Սերբեր
Սերբեր | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ընդհանուր քանակ | |||||||||||||||||||||||||||
մոտ 10 միլիոն | |||||||||||||||||||||||||||
Բնակեցում | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
Լեզու(ներ) | |||||||||||||||||||||||||||
Հավատք(ներ) | |||||||||||||||||||||||||||
Սեբեր (սերբ.՝ Срби / Srbi) ազգ և հարավսլավոնական էթնոս, որը ձևավորվել է Բալկանյան թերակղզում։ Սերբերի մեծամասնությունը բնակվում է Սերբիայում և առանձնացած Կոսովոյում, նախկին Հարավսլավիայի երկրներ Բոսնիա և Հերցեգովինայում, Խորվաթիայում ու Չեռնոգորիայում։ Սերբերը ունեն նշանակալի փոքրամասնություններ Հյուսիսային Մակեդոնիայում և Սլովենիայում։ Կան մեծ թվով Սերբական սփյուռք Արևմտյան Եվրոպայում և Եվրոպայից դուրս, հատկապես Հյուսիսային Ամերիկայում և Ավստրալիայում։
Սերբերը Հարավարևելյան Եվրոպայի մյուս ժողովուրդների հետ կիսում են մեծ քանակությամբ մշակութային գծեր։ Սերբերը մեծ մասամբ ուղղափառ եկեղեցու հետևորդներ են։ Սերբերենը Սերբիայի պաշտոնական լեզուն է և համապաշտոնականը Կոսովոյում ու Բոսնիա և Հերցեգովինայում, և սերբերեն գրեթե մեծ մասամբ խոսում են Չեռնոգորիայում։
Ծագում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Սերբերի ժամանակակից ինքնությունը հիմնված է Ուղղափառ եկեղեցու և ավանդույթների վրա։ 19-րդ դարում սերբական ազգային ինքնությունը դրսևորվեց պատմության և ավանդույթի, միջնադարյան ժառանգության, մշակութային միասնության գիտակցմամբ՝ չնայած տարբեր կայսրությունների տիրապետության տակ ապրելուն[8]։ Երբ Սերբիայի իշխանությունը ձեռք բերեց անկախությունն Օսմանյան կայսրությունից, սերբերի ազգային ինքնության գլխավոր հիմքը դարձավ ուղղափառությունը, քանի որ այդ լեզվով խոսում էին հարավսլավոնական այլ ազգեր՝ (խորվաթներ և բոսնիացիներ)[9]։ Սլավա ավանդույթը, որը ընտանիքի սրբի փառաբանման օրն է, սերբական ինքնության բնորոշման կարևոր գործոն է[10] և այն համարվում է սերբերի ամենակարևոր և ամենատոնական եկեղեցական տոնը[11]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ «Community Profile: Serb Community» (Document). ECMI Kosovo. 2013.
{{cite document}}
: Unknown parameter|archivedate=
ignored (օգնություն); Unknown parameter|archiveurl=
ignored (օգնություն); Unknown parameter|url-status=
ignored (օգնություն); Unknown parameter|url=
ignored (օգնություն) - ↑ Popis 2013 (PDF). Sarajevo: BHAS. 2016 թ․ հունիս. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2016 թ․ հունիսի 30-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 30-ին.
- ↑ Croatian Bureau of Statistics, 2011
- ↑ «Census of Population, Households and Dwellings in Montenegro 2011» (PDF). 2011 թ․ հուլիսի 12. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2011 թ․ հուլիսի 27-ին. Վերցված է 2011 թ․ հուլիսի 13-ին.
- ↑ «Slovenian census». 2011. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ նոյեմբերի 17-ին. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 1-ին.
- ↑ Државен завод за статистика. «Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002: Дефинитивни податоци» (PDF). Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2010 թ․ սեպտեմբերի 22-ին.
- ↑ «Tab11. Populaţia stabilă după etnie şi limba maternă, pe categorii de localităţi». Rezultate definitive_RPL_2011. Institutul Naţional de Statistică. 2011. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ նոյեմբերի 9-ին. Վերցված է 2014 թ․ ապրիլի 17-ին.
- ↑ Ana S. Trbovich (2008). A Legal Geography of Yugoslavia's Disintegration. Oxford University Press, USA. էջեր 69–. ISBN 978-0-19-533343-5. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ հունվարի 2-ին.
- ↑ Christopher Catherwood (2002 թ․ հունվարի 1). Why the Nations Rage: Killing in the Name of God. Rowman & Littlefield. էջեր 135–. ISBN 978-0-7425-0090-7. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ փետրվարի 3-ին.
- ↑ Ethnologia Balkanica. LIT Verlag Münster. էջեր 70–. GGKEY:ES2RY3RRUDS. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ հունվարի 2-ին.
- ↑ Celia Jaes Falicov (1991). Family Transitions: Continuity and Change Over the Life Cycle. Նյու Յորք: Guilford Press. էջ 219. ISBN 978-0-89862-484-7.