Popp pönk
| Popp pönk | |
|---|---|
| Uppruni | Pönk stefnan á áttunda áratugnum, Bandaríkin, Bretland, Ástralía, Kanada meðal annarra landa |
| Hljóðfæri | Söngur, Rafmagnsgítar, Bassi, Trommur |
| Vinsældir | tíundi áratugur 20.aldar og fyrsti áratugur 21. aldar |
| Tengdar stefnur | |
| Pönk - Alternative rokk - Háskólarokk - Hjólabretta pönk – Ska-pönk | |
Popp pönk er tónlistarstefna frá sem sem náði hve mestum vinældum á tíunda áratugnum. Popp pönk einkennist af einföldum hljómasamsetningum, hröðum takti, poppuðum melódíum og háværum gítörum.[1] Popp pönk á rætur sínar að rekja til pönksins á áttunda áratugnum en á einnig sameiginleg einkenni með jaðarrokki. Popp pönk vakti heimsathygli þegar hljómsveitirnar Green Day og The Offspring gáfu út plöturnar Dookie og Smash en samanlagt hafa þær selst í kringum 30 milljón eintaka.
Uppruni
[breyta | breyta frumkóða]Í byrjun áttunda áratugarins kom fram ný tónlistarstefna sem fékk viðurnefnið Pönk. Þessi nýja tónlistarstefna einkenndist af einfaldleika sem áður hafði ekki sést. Hún var hröð, hrá og talaði til fólksins. Hún fjallaði aðallega um samfélagið en var hún full af reiði og angist[2]. Hljómsvetin the Ramones var fyrst hjómsveita til þess að vera kennd við pönk.[3] The Ramones byrjuðu pönkið í Bandaríkjunnum en pönkið var hve áhrifamest í Bretlandi. Hljómsveitir eins og Sex Pistols og the Clash gagnrýndu samfélagið eins og það var í heimabæjum sínum og plöturnar Never mind the bollocks, here's the Sex Pistols með Sex Pistols og London Calling með the Clash eru sagðar vera einar af bestu plötum tónlistarsögunnar.[4] En hugtakið popp pönk var ekki notað fyrr en seinna þegar hljómsveitir eins og The Buzzcocks og Bad Religion komu fram. Tónlistin þeirra var með poppaðari melódíum en tónlist fyrri pönksveita en auk þeirra þá er Ramones stundum kölluð popp pönk sveit í dag.
Tíundi áratugurinn
[breyta | breyta frumkóða]Í kringum árið 1994 þá var popp pönk að verða vinsælla en áður. Fólk fór að laðast að einfaldleika pönksins eftir að grunge stefnan hafði verið yfirráðandi síðustu ár. Þar voru fremstar í flokki hljómsveitirnar Green Day og the Offspring. The Offspring og Green Day komu úr pönk senunni á Gilman stræti númer 924. Green Day varð fljótt vinsæl og eftir nokkurn tíma gerði hljómsveitin samning við plötufyrirtækið Reprise Records. Aðdáendur þeirra úr Gilmanstræti voru ekki sáttir við að þeir höfðu samið við svona stóran plötuútgefanda og kölluðu þau hljómsveitina „sell outs“ og bönnuðu henni að spila oftar á Gilmanstræti. Það gerðist einnig fyrir the Offspring. En þrátt fyrir það þá kom platan Dookie út og varð hún strax gífurlega vinsæl og af henni koma nokkur af þekktustu lögum Green Day eins og lögin Basket Case, Longview og When I Come Around. Platan hefur selst í um 20 milljónum eintaka um heim allan [5] . Sömu sögu má segja um the Offspring en plata þeirra, Smash kom út árið 1994. Þá höfðu þeir, ólíkt Green Day, ekki samið við stórt plötufyrirtæki og er Smash mest selda plata allra tíma sem gefin hefur verið út á sjálfstæðu plötufyrirtæki[6] . Smash innihélt lögin Come Out and Play og Self-Esteem sem eru ein af þekktustu lögum the Offspring. Auk Green Day og the Offspring komu fleiri hljómsveitir eins og Rancid og Weezer og voru áberandi í popp pönk stefnunni. Með popp pönkinu fylgdi svo önnur stefna sem var kölluð ska-pönk sem hefur flest einkenni popp pönks en þar eru notuð fleiri hljóðfæri[7] . Dæmi um þekktar ska-pönk sveitir eru No Doubt, Reel Big Fish og Sublime. En nú var popp pönk orðið vinsælt víðast hvar um heim og fylgdu Green Day og the Offspring plötum sínum eftir. Green Day gaf út Insomniac árið 1995 sem seldist í um 7 milljónum eintaka og the Offspring gaf út plötuna Americana árið 1998 en hún seldist í 9 milljónum eintaka. Árið 1997 kom út smáskífan Dammit eftir hljómsveitina Blink-182. Hún fékk ágæta spilun í útvarpi en sveitin átti eftir að verða meira áberandi seinna en árið 1999 kom plata þeirra Enema of the State út. Hún seldist í 14 milljónum eintaka um heim allan. Lögin þeirra What‘s My Age Again og All the Small Things voru vinsælust af henni. Hljómsveitin var mikið spiluð á MTV sem færði henni auknar vinsældir.
Fyrsti áratugur 21. aldar
[breyta | breyta frumkóða]
Auk Blink-182 kom hljómsveitin Sum 41 fram á sjónarsviðið með plötuna All Killer No Filler árið 2001. Hún seldist vel og af henni komu lögin In too Deep og Fat-lip. Blink-182 gaf út plötuna Take of Your Pants and Jacket sama ár og naut hún sömu vinsælda og Enema of the State. Hún seldist í 350.000 eintökum fyrstu vikuna og hefur selst í 14 milljónum eintaka í dag. Aðrar hljómsveitir á borð við Simple Plan, Good Charlotte, American Hi-Fi og Bowling for Soup nutu einnig vinsælda á þessum tíma og áttu þær allar lög sem komust á vinsældarlista. Söngkonan Avril Lavigne kom út með plötuna sína Let Go árið 2002 sem færði henni gífurlegar vinsældir og þá varð hún yngsta konan til þess að koma plötu í fyrsta sæti á breska vinsældarlistanum. Let Go seldist í 16 milljónum eintaka um allan heim. Avril hefur verið gefið viðurnefnið „pönk-prinsessan“ fyrir vinsældir sínar[8]. Blink-182 gaf út samnefnda plötu Blink-182 árið 2003 og á henni var að finna lögin I Miss You, Always , Feeling This og Down. Henni vegnaði vel og seldist hún vel. Árið 2004 gaf Green Day út sína sjöundu plötu, American Idiot. Hún varð ótrúlega vinsæl og færði Green Day vinsældir á ný, en platan sem þeir gáfu út á undan, Warning var sögð vera vonbrigði. Þeir urðu mjög vinsælir hjá yngri einstaklingum en það færði þeim nýjan aðdáendahóp. Á þeirri plötu voru lögin American Idiot, Jesus of Suburbia, Holiday, Boulevard of Broken Dreams og Wake Me Up When September Ends sem öll fengu platínum sölur. Hún seldist í 16 milljónum eintaka um heima allan og 6 milljónum bara í Bandaríkjunum. Árið 2005 hélt Green Day tónleika í Milton Keynes í Englandi og spiluðu þeir fyrir 130.000 manns á tveimur dögum. Billie Joe Armstrong ,söngvari Green Day, sagði í tónleikamynd sveitarinnar sem var gerð um þessa tónleika, Bullet in a Bible, að þetta væru stærstu tónleikar í sögu popp-pönks[9] . Um árið 2005 var emo-pop eða emo-pönk farið að verða vinsælt. Útgáfufyrirtækið Fueled by Ramen varð þungamiðja emo-poppsins og gaf út flest alla helstu listamenn stefnunar. Hljómsveitin Fall Out Boy gaf út plötuna sína From Under the Cork Tree árið 2005 og urðu lögin Sugar, We‘re Going Down og Dance, Dance af henni mjög vinsæl. Panic! At the Disco, Red Jumpsuit Apparatus og Paramore gáfu út plöturnar A Fever You Can't Sweat Out, Don't You Fake It og Riot! En A Fever You Can‘t Sweat Out og Riot! hafa verið viðurkenndar platinum plötur. Hljómsveitin My Chemical Romance gaf út plötuna sína The Black Parade árið 2006 og naut hún mikla vinsælda. Avril Lavigne gaf út plötuna sína The Best Damn Thing árið 2007 og gekk henni svipað vel og The Black Parade, plötu My Chemical Romance. Lagið Girlfriend af The Best Damn Thing varð best selda lag ársins 2007 og var platan einnig best selda plata ársins 2007. Seinna á áratugnum komu hljómsveitir eins og A Day to Remember, Four Year Strong og New Found Glory fram á sjónarsviðið og urðu vinsælar. Green Day gaf út plötuna 21. Century Breakdown og fékk hún góða dóma og seldist vel. Árið 2010 var gerður söngleikur byggður á American Idiot, plötu Green Day, og var hann tilnefndur til Tony verðlauna og Grammy verðlauna þar á meðal sem besti söngleikurinn.
Annar áratugur 21. aldar
[breyta | breyta frumkóða]Vinsældir popp pönks dvínuðu á þessum árum en hljómsveitir stefnunnar héldu áfram að gefa út plötur. Green Day gaf út plötu þríleik á árunum 2012 og 2013. Plöturnar voru nefndar ¡UNO!, ¡DOS! og ¡TRÉ!. Blink-182 kom saman aftur eftir langa pásu og túraði um allan heim árin 2011-2013[10] . Fall Out Boy kom einnig aftur saman eftir pásu. Þeir gáfu til kynna árið 2013 að þeir ætluðu að gefa út plötu að nafni Save Rock and Roll og halda í tónleikaferðalag um heiminn.[11] The Offspring gaf út plötuna Days Go By árið 2012 og þeir voru aðal númerið á Soundwave tónlistarhátíðinni í Ástralíu ásamt Metallica og Linkin Park sumarið 2013[12]
Helstu popp pönk hljómsveitir
[breyta | breyta frumkóða]Tilvísanir
[breyta | breyta frumkóða]- ↑ „Punk-Pop“. Sótt 2013.
- ↑ http://wordnetweb.princeton.edu/perl/webwn?s=punk%20rock
- ↑ Erlewine, Stephen Thomas. „The Ramones“. Sótt 2013.
- ↑ „500 Greatest Albums of All Time“. Sótt 2013.
- ↑ „Billie Joe Armstrong with Michael Mayer“. Sótt 2013.
- ↑ Stagno, Mike. „Smash“. Sótt 2013.
- ↑ „Ska Revival“. Sótt 2013.
- ↑ „Lavigne Weds Whibley of Sum 41“. Sótt 2013.
- ↑ Green Day (2005). Bullet In A Bible. Reprise Records.
- ↑ „Blink-182 Tour“. Sótt 2013.
- ↑ Whitt, Cassie. „UPDATE: Fall Out Boy stream new song; announce new album, 'Save Rock And Roll' and tour dates“. Sótt 2013.
- ↑ „The Offspring Tour“. Sótt 2013.