Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•քուն

Ստուգաբանություն

Արարատյան, Կարին՝ քուն չունեցող, չքնող ◆ Սիրտս կտրած մառրդուց ու հողից, ես դեգերեցի անտուն ու անքուն: Եղիշե Չարենց ◆ Գիշերն անքուն գիր կգրեմ, արտասուքս գետ կհիշեմ։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
քնած, քնատ, առանց քնելու։
(փխբ․) արթուն, աչալուրջ, զգոն ◆ Հսկել եմ անքուն ես ձեր գործերին։ Հովհաննես Թումանյան
Արարատյան՝ (փխբ․) չդադարող, անընդհատ, անդադար ◆ Յարաբ Հովցավ, յարաբ անցավ անքուն ցավը ջիգյարի։ Հովհաննես Թումանյան
(փխբ․) անհանգիստ, հանգստից զրկված, խռովված, բորբոքված

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ sleepless, wide awake գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Бессонный (ru) ‎(Bessonnyj), Бдительный, недремлющий, неусыпный, зоркий (ru) ‎(Bditelʹnyj, nedremljuščij, neusypnyj, zorkij), Без сна (ru) ‎(Bez sna), Неусыпно, бдительно, зорко (ru) ‎(Neusypno, bditelʹno, zorko) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։