Գյուստավ Լը Բոն

Գյուստավ Լը Բոն; ֆր.՝ Gustave Le Bon
Ծննդյան անուն	ֆր.՝ Charles Marie Gustave Le Bon
Ծնվել է	մայիսի 7, 1841[…]
Ծննդավայր	Nogent-le-Rotrou, Էր և Լուար
Վախճանվել է	դեկտեմբերի 13, 1931 (90 տարեկան)
Վախճանի վայր	Փարիզ, Ֆրանսիա
Գերեզման	Պեր Լաշեզ
Մասնագիտություն	բժիշկ, մարդաբան, հոգեբան, սոցիոլոգ և ֆիզիկոս
Լեզու	ֆրանսերեն
Քաղաքացիություն	Ֆրանսիա
Կրթություն	Փարիզի բժշկության դպրոց և Փարիզի համալսարան
Գիտական աստիճան	բժշկական գիտությունների դոկտոր
Ուշագրավ աշխատանքներ	The Crowd: A Study of the Popular Mind?
Անդամակցություն	Society of Anthropology of Paris?
Պարգևներ	և Godard Prize?
	Ներշնչվել է
	Gustave Le Bon Վիքիպահեստում

Գյուստավ Լը Բոն (Լե Բոն, ֆր.՝ Gustave Le Bon, մայիսի 7, 1841(1841-05-07)^[1]^[2]^[3]^[…], Nogent-le-Rotrou, Էր և Լուար^[4] - դեկտեմբերի 13, 1931(1931-12-13)^[3], Փարիզ, Ֆրանսիա^[4]), ֆրանսիացի հոգեբան, սոցիոլոգ, մարդաբան և պատմաբան։

Կենսագրություն

Լը Բոնը ծնվել է Ֆրանսիայի Նոժան լը Ռոթրու քաղաքում։

Սովորել է բժշկություն, այնուհետև 1860-1880 թվականներին ճամփորդել է Եվրոպայում, Հյուսիսային Աֆրիկայում, Ասիայում։

Մահացել է Մարն-լա-Կոկետում։

Լը Բոնի փիլիսոփայական գաղափարներ

Լը Բոնն առաջիններից մեկն էր, որ փորձել է տեսականորեն հիմնավորել «ամբոխների դարաշրջանի» հարձակումն ու դրա հետ կապել մշակույթի ընդհանուր անկումը։ Նա կարծում էր, որ մեծ ամբոխների կամային թերզարգացվածության և ցածր ինտելեկտուալ մակարդակի պատճառով նրանց կառավարում են անգիտակից բնազդները, տեղի է ունենում ապաանհատականացում, հատկապես այն ժամանակ, երբ մարդը հայտնվում է ամբոխի մեջ։ Այստեղ տեղի է ունենում ինտելեկտի մակարդակի նվազում, ընկնում է պատասխանատվությունը, ինքնուրույնությունը, քննադատական լինելը, անձը՝ որպես այդպիսին, անհետանում է^[6]։

Հայտնի է դարձել նրանով, որ փորձել է ցույց տալ այն ընդհանրությունը, որ առկա է իրերի վիճակի և ամբոխի հոգեբանության օրինաչափությունների միջև։ Ամերիկացի սոցիոլոգ Նեյլ Սմելզերը գրել է, որ «չնայած քննադատությանը՝ Լը Բոնի մտքերը հետաքրքրություն են ներկայացնում։ Նա կանխատեսել է ամբոխի կարևոր դերը մեր ժամանակներում», ինչպես նաև «բնութագրել է ամբոխի վրա ազդեցության մեթոդները, որոնք հետագայում կիրառել են Հիտլերի նման առաջնորդները, օրինակ՝ պարզեցված կարգախոսների օգտագործումը»^[6]։

1920-ական թվականներին Ստալինի անձնական քարտուղար Բորիս Բաժանովը, Մարիա Գլյասերի խոսքերով, գրել է, որ Լը Բոնի «Ամբոխի հոգեբանությունը» գիրքը Վլադիմիր Լենինի սեղանի գրքերից մեկն էր^[7]։

Հիմնական աշխատանքներ

«Արաբական քաղաքակրթության պատմություն» (1884)
«Հնդկաստանի քաղաքակրթության պատմություն» (1887)
«Ժամանակակից ձիավարություն» (1892)
«Ժողովուրդների և ամբոխի հոգեբանություն»
- «Ժողովուրդների հոգեբանություն» (1894)
- «Ամբոխի հոգեբանություն» (1895)
«Դաստիարակման հոգեբանություն» (1902)
«Սոցիալիզմի հոգեբանություն» (1908)
«Մատերիայի էվոլյուցիա» (1912)

«Ժողովուրդների հոգեբանություն» (Les Lois Psychologiques de l'Évolution des Peuples (1894)) գիրքը նվիրված է ռասայական տեսությանը^[8], «Ամբոխի հոգեբանություն» (La Psychologie des Foules (1895)) գիրքը դարձել է զանգվածային գիտակցության մանիպուլյացիայի փիառ տեխնոլոգիաների և տեխնիկայի հիմքը։

Տես նաև

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ ^2,0 ^2,1 Base Léonore (ֆր.) — ministère de la Culture.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 Encyclopædia Britannica
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 ^4,5 Deutsche Nationalbibliothek Record #116850094 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
↑ http://www.persee.fr/doc/bmsap_0301-8644_1879_num_2_1_5228
↑ ^6,0 ^6,1 Гюстав Лебон Психология народов и масс. — М.: Академический проект, 2011. — 238 с. — ISBN 978-5-8291-1283-7
↑ Бажанов Борис Георгиевич Воспоминания бывшего секретаря Сталина / под ред. Л. М. Суриса. — Москва, Берлин: Directmedia, 2016. — С. 128. — 356 с. — ISBN 978-5-4475-8690-4
↑ Лепетухин, Николай Владимирович. Теории расизма в общественно-политической жизни Западной Европы второй половины XIX - начала XX вв. // автореферат диссертации по истории

Գրականություն

Гюстав Лебон Психология народов и масс. — М.: Академический проект, 2011. — 238 с. — ISBN 978-5-8291-1283-7
Пьер-Андре Тагиефф Цвет и кровь. Французские теории расизма = La couleur et le sang doctrines racistes a la francaise. — М.: Ладомир, 2009. — 240 с. — ISBN 978-5-86218-473-0
Лепетухин Н. В. Теории расизма в общественно-политической жизни Западной Европы второй половины XIX - начала XX веков: Ж.-А. Гобино, Г. Лебон, Х.-С. Чемберлен. — Иваново: ПресСто, 2013. — 148 с. — ISBN 978-5-905908-36-1.
Лепетухин Н. В. Жизнь и «психологии» доктора Гюстава Лебона // Вопросы истории естествознания и техники. 2016. Т. 37. № 4. С. 751-779.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գյուստավ Լը Բոն» հոդվածին։

[_39bfa5b0d16827d4-1] 1,0 ^1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[_706a54e1f3eef7ce-2] 2,0 ^2,1 Base Léonore (ֆր.) — ministère de la Culture.

[_e02d7a5b1b997f4b-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 Encyclopædia Britannica

[_783a16b4ddb8b1d5-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 ^4,5 Deutsche Nationalbibliothek Record #116850094 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.

[_8ebb3c31d513e737-5] ttp://www.persee.fr/doc/bmsap_0301-8644_1879_num_2_1_5228

[масс-6] 6,0 ^6,1 Гюстав Лебон Психология народов и масс. — М.: Академический проект, 2011. — 238 с. — ISBN 978-5-8291-1283-7

[7] Бажанов Борис Георгиевич Воспоминания бывшего секретаря Сталина / под ред. Л. М. Суриса. — Москва, Берлин: Directmedia, 2016. — С. 128. — 356 с. — ISBN 978-5-4475-8690-4

[2017_05_23_Psy-8] Лепетухин, Николай Владимирович. Теории расизма в общественно-политической жизни Западной Европы второй половины XIX - начала XX вв. // автореферат диссертации по истории

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]