracto; mpl: abstractos; fs: abstracta; fpl: abstractas)

1. Resultado da abstracción.
2. Difícil de comprender.
3. Que representa unha cualidade ou propiedade illada daquilo do que é propia.
4. Que non representa o real ou apenas garda relación coa realidade.
5. Carente de existencia propia.
6. (Lingüística) Que expresa unha abstracción, unha calidade, etc.
7. (Ciencias) Que opera mediante abstraccións.
8. (Matemáticas) [Número] no que se descoñece a natureza da unidade.
9. (Arte) Que non persegue a representación visual da realidade.
   • Sinónimos: abstracción, expresionismo abstracto
10. (Relixión) Persoa que se entrega á vida contemplativa, apartándose das cousas materiais.

Antónimos

• (6) Concreto.

Traducións

• Castelán: abstracto ^(es)
• Francés: abstrait ^(fr)
• Inglés: abstract ^(en)
• Portugués: abstracto ^(pt), abstrato ^(pt)

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico das matemáticas

Verbo

abstracto

1. Definición impropia: Participio irregular do verbo «abstraer».