Books by Marcin Grabowski
Tomasz Pugacewicz, Marcin Grabowski (eds.), Great and Small Games in Central Asia and the South Caucasus, Peter Lang Verlag, Berlin et al. 2022, pp. 372., 2022
With 30 years having passed since Central Asia and the South Caucasus emerged on the internationa... more With 30 years having passed since Central Asia and the South Caucasus emerged on the international stage, a new approach to understanding its contemporary dynamics is required. This volume argues for a multidimensional analysis of international, regional, and domestic cooperation and conflicts in the region. The authors analyze foreign policies of great powers such as Russia, China, U.S., EU, Japan, and Iran toward this part of the world. The work looks at regional issues and regionalism, including the Eurasian Union and the Belt and Road Initiative. A series of chapters study domestic processes ranging from clan politics, identity construction, the media, to non-state actors. The publication applies theoretical pluralism and utilizes realism, liberalism, constructivism, and Foreign Policy Analysis.
Olga Barbasiewicz, Marcin Grabowski, Ewa Trojnar (eds.), Security Dilemmas and Challenges in 21st Century Asia, Peter Lang Verlag, Berlin 2020, 2020
Security dynamics in Asia in the 21st century has been a widely discussed phenomenon. The rising ... more Security dynamics in Asia in the 21st century has been a widely discussed phenomenon. The rising power of China, its impact on neighboring countries and the international system, as well as its reception by the United States, have been of key importance to the development of security and international studies. As a result, this monograph analyzes the current security challenges in Asia in its broader i.e. Indo–Pacific meaning, aiming at capturing major shifts in the balance of power which involve regional actors. Through the lenses of IR theory, we have sought to provide insights into the consequences of the transition of power from the United States to China. By presenting case studies of regional security challenges from a multidimensional perspective, we analyze both the stages of the maturity of powers and their satisfaction within the existing system. Therefore we find it significant to discuss the role of regional actors who are hedging their bets between the United States and China, as well as different security dimensions and problems reshaping the regional architecture.
Marcin Grabowski, Tomasz Pugacewicz (eds.), Application of International Relations Theories in Asia and Africa, Peter Lang Verlag, Berlin 2019 , 2019
This book discusses the applicability of Western International Relations (IR) theories to Asia an... more This book discusses the applicability of Western International Relations (IR) theories to Asia and Africa and the rise of non-Western IR theories (especially in Asia), with case studies focused on the Asia-Pacific, Middle East and Sub-Saharan African regions. Theoretically grounded studies of Asia and Africa are still in high demand, as International Relations scholarship on and in those regions seems underdeveloped in this regard. This is the case both in the application of Western theories in research on Asia and Africa, but especially IR theory-building by scholars in both regions. The book is driven by the question, whether we need specific Asia and Africa-oriented IR theories to describe, explain and predict developments in regional international relations or can we apply or adapt the so-called Western IR theories.
Andrzej Mania, Marcin Grabowski, Tomasz Pugacewicz (eds.), Global Politics in the 21st Century: Between Regional Cooperation and Conflict, Peter Lang Verlag, Berlin 2019, 2019
This book focuses on the problem of regionalism, the crucial phenomenon in international relation... more This book focuses on the problem of regionalism, the crucial phenomenon in international relations at the turn of the 20th and 21st centuries. Regionalism is analyzed both in terms of regional economic and political integration, as well as regional competition and conflict. The book is divided into three parts, based on the functional and geographical criteria. The part is devoted to the theoretical setting, including brief introduction to regionalism problems and classical theories of integration, as well as new approaches to regionalism, which are followed by the analysis of regions in the context of regional security complexes concept. The second part of the book focuses on Asian and African challenges to regionalism and the third, and final, part is devoted to the most developed subregional order, namely the European region.
Global Development Policy in the 21st Century: New Challenges (eds. Marcin Grabowski, Pawel Laidler), Peter Lang Verlag, Berlin 2018, 2018
This book addresses new problems and challenges of development in the 21st century, trying to ans... more This book addresses new problems and challenges of development in the 21st century, trying to answer questions, how to turn nations that are underdeveloped and torn apart by conflict into good places to live, how to help them develop. Issues connected with globalization, political challenges, constitutional systems as a condition for development are addressed. Problems of entrepreneurship in developing regions, as well as transnational connections between countries, making them vulnerable to economic crises are also touched upon. Finally, issues connected with institutional design, clean energy, health service challenges, as well as gender issues are analyzed. All those issues refer to developing countries in Asia, Africa, Latin America, as well as Central and Eastern Europe.
Regional Problems of Asia, Africa and the Middle East at the Beginning of the 21st Century (eds. Andrzej Mania, Marcin Grabowski, Joanna Mormul), 2018
Wśród problemów badawczych ujętych w niniejszym opracowaniu znalazły się następujące: regionalizm... more Wśród problemów badawczych ujętych w niniejszym opracowaniu znalazły się następujące: regionalizm w polityce zagranicznej państw; Instytucjonalizacja procesów regionalnych; ekonomiczna integracja regionalna; regionalne systemy – kompleksy bezpieczeństwa oraz, w mniejszym stopniu, regionalizm a porządek międzynarodowy. Przede wszystkim jednak niniejszy tom poświęcony jest problemom i wyzwaniom, jakie stoją przed obszarami pozaeuropejskimi – Afryką i Azją, jak również ich miejscu i roli w stosunkach międzynarodowych u progu XXI wieku. Książka składa się z trzech części wyodrębnionych na podstawie kryteriów geograficznego i funkcjonalnego podejmowanych przez autorów zagadnień badawczych. Część pierwsza grupuje rozdziały poświęcone Azji Wschodniej – w tym szczególnie Chinom i Japonii, podczas gdy w części drugiej zebrane zostały rozdziały dotyczące Afryki Wschodniej, głównie w kontekście rozwiązań i inicjatyw integracyjnych podejmowanych przez Wspólnotę Wschodnioafrykańską (East African Community, EAC). Trzecia część pracy zbiorowej skupia się na regionie Bliskiego Wschodu – łączącym – geograficznie, historycznie, a często i politycznie – oba kontynenty: azjatycki i afrykański.
Cooperation or Competition: Integration Processes and Organizations in the Asia-Pacific at the Turn of 20th and 21st Centuries, 2015
W 2014 r. Międzynarodowy Fundusz Walutowy ogłosił, że wielkość gospodarki Chińskiej Republiki Lud... more W 2014 r. Międzynarodowy Fundusz Walutowy ogłosił, że wielkość gospodarki Chińskiej Republiki Ludowej, mierzona za pomocą parytetów siły nabywczej (purchasing power parities – PPP), przekroczyła wielkość gospodarki Stanów Zjednoczonych. Tym samym w regionie Azji i Pacyfiku doszło nominalnie do zrównania potencjałów gospodarczych dwóch kluczowych państw regionu, co skłoniło do refleksji na temat utrzymania dotychczasowego kształtu systemu międzynarodowego w tym regionie, gdzie dominującym graczem państwowym są nadal Stany Zjednoczone.
Ostatnie 25 lat, czyli okres od zakończenia zimnej wojny, to nieustanny wzrost znaczenia regionu Azji i Pacyfiku w świecie, ale też okres stopniowego budowania coraz ściślejszych powiązań instytucjonalnych, które można uznać za komplementarne bądź konkurencyjne. Swoistym ukoronowaniem instytucjonalizacji, przynajmniej w Azji Południowo-Wschodniej, jest projekt utworzenia do końca 2015 r. Wspólnoty ASEAN, która będzie się składać z trzech elementów: Wspólnoty Gospodarczej, Wspólnoty Politycznej i Bezpieczeństwa oraz Wspólnoty Społeczno-Kulturowej. Również w szerszym regionie Azji i Pacyfiku powstają nowe inicjatywy integracyjne, takie jak np. Partnerstwo Transpacyficzne (Trans-Pacific Partnership – TPP).
Istniejąca w regionie architektura instytucjonalna jest wypadkową wielu czynników, w tym często konkurencyjnych interesów podstawowych aktorów systemu regionalnego, czyli państw narodowych. Można to zaobserwować zarówno na poziomie rywalizacji wewnątrz instytucji czy organizacji integracyjnych, jak i pomiędzy nimi. Biorąc pod uwagę powyższe czynniki kształtujące tę architekturę, zdecydowano się na analizę procesów integracyjnych w regionie Azji i Pacyfiku, z ciągle dominującą rolą Forum Współpracy Gospodarczej Azji i Pacyfiku (Asia-Pacific Economic Co-operation – APEC), oraz w jego subregionie – Azji Wschodniej, gdzie centralną organizacją pozostaje Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej (Association of South-East Asian Nations – ASEAN).
W monografii, opierając się na podejściu systemowym oraz teoriach integracji regionalnej, przedstawiono procesy i ugrupowania integracyjne w regionie Azji i Pacyfiku. Uwzględniono modele biegunowości w tym systemie, biorąc pod uwagę rolę mocarstw regionalnych, pokazano ewolucję transnarodowego wymiaru integracji oraz przedstawiono analizę czterech podstawowych wymiarów integracji gospodarczej, a przede wszystkim przedstawiono dwa modele integracji regionalnej: z jednej strony integrację w regionie Azji i Pacyfiku, egzemplifikowaną przez Forum Współpracy Gospodarczej Azji i Pacyfiku (ale też faworyzowane przez USA Partnerstwo Transpacyficzne – TPP), z drugiej zaś integrację w regionie Azji Wschodniej, gdzie centralną organizacją pozostaje Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN), zamierzające do końca 2015 roku utworzyć Wspólnotę ASEAN i stanowiące podstawę do ugrupowań takich jak ASEAN Plus Trzy, Szczyt Azji Wschodniej czy Forum Regionalne ASEAN.
October 16, 2013. In the spring of this year, earlier legislation in U.S. Congress triggered sequ... more October 16, 2013. In the spring of this year, earlier legislation in U.S. Congress triggered sequestration – sweeping automatic cuts in federal spending reaching in the billions of dollars. At the end of September, politicians’ unwillingness to compromise on the national budget shut down the U.S. government for the first time since 1996. Now closed to visiting tourists, a long-time symbol of American patriotic values, the Statue of Liberty soon became an emblem of gridlock in government. Yet there was worse to come. The U.S. legislative and executive branches were staring down another deadline – this one for raising the country’s debt ceiling or defaulting as a government. Adding to the newspaper coverage of the effects of the shutdown, the leadership of the World Bank now called on U.S. politicians to find a resolution to the bitter partisan standoff. Allies as well as enemies were watching the U.S. in disbelief – how can the world’s most powerful country become so paralyzed with internal strife?
Tonight the two-week long tense standoff ended after both houses of Congress finally voted to raise the debts ceiling and resume funding the federal government through early 2014. While the immediate crisis was resolved and a global financial shock was averted, it remains to be seen if the U.S. government merely ‘kicked the can down the road’ just to face another such crisis in a few months’ time, or if there emerges some kind of permanent solution or realignment of political forces for effective governance.
What are the true implications of such a situation? Our book subscribes to the notion that the ‘gridlock’ in Congress and the divisions in U.S. society run deeper than the popular discourse of media talking heads, politicians’ talking points, or a convenient way for ordinary citizens to blame their problems on ‘crooked politicians’. As co-editors of The United States as a Divided Nation – Past and Present, we contend that here is a real ‘there’ in the polarized American economic, cultural, social and political landscape. Our book investigates the origins, nature, and extent of such fissures, and the possibilities to bridge them - in temporary compromises or in a new consensus for a new age.
The United States as a Divided Nation – Past and Present explores the continuing relevance and shifting meanings of the “E Pluribus Unum” motto of the U.S. presidential seal. Our main question is: Is the U.S. as a country still capable of finding common ground and effective policy responses in the 21st century, or are the various dividing lines within U.S. society actually getting too deep and wide to bridge, with potentially grave consequences for American social, political as well as economic development?
""The 21st Century was announced as America’s Pacific Century by the Secretary of State, Hillary ... more ""The 21st Century was announced as America’s Pacific Century by the Secretary of State, Hillary Clinton, actually following a trend present in U.S. foreign policy since the end of the Cold War. It is not a completely new approach, as it was George Herbert Bush, who had chosen to visit Asia first in 1989 (unlike his predecessors who used to visit Europe on inaugural overseas trips). It was followed by the 1993 statement by Winston Lord, the Assistant Secretary of State, that there was no region more important for the U.S. than Asia and the Pacific at that moment, and in the 21st century no other region would be more important. The United States already understood when the Pacific Century, as the centre of gravity for U.S. foreign policy in the Pacific Rim, emerged.
This book, The Pacific Century: U.S. Policy in the Asia-Pacific Region since 1989, focuses on the new and crucial dimension of U.S. foreign policy, i.e. Pacific policy. A change of priorities in the American Administration was already visible in the 1980s, but it was its geopolitical change after the end of the cold war that made the Asia-Pacific policy crucial for the United States. Bearing in mind the especially fast-growing economies of the region (currently being the engines of world growth) and their size, supported by the whole territorial and demographic potential, one can predict that its role in the world, and within U.S. foreign policy, must continue to increase. This was understood by Bill Clinton and his administration. However, George W. Bush’s foreign policy, focused on different aspects (such as Iraq or Afghanistan), neglecting the region somewhat, especially in the multilateral area, which resulted in a diminishing of U.S. status in the Asia-Pacific region. The presidency of Barack Obama, in particular due to the activities of Hillary Clinton, brought America once again into the Pacific. New agreements with ASEAN, including the signing of the Treaty of Amity and Cooperation, followed by membership of the East Asian Summit was a watershed for the role of the U.S. in the region.
It is especially important, to bear in mind the basic assumption of this book, namely two models of regional relations symbolized by: APEC – Pacific Basin system, wherein the U.S. is the crucial actor and ASEAN (ASEAN Plus Three, East Asian Summit) – East Asian system, where the U.S. is just a guest and the respective American status is much weaker than in the Asia-Pacific (or Pacific Basin) system. The diminishing U.S. position in the regional system seems to be a natural ramification of both geopolitical, and geoeconomic changes in the system, with special emphasis on the latter, as the U.S. role within the system is largely based on economic power, and changes in this sphere are the clearest. The current economic crisis, with trade imbalances, particularly visible in the Pacific Rim, followed by American incentives to increase domestic demand in Asian economies could result in a reduction of economic links between the U.S. and East Asia. It is definite that a trade block in the East Asian region will be more natural than in the Asia-Pacific region, hence the American role in the region will diminish. It is crucial though, that the U.S. maintains strong relations with the region, supporting regional integration architecture and securing its links with regional integration organizations. The recent activities of the last administration has definitely been a step in the right direction.
The book analyses U.S. foreign policy in the Asia-Pacific region in both bilateral and multilateral dimensions. The analysis focuses on the period since 1989, when the U.S. had to redefine its foreign policy, encompassing the administrations of George H. Bush (1989-93), Bill Clinton (1993-2001), George W. Bush (2001-09) and Barack Obama (2009-). This book is composed of five chapters, including a theoretical introduction, analysis of the U.S. position in comparison to other actors of the Asia-Pacific regional system, and the mechanisms and goals of U.S. foreign policy towards the region at the time.. It is followed by analysis of American foreign policy towards the most crucial countries in the region, namely the People’s Republic of China, Japan, the Republic of Korea, India and Australia. The last chapter is devoted to analysis of regional organizations, such as the Asia-Pacific Economic Cooperation (APEC) and the Association of Southeast Asian Nations (ASEAN) and its offspring (ASEAN Plus Three, ASEAN Regional Forum, East Asia Summit), and U.S. policy towards the abovementioned.
""
The global financial crisis initiated by the collapse of the Lehman Brothers turned out stronger ... more The global financial crisis initiated by the collapse of the Lehman Brothers turned out stronger and broader than anyone expected. From banking and financial sectors in the U.S. it spread especially to Europe originating sovereign debt crisis and to lesser extend to Asia (as Asia implemented precaution mechanisms after the Asian financial crisis of 1997-98, and its financial markets were less developed). The global financial crisis, causing state and international intervention on unparalleled scale, including bailouts, fiscal stimuli or loose of monetary policies in crisis-hit countries. It resulted also in changes in economies, especially business sectors, as well as social changes caused especially by extremely high unemployment rates. Papers, prepared as a result of a conference: Europe and the World in Crisis: Challenges and Opportunities, organized by the Jagiellonian University SYLFF Fellows Association, analyze both national and multilateral dimensions of the economic crisis, including its social, political or cultural ramifications.
W ciągu ostatnich 20 lat nastąpił w Polsce dynamiczny wzrost zarówno badań w obszarze stosunków m... more W ciągu ostatnich 20 lat nastąpił w Polsce dynamiczny wzrost zarówno badań w obszarze stosunków międzynarodowych, jak i kształcenia w tym zakresie. Jest to zrozumiałe, jeśli weźmiemy pod uwagę rozwój powiązań między poszczególnymi aktorami systemu międzynarodowego, tworzenie nowych wymiarów tych relacji (transnarodowych, ponadnarodowych), wzrost powiązań gospodarczych, a wreszcie fakt, że kraj nasz przez wiele dekad funkcjonował w oderwaniu od światowych nurtów badań w tym obszarze.
W powyższym kontekście zorganizowana przez młodych badaczy konferencja skupiająca osoby zainteresowane różnymi wymiarami stosunków międzynarodowych, takimi jak historia, prawo, bezpieczeństwo, gospodarka, teoria stosunków międzynarodowych, obszar stosunków międzykulturowych, a wreszcie regionalne wymiary badań w tym zakresie, wydaje się być inicjatywą nadzwyczaj trafną.
Również przygotowane w następstwie tej konferencji artykuły naukowe obejmujące szeroki zakres tematów, bardzo ciekawe, a przy tym reprezentujące wysoki poziom merytoryczny, zasługują na wydanie i rozpowszechnienie, gdyż stanowią istotny wkład w młodą polską naukę z obszaru studiów międzynarodowych. Stąd gorąco zachęcam do ich krytycznej lektury.
Atutem niniejszej pracy jest szeroki zakres zagadnień podjętych przez autorów, ale też różnorakie perspektywy, z których na te zagadnienia spoglądają. Wśród nich szczególnie wyróżniają się punkty widzenia: politologiczny, prawny, ekonomiczny i socjologiczny. Warto przy tym zwrócić uwagę, że przyjęta perspektywa regionalna i teoretyczna z pewnością się zazębiają.
Praca składa się z czterech części. W pierwszej z nich omawiane są wybrane problemy azjatyckie, przy uwzględnieniu komponentu teoretycznego. Paweł Bieńkowski analizuje w swoim tekście wpływ modernizacji marynarki wojennej ChRL na bezpieczeństwo regionalne Azji Wschodniej. Proces ten, szczególnie osiągnięcie przez Chiny tzw. blue water capabilities z pewnością wpłynie na zmianę układu geostrategicznego w regionie. Łukasz Ogrodnik opisuje wpływ długoletniego i zakończonego lub ograniczonego ostatnio konfliktu na Sri Lance na system międzynarodowy, a Rafał Wiśniewski przedstawia potencjalne scenariusze rozwoju sytuacji na Półwyspie Koreańskim, który Zbigniew Brzeziński określa w swojej pracy Wielka Szachownica mianem „sworznia geostrategicznego”, czyli obszaru, gdzie zmiany mogą drastycznie odmienić sytuację w systemie regionalnym . W tekście dotyczącym Bliskiego Wschodu Artur Malantowicz próbuje odnieść się do kwestii przemian w świecie arabskim, skupiając się na wyzwaniach rozwojowych, kwestii demokratyzacji i globalizacji, a przede wszystkim integracji w regionie.
W drugiej części niniejszej publikacji podjęto tematykę, która koncentruje się na kwestiach związanych z Unią Europejską. Bartosz Krefta odnosi się w swoim artykule do zagadnienia stosunku europejskiej polityki do terroryzmu, analizując zagrożenia dla Starego Kontynentu. Piotr Łochowski zastanawia się, czy możliwe i celowe jest tworzenie kodeksu europejskiego, być może nawet Europejskiego Kodeksu Cywilnego (czy, raczej kodeksu zobowiązań), trafnie zauważając, że perspektywą rozsądniejszą i w większym stopniu wykonalną jest obecnie harmonizacja prawa. Problematykę prawną podejmuje też w swoim tekście Kamila Milecka, która zastanawia się, w jaki sposób można przezwyciężyć istniejący w Unii Europejskiej dualizm w kwestii praw człowieka poprzez przystąpienie Unii Europejskiej do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i Podstawowych Wolnościoraz jakie może to nieść konsekwencje. Adam Ploszka zaś podejmuje problematykę reformy mechanizmu kontrolnego Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, który jest jak dotąd najskuteczniejszym na świecie mechanizmem gwarancji i dochodzenia praw indywidualnych , co jednak (biorąc pod uwagę łatwość wnoszenia skarg) prowadzi do coraz większej jego niewydolności. Autor analizuje różne propozycje reformy tego mechanizmu, przy czym propozycja „wstępnej filtracji skarg” wydaje się tutaj najsensowniejsza. Tekst Aleksandry Szczerby przedstawia fundamentalną rolę Rady Europejskiej w procesie ratyfikacji Traktatu z Lizbony. Podjęta przez Marka Wockę problematyka związana z podwójnym (krajowym i unijnym) obywatelstwem wydaje się istotna nie tylko ze względu na ciekawą konstrukcję prawną tego rozwiązania, ale też istotne na każdym poziomie implementacji rozwiązania praktyczne w naszym kraju. Kwestie na styku prawa i gospodarki porusza w swoim tekście Mariusz Duda, odnosząc sytuację polskiego rynku kapitałowego do unijnych standardów obrotu instrumentami finansowymi, zaś Karol Smoter analizuje kolejną, kluczową dla funkcjonowania wspólnego rynku przesłankę, a mianowicie zakaz nakładania ceł i opłat o skutku równoważnym.
W trzeciej części niniejszej pracy autorzy podejmują próbę analizy problemów szeroko pojętej Europy Środkowo-Wschodniej oraz obszaru postradzieckiego. Część tę rozpoczyna sporządzona przez Annę Wrońską politologiczno-socjologiczna analiza form politycznej indoktrynacji dzieci we współczesnej Rosji, trudnej jednak do oddzielenia od kolektywnych działań wychowawczych. Kwestie stosunków Polski z jej wschodnimi sąsiadami, tj. Białorusią i Ukrainą, podejmują odpowiednio Sylwia Zalewska i Maryana Prokop. Przemysław Prętkiewicz przeprowadza w swoim tekście analizę uwarunkowań integracji środkowoeuropejskiej po 1989 r., odnosząc je do istotnych nurtów teoretycznych w tym zakresie oraz rozpatrując je w odniesieniu do czynników gospodarczych, politycznych, militarnych i społecznych. Problematykę bałkańską podejmują Paulina Szeląg, która analizuje dążenia niepodległościowe Kosowa i jego drogę do zjednoczonej Europy po uzyskaniu niepodległości, a Aleksandra Zdeb opisuje wpływ wspólnoty międzynarodowej na kształt Bośni i Hercegowiny po porozumieniach z Dayton.
Cztery teksty zawarte w ostatniej części przedstawianej czytelnikowi pracy poświęcono zagadnieniom teoretycznym stosunków międzynarodowych. Marta Górska zajęła się w swoim opracowaniu koncepcją federalizmu w procesie integracji europejskiej, odnosząc tę koncepcję również do obecnego kształtu Unii Europejskiej. Problem globalnej dominacji w marksistowskim paradygmacie stosunków międzynarodowych analizuje w swoim tekście Przemysław Jaworski, a w tym miejscu warto zauważyć, że w kraju naszym młodzi badacze niechętnie tę tematykę podejmują, choć stanowi ona istotne uzupełnienie studiów z obszaru globalnej ekonomii politycznej, ważny element kształtowania tożsamości np. ruchów alterglobalistycznych czy niektórych odłamów adaptującego wszelkie nurty postmodernizmu. Polskiego Samuela Huntingtona, trochę zaniedbanego, a na pewno niepoprawnego politycznie, przywołuje w swoim tekście Karol Wilczyński podkreślając, że teoria cywilizacji naświetla problemy badawcze lepiej niż teorie pozytywistyczne, konstruktywistyczne, czy neomarksistowskie. W ostatnim z zamieszczonych tekstów Marta Zobeniak analizuje model synergii w oparciu o analizę Organizacji Współpracy Gospodarczej Państw Basenu Morza Czarnego, ciekawie opisując rolę tej organizacji w odniesieniu do procesów globalizacji i współpracy jej państw członkowskich z UE.
Podsumowując należy stwierdzić, że przedstawiony zbiór tekstów dotyka problemów ważnych, często jednak takich, które „okrzepli” naukowcy pomijają z różnych względów. Trzeba zauważyć, że mimo niewielkiego doświadczenia młodzi badacze wykazali się dużą ciekawością poznawczą, interesującym doborem tematów, z którymi udało się im poradzić w sensie merytorycznym, czy wreszcie często oryginalnością ujęć, w ramach których możemy obserwować ciekawe próby analizy interdyscyplinarnej. Również wielość dyscyplin reprezentowana na konferencji jak i w niniejszej książce czyni z niej pozycję rozszerzającą horyzonty. W tym kontekście praca, czy dokładniej zbiór prac jest z pewnością wart przeczytania i krytycznej refleksji, do czego gorąco zachęcam.
Marcin Grabowski
Papers by Marcin Grabowski
Great and Small Games in Central Asia and the South Caucasus (ed. by Tomasz Pugacewicz and Marcin Grabowski), 2022
The chapter aims at describing different concepts employed to understand Central Asia and the Sou... more The chapter aims at describing different concepts employed to understand Central Asia and the South Caucasus at the international, (intra-)regional, and domestic (intrastate) levels. At the international level, five concepts of Central Asia and the South Caucasus were presented: (1) out-of-this-region neighboring countries “flank,” (2) Caspian Sea basin, (3) the new Silk Road; (4) new Great Game, and (5) new region and space for regionalism. Secondly, at the intraregional level, border disputes, and water and energy management disagreements as the main tools to understand regional relations are introduced. Finally, at the intrastate (domestic) level different conflicts between elites (reform v. rent-seeking, secular v. religious, inter-clan rivalry) and ethnic groups are characterized. The authors highlight the fact that actors from those (analytically) separated levels (in real-world) interact in the form of cooperation or conflict. The paper concludes that processes developed at those three levels in Central Asia and the South Caucasus (e.g. great powers competition, intraregional conflicts and intra-elite disagreements) are undermining Western concept of statehood (based on the idea of the unity and sovereignty of states) and international relations. In conclusion, the authors claim that this region forces researchers to focus on non-Western international relations theories which could be able to handle the international, (intra-)regional, and domestic actors shaping its fate.
Politeja, 2021
The Sino-American trade war has become a symbol of rivalry for leadership in the international sy... more The Sino-American trade war has become a symbol of rivalry for leadership in the international system. It also attracts growing attention to the problem of possible change to the regional and global hegemony. The debate with its possible ramifications is clear to academics, the media and political elites. However, it has focused on a limited scope of factors and mostly at the leadership level of, most notably, the United States of America. Considering its complexity, the issue of US policy towards China should be analyzed at various levels. These include the presidents, their collaborators, domestic politics and US strategy, and, finally, the international system as it experiences the relative change of power distribution. The main goal of this article is to analyze the recent US administrations’ strategy towards the People’s Republic of China. This is in the context of changes to the international system, focusing on the relative change of power distribution. The hypothesis driving this article states that the US strategy towards China is a response to the changing relative distribution of power in the regional and global system. It follows that American administrations differ rather in methods than in goals of foreign policy. This text is prepared with reference to the Power Transition Theory of A. Organski and J. Kugler, and the research is based on the US strategic documents’ analysis and statistical analysis of the power distribution in the system.
Journal of Contemporary Eastern Asia, 2021
Even though Sino-American relations of the Donald Trump era were perceived as predominately confr... more Even though Sino-American relations of the Donald Trump era were perceived as predominately confrontational, with a symbolic trade war between the two, the scale of economic interdependencies between the United States and China results in either a need for collaboration or in serious losses on both sides in the case of lack of cooperation. The paper aims at analyzing economic relations between the United States of America and the People’s Republic of China at the time of the Trump presidency. Analysis is based on the complex interdependence theory of Robert Keohane and Joseph Nye. The main hypothesis analyzed in the paper states: Asymmetric interdependence between the People’s Republic of China and the United States of America limits the scope, intensity and length of a trade war. For the sake of the paper, economic interdependence will be analyzed. Apart from the reference to the state of the art, the document analysis and descriptive statistics are to be applied in the paper.
Irish Studies in International Affairs, 2021
The Covid-19 pandemic is currently analysed as a social and economic problem, predominantly at a ... more The Covid-19 pandemic is currently analysed as a social and economic problem, predominantly at a national level, even though certain activities are coordinated at an international or supranational level. While there are varying levels of vulnerability in different countries, the pandemic is having a significant effect on the global system's relative distribution of power, which will change in the aftermath of the pandemic and the resulting economic crisis. This problem is especially visible in relations between the current leader of the international system - the United States - and its main challenger, the People's Republic of China. The chief goal of this paper is to analyse Covid-19's influence on the transformation of the global system, with a special focus on the roles of the US and China. The impact of the Covid-19 pandemic on the relative distribution of power between the US and China will be analysed. The analysis will be based on the power transition theory. A single case study of Southeast Asia is used to study the impact of Covid-19 on the power distribution between China and the US.
Polish Political Science Yearbook, 2021
The election of Joseph Biden for the office of the President of the United States has brought exp... more The election of Joseph Biden for the office of the President of the United States has brought expectations of fundamental change in American foreign policy, including policy toward the Asia-Pacific/Indo-Pacific region. As observed in the last few months, the reality has been more complex as definite changes in the US Indo-Pacific policy are not as visible as expected. It is especially in respect of the US policy toward China being more a continuation than a change from Donald Trump’s approach. Changes are rhetorical rather than actual policies. The situation is different in the case of alliances, as Joe Biden offers much more commitment to allies like Japan or South Korea. Also, multilateral dimensions (both regional and global) witness some – however still limited – change. The main goal is to make a comparative analysis of Joe Biden’s policy toward Asia, referring to the administrations of Barack Obama and Donald Trump. Hence the strategies of pivot/re-balance toward the Asia of Obama, and the free and open Indo-Pacific strategy of Trump, will be examined. The analysis refers to the complex interdependence theory and the power transition theory. Methodologically, it is based on document analysis with comparative analysis.
Agata Wiktoria Ziętek, Grzegorz Gil (eds.), ASEAN in a Changing World, Peter Lang Verlag, Berlin 2021, 2021
Despite its relatively long existence (which turned 50 in 2017), the Association of Southeast Asi... more Despite its relatively long existence (which turned 50 in 2017), the Association of Southeast Asian Nations still faces important challenges, stemming from the unwillingness of member states to transfer part of their sovereignty at the international or supranational level, the lack of an ASEAN identity (both among ASEAN elites and the citizens of ASEAN countries), and the lack of a proper institutional structure, mainly due to the resistance of member states to reinforce the organization, resulting in lack of funds, cadres, and proper legitimacy. This chapter draws on neoliberal institutional theory and constructivist theory, arguing that ASEAN member states do not have sufficient interest in the creation of a more cohesive and developed organization, and the lack of a broadly understood ASEAN identity does not allow for the creation of a community despite declarations to this effect in official ASEAN documents.
Olga Barbasiewicz, Marcin Grabowski, Ewa Trojnar (eds.), Security Dilemmas and Challenges in 21st Century Asia, Peter Lang Verlag, Berlin 2020, 2020
This chapter aims at providing a brief description and analysis of the widely promoted concept of... more This chapter aims at providing a brief description and analysis of the widely promoted concept of the Indo–Pacific, with a special focus on a multidimensional approach to security challenges in the region. A special focus is placed on the presidency of Donald Trump and the rising power of China in the context of power transition theory in reference to the so-called Sino-American trade war. This chapter briefly reviews the existing literature on the subject, as well as provides an outline of the structure of the book.
Marcin Grabowski, Tomasz Pugacewicz (eds.), Application of International Relations Theories in Asia and Africa, Peter Lang Verlag, Berlin 2019, 2019
This paper aims at a brief description of the development on International Relations scholarship ... more This paper aims at a brief description of the development on International Relations scholarship in Asia, with a special focus on Northeast Asia (China, Japan and Korea). Due to the growing role of Asia in international relations, a need to adapt and build a theoretical background for the international activities of states located there; hence IR theory in Asia has been developing especially intensely in the 21st century. In case of independent theorizing, it was built upon former developments, including (to a large extent) ancient philosophical roots. The state was an important driving force in the case not only of theory adaptation , but also development. Generally, International Relations scholarship is most developed in China, followed by Japan and South Korea. Southeast Asia, despite its traditions in certain areas, as well as South Asia, despite ancient philosophical traditions, definitely lags behind.
Marcin Grabowski, Tomasz Pugacewicz (eds.), Application of International Relations Theories in Asia and Africa, Peter Lang Verlag, Berlin 2019, 2019
The main goal of this article is an analysis of the application of selected Western International... more The main goal of this article is an analysis of the application of selected Western International Relations theories in Asia and Africa. Five theoretical paradigms were selected as being most popular in the field, namely realism, constructivism, liberalism, the English School and Marxism. In case of Asia we may definitely notice a further stage of IR theory development, especially in Northeast Asia. It is visible both in the reception and the transformation of given paradigms. In the case of Africa, only an early stage of the reception of Western IR theories has hitherto been observed. As for paradigms, realism is definitely dominant, followed by constructivism, especially in the 21st century. Other paradigms, despite domination in certain periods (like Marxism in the Cold War era or the growing role of liberalism due to rising interactions and regional integration), are rather less important in Asia and Africa.
Uploads
Books by Marcin Grabowski
Ostatnie 25 lat, czyli okres od zakończenia zimnej wojny, to nieustanny wzrost znaczenia regionu Azji i Pacyfiku w świecie, ale też okres stopniowego budowania coraz ściślejszych powiązań instytucjonalnych, które można uznać za komplementarne bądź konkurencyjne. Swoistym ukoronowaniem instytucjonalizacji, przynajmniej w Azji Południowo-Wschodniej, jest projekt utworzenia do końca 2015 r. Wspólnoty ASEAN, która będzie się składać z trzech elementów: Wspólnoty Gospodarczej, Wspólnoty Politycznej i Bezpieczeństwa oraz Wspólnoty Społeczno-Kulturowej. Również w szerszym regionie Azji i Pacyfiku powstają nowe inicjatywy integracyjne, takie jak np. Partnerstwo Transpacyficzne (Trans-Pacific Partnership – TPP).
Istniejąca w regionie architektura instytucjonalna jest wypadkową wielu czynników, w tym często konkurencyjnych interesów podstawowych aktorów systemu regionalnego, czyli państw narodowych. Można to zaobserwować zarówno na poziomie rywalizacji wewnątrz instytucji czy organizacji integracyjnych, jak i pomiędzy nimi. Biorąc pod uwagę powyższe czynniki kształtujące tę architekturę, zdecydowano się na analizę procesów integracyjnych w regionie Azji i Pacyfiku, z ciągle dominującą rolą Forum Współpracy Gospodarczej Azji i Pacyfiku (Asia-Pacific Economic Co-operation – APEC), oraz w jego subregionie – Azji Wschodniej, gdzie centralną organizacją pozostaje Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej (Association of South-East Asian Nations – ASEAN).
W monografii, opierając się na podejściu systemowym oraz teoriach integracji regionalnej, przedstawiono procesy i ugrupowania integracyjne w regionie Azji i Pacyfiku. Uwzględniono modele biegunowości w tym systemie, biorąc pod uwagę rolę mocarstw regionalnych, pokazano ewolucję transnarodowego wymiaru integracji oraz przedstawiono analizę czterech podstawowych wymiarów integracji gospodarczej, a przede wszystkim przedstawiono dwa modele integracji regionalnej: z jednej strony integrację w regionie Azji i Pacyfiku, egzemplifikowaną przez Forum Współpracy Gospodarczej Azji i Pacyfiku (ale też faworyzowane przez USA Partnerstwo Transpacyficzne – TPP), z drugiej zaś integrację w regionie Azji Wschodniej, gdzie centralną organizacją pozostaje Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN), zamierzające do końca 2015 roku utworzyć Wspólnotę ASEAN i stanowiące podstawę do ugrupowań takich jak ASEAN Plus Trzy, Szczyt Azji Wschodniej czy Forum Regionalne ASEAN.
Tonight the two-week long tense standoff ended after both houses of Congress finally voted to raise the debts ceiling and resume funding the federal government through early 2014. While the immediate crisis was resolved and a global financial shock was averted, it remains to be seen if the U.S. government merely ‘kicked the can down the road’ just to face another such crisis in a few months’ time, or if there emerges some kind of permanent solution or realignment of political forces for effective governance.
What are the true implications of such a situation? Our book subscribes to the notion that the ‘gridlock’ in Congress and the divisions in U.S. society run deeper than the popular discourse of media talking heads, politicians’ talking points, or a convenient way for ordinary citizens to blame their problems on ‘crooked politicians’. As co-editors of The United States as a Divided Nation – Past and Present, we contend that here is a real ‘there’ in the polarized American economic, cultural, social and political landscape. Our book investigates the origins, nature, and extent of such fissures, and the possibilities to bridge them - in temporary compromises or in a new consensus for a new age.
The United States as a Divided Nation – Past and Present explores the continuing relevance and shifting meanings of the “E Pluribus Unum” motto of the U.S. presidential seal. Our main question is: Is the U.S. as a country still capable of finding common ground and effective policy responses in the 21st century, or are the various dividing lines within U.S. society actually getting too deep and wide to bridge, with potentially grave consequences for American social, political as well as economic development?
This book, The Pacific Century: U.S. Policy in the Asia-Pacific Region since 1989, focuses on the new and crucial dimension of U.S. foreign policy, i.e. Pacific policy. A change of priorities in the American Administration was already visible in the 1980s, but it was its geopolitical change after the end of the cold war that made the Asia-Pacific policy crucial for the United States. Bearing in mind the especially fast-growing economies of the region (currently being the engines of world growth) and their size, supported by the whole territorial and demographic potential, one can predict that its role in the world, and within U.S. foreign policy, must continue to increase. This was understood by Bill Clinton and his administration. However, George W. Bush’s foreign policy, focused on different aspects (such as Iraq or Afghanistan), neglecting the region somewhat, especially in the multilateral area, which resulted in a diminishing of U.S. status in the Asia-Pacific region. The presidency of Barack Obama, in particular due to the activities of Hillary Clinton, brought America once again into the Pacific. New agreements with ASEAN, including the signing of the Treaty of Amity and Cooperation, followed by membership of the East Asian Summit was a watershed for the role of the U.S. in the region.
It is especially important, to bear in mind the basic assumption of this book, namely two models of regional relations symbolized by: APEC – Pacific Basin system, wherein the U.S. is the crucial actor and ASEAN (ASEAN Plus Three, East Asian Summit) – East Asian system, where the U.S. is just a guest and the respective American status is much weaker than in the Asia-Pacific (or Pacific Basin) system. The diminishing U.S. position in the regional system seems to be a natural ramification of both geopolitical, and geoeconomic changes in the system, with special emphasis on the latter, as the U.S. role within the system is largely based on economic power, and changes in this sphere are the clearest. The current economic crisis, with trade imbalances, particularly visible in the Pacific Rim, followed by American incentives to increase domestic demand in Asian economies could result in a reduction of economic links between the U.S. and East Asia. It is definite that a trade block in the East Asian region will be more natural than in the Asia-Pacific region, hence the American role in the region will diminish. It is crucial though, that the U.S. maintains strong relations with the region, supporting regional integration architecture and securing its links with regional integration organizations. The recent activities of the last administration has definitely been a step in the right direction.
The book analyses U.S. foreign policy in the Asia-Pacific region in both bilateral and multilateral dimensions. The analysis focuses on the period since 1989, when the U.S. had to redefine its foreign policy, encompassing the administrations of George H. Bush (1989-93), Bill Clinton (1993-2001), George W. Bush (2001-09) and Barack Obama (2009-). This book is composed of five chapters, including a theoretical introduction, analysis of the U.S. position in comparison to other actors of the Asia-Pacific regional system, and the mechanisms and goals of U.S. foreign policy towards the region at the time.. It is followed by analysis of American foreign policy towards the most crucial countries in the region, namely the People’s Republic of China, Japan, the Republic of Korea, India and Australia. The last chapter is devoted to analysis of regional organizations, such as the Asia-Pacific Economic Cooperation (APEC) and the Association of Southeast Asian Nations (ASEAN) and its offspring (ASEAN Plus Three, ASEAN Regional Forum, East Asia Summit), and U.S. policy towards the abovementioned.
""
W powyższym kontekście zorganizowana przez młodych badaczy konferencja skupiająca osoby zainteresowane różnymi wymiarami stosunków międzynarodowych, takimi jak historia, prawo, bezpieczeństwo, gospodarka, teoria stosunków międzynarodowych, obszar stosunków międzykulturowych, a wreszcie regionalne wymiary badań w tym zakresie, wydaje się być inicjatywą nadzwyczaj trafną.
Również przygotowane w następstwie tej konferencji artykuły naukowe obejmujące szeroki zakres tematów, bardzo ciekawe, a przy tym reprezentujące wysoki poziom merytoryczny, zasługują na wydanie i rozpowszechnienie, gdyż stanowią istotny wkład w młodą polską naukę z obszaru studiów międzynarodowych. Stąd gorąco zachęcam do ich krytycznej lektury.
Atutem niniejszej pracy jest szeroki zakres zagadnień podjętych przez autorów, ale też różnorakie perspektywy, z których na te zagadnienia spoglądają. Wśród nich szczególnie wyróżniają się punkty widzenia: politologiczny, prawny, ekonomiczny i socjologiczny. Warto przy tym zwrócić uwagę, że przyjęta perspektywa regionalna i teoretyczna z pewnością się zazębiają.
Praca składa się z czterech części. W pierwszej z nich omawiane są wybrane problemy azjatyckie, przy uwzględnieniu komponentu teoretycznego. Paweł Bieńkowski analizuje w swoim tekście wpływ modernizacji marynarki wojennej ChRL na bezpieczeństwo regionalne Azji Wschodniej. Proces ten, szczególnie osiągnięcie przez Chiny tzw. blue water capabilities z pewnością wpłynie na zmianę układu geostrategicznego w regionie. Łukasz Ogrodnik opisuje wpływ długoletniego i zakończonego lub ograniczonego ostatnio konfliktu na Sri Lance na system międzynarodowy, a Rafał Wiśniewski przedstawia potencjalne scenariusze rozwoju sytuacji na Półwyspie Koreańskim, który Zbigniew Brzeziński określa w swojej pracy Wielka Szachownica mianem „sworznia geostrategicznego”, czyli obszaru, gdzie zmiany mogą drastycznie odmienić sytuację w systemie regionalnym . W tekście dotyczącym Bliskiego Wschodu Artur Malantowicz próbuje odnieść się do kwestii przemian w świecie arabskim, skupiając się na wyzwaniach rozwojowych, kwestii demokratyzacji i globalizacji, a przede wszystkim integracji w regionie.
W drugiej części niniejszej publikacji podjęto tematykę, która koncentruje się na kwestiach związanych z Unią Europejską. Bartosz Krefta odnosi się w swoim artykule do zagadnienia stosunku europejskiej polityki do terroryzmu, analizując zagrożenia dla Starego Kontynentu. Piotr Łochowski zastanawia się, czy możliwe i celowe jest tworzenie kodeksu europejskiego, być może nawet Europejskiego Kodeksu Cywilnego (czy, raczej kodeksu zobowiązań), trafnie zauważając, że perspektywą rozsądniejszą i w większym stopniu wykonalną jest obecnie harmonizacja prawa. Problematykę prawną podejmuje też w swoim tekście Kamila Milecka, która zastanawia się, w jaki sposób można przezwyciężyć istniejący w Unii Europejskiej dualizm w kwestii praw człowieka poprzez przystąpienie Unii Europejskiej do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i Podstawowych Wolnościoraz jakie może to nieść konsekwencje. Adam Ploszka zaś podejmuje problematykę reformy mechanizmu kontrolnego Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, który jest jak dotąd najskuteczniejszym na świecie mechanizmem gwarancji i dochodzenia praw indywidualnych , co jednak (biorąc pod uwagę łatwość wnoszenia skarg) prowadzi do coraz większej jego niewydolności. Autor analizuje różne propozycje reformy tego mechanizmu, przy czym propozycja „wstępnej filtracji skarg” wydaje się tutaj najsensowniejsza. Tekst Aleksandry Szczerby przedstawia fundamentalną rolę Rady Europejskiej w procesie ratyfikacji Traktatu z Lizbony. Podjęta przez Marka Wockę problematyka związana z podwójnym (krajowym i unijnym) obywatelstwem wydaje się istotna nie tylko ze względu na ciekawą konstrukcję prawną tego rozwiązania, ale też istotne na każdym poziomie implementacji rozwiązania praktyczne w naszym kraju. Kwestie na styku prawa i gospodarki porusza w swoim tekście Mariusz Duda, odnosząc sytuację polskiego rynku kapitałowego do unijnych standardów obrotu instrumentami finansowymi, zaś Karol Smoter analizuje kolejną, kluczową dla funkcjonowania wspólnego rynku przesłankę, a mianowicie zakaz nakładania ceł i opłat o skutku równoważnym.
W trzeciej części niniejszej pracy autorzy podejmują próbę analizy problemów szeroko pojętej Europy Środkowo-Wschodniej oraz obszaru postradzieckiego. Część tę rozpoczyna sporządzona przez Annę Wrońską politologiczno-socjologiczna analiza form politycznej indoktrynacji dzieci we współczesnej Rosji, trudnej jednak do oddzielenia od kolektywnych działań wychowawczych. Kwestie stosunków Polski z jej wschodnimi sąsiadami, tj. Białorusią i Ukrainą, podejmują odpowiednio Sylwia Zalewska i Maryana Prokop. Przemysław Prętkiewicz przeprowadza w swoim tekście analizę uwarunkowań integracji środkowoeuropejskiej po 1989 r., odnosząc je do istotnych nurtów teoretycznych w tym zakresie oraz rozpatrując je w odniesieniu do czynników gospodarczych, politycznych, militarnych i społecznych. Problematykę bałkańską podejmują Paulina Szeląg, która analizuje dążenia niepodległościowe Kosowa i jego drogę do zjednoczonej Europy po uzyskaniu niepodległości, a Aleksandra Zdeb opisuje wpływ wspólnoty międzynarodowej na kształt Bośni i Hercegowiny po porozumieniach z Dayton.
Cztery teksty zawarte w ostatniej części przedstawianej czytelnikowi pracy poświęcono zagadnieniom teoretycznym stosunków międzynarodowych. Marta Górska zajęła się w swoim opracowaniu koncepcją federalizmu w procesie integracji europejskiej, odnosząc tę koncepcję również do obecnego kształtu Unii Europejskiej. Problem globalnej dominacji w marksistowskim paradygmacie stosunków międzynarodowych analizuje w swoim tekście Przemysław Jaworski, a w tym miejscu warto zauważyć, że w kraju naszym młodzi badacze niechętnie tę tematykę podejmują, choć stanowi ona istotne uzupełnienie studiów z obszaru globalnej ekonomii politycznej, ważny element kształtowania tożsamości np. ruchów alterglobalistycznych czy niektórych odłamów adaptującego wszelkie nurty postmodernizmu. Polskiego Samuela Huntingtona, trochę zaniedbanego, a na pewno niepoprawnego politycznie, przywołuje w swoim tekście Karol Wilczyński podkreślając, że teoria cywilizacji naświetla problemy badawcze lepiej niż teorie pozytywistyczne, konstruktywistyczne, czy neomarksistowskie. W ostatnim z zamieszczonych tekstów Marta Zobeniak analizuje model synergii w oparciu o analizę Organizacji Współpracy Gospodarczej Państw Basenu Morza Czarnego, ciekawie opisując rolę tej organizacji w odniesieniu do procesów globalizacji i współpracy jej państw członkowskich z UE.
Podsumowując należy stwierdzić, że przedstawiony zbiór tekstów dotyka problemów ważnych, często jednak takich, które „okrzepli” naukowcy pomijają z różnych względów. Trzeba zauważyć, że mimo niewielkiego doświadczenia młodzi badacze wykazali się dużą ciekawością poznawczą, interesującym doborem tematów, z którymi udało się im poradzić w sensie merytorycznym, czy wreszcie często oryginalnością ujęć, w ramach których możemy obserwować ciekawe próby analizy interdyscyplinarnej. Również wielość dyscyplin reprezentowana na konferencji jak i w niniejszej książce czyni z niej pozycję rozszerzającą horyzonty. W tym kontekście praca, czy dokładniej zbiór prac jest z pewnością wart przeczytania i krytycznej refleksji, do czego gorąco zachęcam.
Marcin Grabowski
Papers by Marcin Grabowski
Ostatnie 25 lat, czyli okres od zakończenia zimnej wojny, to nieustanny wzrost znaczenia regionu Azji i Pacyfiku w świecie, ale też okres stopniowego budowania coraz ściślejszych powiązań instytucjonalnych, które można uznać za komplementarne bądź konkurencyjne. Swoistym ukoronowaniem instytucjonalizacji, przynajmniej w Azji Południowo-Wschodniej, jest projekt utworzenia do końca 2015 r. Wspólnoty ASEAN, która będzie się składać z trzech elementów: Wspólnoty Gospodarczej, Wspólnoty Politycznej i Bezpieczeństwa oraz Wspólnoty Społeczno-Kulturowej. Również w szerszym regionie Azji i Pacyfiku powstają nowe inicjatywy integracyjne, takie jak np. Partnerstwo Transpacyficzne (Trans-Pacific Partnership – TPP).
Istniejąca w regionie architektura instytucjonalna jest wypadkową wielu czynników, w tym często konkurencyjnych interesów podstawowych aktorów systemu regionalnego, czyli państw narodowych. Można to zaobserwować zarówno na poziomie rywalizacji wewnątrz instytucji czy organizacji integracyjnych, jak i pomiędzy nimi. Biorąc pod uwagę powyższe czynniki kształtujące tę architekturę, zdecydowano się na analizę procesów integracyjnych w regionie Azji i Pacyfiku, z ciągle dominującą rolą Forum Współpracy Gospodarczej Azji i Pacyfiku (Asia-Pacific Economic Co-operation – APEC), oraz w jego subregionie – Azji Wschodniej, gdzie centralną organizacją pozostaje Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej (Association of South-East Asian Nations – ASEAN).
W monografii, opierając się na podejściu systemowym oraz teoriach integracji regionalnej, przedstawiono procesy i ugrupowania integracyjne w regionie Azji i Pacyfiku. Uwzględniono modele biegunowości w tym systemie, biorąc pod uwagę rolę mocarstw regionalnych, pokazano ewolucję transnarodowego wymiaru integracji oraz przedstawiono analizę czterech podstawowych wymiarów integracji gospodarczej, a przede wszystkim przedstawiono dwa modele integracji regionalnej: z jednej strony integrację w regionie Azji i Pacyfiku, egzemplifikowaną przez Forum Współpracy Gospodarczej Azji i Pacyfiku (ale też faworyzowane przez USA Partnerstwo Transpacyficzne – TPP), z drugiej zaś integrację w regionie Azji Wschodniej, gdzie centralną organizacją pozostaje Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN), zamierzające do końca 2015 roku utworzyć Wspólnotę ASEAN i stanowiące podstawę do ugrupowań takich jak ASEAN Plus Trzy, Szczyt Azji Wschodniej czy Forum Regionalne ASEAN.
Tonight the two-week long tense standoff ended after both houses of Congress finally voted to raise the debts ceiling and resume funding the federal government through early 2014. While the immediate crisis was resolved and a global financial shock was averted, it remains to be seen if the U.S. government merely ‘kicked the can down the road’ just to face another such crisis in a few months’ time, or if there emerges some kind of permanent solution or realignment of political forces for effective governance.
What are the true implications of such a situation? Our book subscribes to the notion that the ‘gridlock’ in Congress and the divisions in U.S. society run deeper than the popular discourse of media talking heads, politicians’ talking points, or a convenient way for ordinary citizens to blame their problems on ‘crooked politicians’. As co-editors of The United States as a Divided Nation – Past and Present, we contend that here is a real ‘there’ in the polarized American economic, cultural, social and political landscape. Our book investigates the origins, nature, and extent of such fissures, and the possibilities to bridge them - in temporary compromises or in a new consensus for a new age.
The United States as a Divided Nation – Past and Present explores the continuing relevance and shifting meanings of the “E Pluribus Unum” motto of the U.S. presidential seal. Our main question is: Is the U.S. as a country still capable of finding common ground and effective policy responses in the 21st century, or are the various dividing lines within U.S. society actually getting too deep and wide to bridge, with potentially grave consequences for American social, political as well as economic development?
This book, The Pacific Century: U.S. Policy in the Asia-Pacific Region since 1989, focuses on the new and crucial dimension of U.S. foreign policy, i.e. Pacific policy. A change of priorities in the American Administration was already visible in the 1980s, but it was its geopolitical change after the end of the cold war that made the Asia-Pacific policy crucial for the United States. Bearing in mind the especially fast-growing economies of the region (currently being the engines of world growth) and their size, supported by the whole territorial and demographic potential, one can predict that its role in the world, and within U.S. foreign policy, must continue to increase. This was understood by Bill Clinton and his administration. However, George W. Bush’s foreign policy, focused on different aspects (such as Iraq or Afghanistan), neglecting the region somewhat, especially in the multilateral area, which resulted in a diminishing of U.S. status in the Asia-Pacific region. The presidency of Barack Obama, in particular due to the activities of Hillary Clinton, brought America once again into the Pacific. New agreements with ASEAN, including the signing of the Treaty of Amity and Cooperation, followed by membership of the East Asian Summit was a watershed for the role of the U.S. in the region.
It is especially important, to bear in mind the basic assumption of this book, namely two models of regional relations symbolized by: APEC – Pacific Basin system, wherein the U.S. is the crucial actor and ASEAN (ASEAN Plus Three, East Asian Summit) – East Asian system, where the U.S. is just a guest and the respective American status is much weaker than in the Asia-Pacific (or Pacific Basin) system. The diminishing U.S. position in the regional system seems to be a natural ramification of both geopolitical, and geoeconomic changes in the system, with special emphasis on the latter, as the U.S. role within the system is largely based on economic power, and changes in this sphere are the clearest. The current economic crisis, with trade imbalances, particularly visible in the Pacific Rim, followed by American incentives to increase domestic demand in Asian economies could result in a reduction of economic links between the U.S. and East Asia. It is definite that a trade block in the East Asian region will be more natural than in the Asia-Pacific region, hence the American role in the region will diminish. It is crucial though, that the U.S. maintains strong relations with the region, supporting regional integration architecture and securing its links with regional integration organizations. The recent activities of the last administration has definitely been a step in the right direction.
The book analyses U.S. foreign policy in the Asia-Pacific region in both bilateral and multilateral dimensions. The analysis focuses on the period since 1989, when the U.S. had to redefine its foreign policy, encompassing the administrations of George H. Bush (1989-93), Bill Clinton (1993-2001), George W. Bush (2001-09) and Barack Obama (2009-). This book is composed of five chapters, including a theoretical introduction, analysis of the U.S. position in comparison to other actors of the Asia-Pacific regional system, and the mechanisms and goals of U.S. foreign policy towards the region at the time.. It is followed by analysis of American foreign policy towards the most crucial countries in the region, namely the People’s Republic of China, Japan, the Republic of Korea, India and Australia. The last chapter is devoted to analysis of regional organizations, such as the Asia-Pacific Economic Cooperation (APEC) and the Association of Southeast Asian Nations (ASEAN) and its offspring (ASEAN Plus Three, ASEAN Regional Forum, East Asia Summit), and U.S. policy towards the abovementioned.
""
W powyższym kontekście zorganizowana przez młodych badaczy konferencja skupiająca osoby zainteresowane różnymi wymiarami stosunków międzynarodowych, takimi jak historia, prawo, bezpieczeństwo, gospodarka, teoria stosunków międzynarodowych, obszar stosunków międzykulturowych, a wreszcie regionalne wymiary badań w tym zakresie, wydaje się być inicjatywą nadzwyczaj trafną.
Również przygotowane w następstwie tej konferencji artykuły naukowe obejmujące szeroki zakres tematów, bardzo ciekawe, a przy tym reprezentujące wysoki poziom merytoryczny, zasługują na wydanie i rozpowszechnienie, gdyż stanowią istotny wkład w młodą polską naukę z obszaru studiów międzynarodowych. Stąd gorąco zachęcam do ich krytycznej lektury.
Atutem niniejszej pracy jest szeroki zakres zagadnień podjętych przez autorów, ale też różnorakie perspektywy, z których na te zagadnienia spoglądają. Wśród nich szczególnie wyróżniają się punkty widzenia: politologiczny, prawny, ekonomiczny i socjologiczny. Warto przy tym zwrócić uwagę, że przyjęta perspektywa regionalna i teoretyczna z pewnością się zazębiają.
Praca składa się z czterech części. W pierwszej z nich omawiane są wybrane problemy azjatyckie, przy uwzględnieniu komponentu teoretycznego. Paweł Bieńkowski analizuje w swoim tekście wpływ modernizacji marynarki wojennej ChRL na bezpieczeństwo regionalne Azji Wschodniej. Proces ten, szczególnie osiągnięcie przez Chiny tzw. blue water capabilities z pewnością wpłynie na zmianę układu geostrategicznego w regionie. Łukasz Ogrodnik opisuje wpływ długoletniego i zakończonego lub ograniczonego ostatnio konfliktu na Sri Lance na system międzynarodowy, a Rafał Wiśniewski przedstawia potencjalne scenariusze rozwoju sytuacji na Półwyspie Koreańskim, który Zbigniew Brzeziński określa w swojej pracy Wielka Szachownica mianem „sworznia geostrategicznego”, czyli obszaru, gdzie zmiany mogą drastycznie odmienić sytuację w systemie regionalnym . W tekście dotyczącym Bliskiego Wschodu Artur Malantowicz próbuje odnieść się do kwestii przemian w świecie arabskim, skupiając się na wyzwaniach rozwojowych, kwestii demokratyzacji i globalizacji, a przede wszystkim integracji w regionie.
W drugiej części niniejszej publikacji podjęto tematykę, która koncentruje się na kwestiach związanych z Unią Europejską. Bartosz Krefta odnosi się w swoim artykule do zagadnienia stosunku europejskiej polityki do terroryzmu, analizując zagrożenia dla Starego Kontynentu. Piotr Łochowski zastanawia się, czy możliwe i celowe jest tworzenie kodeksu europejskiego, być może nawet Europejskiego Kodeksu Cywilnego (czy, raczej kodeksu zobowiązań), trafnie zauważając, że perspektywą rozsądniejszą i w większym stopniu wykonalną jest obecnie harmonizacja prawa. Problematykę prawną podejmuje też w swoim tekście Kamila Milecka, która zastanawia się, w jaki sposób można przezwyciężyć istniejący w Unii Europejskiej dualizm w kwestii praw człowieka poprzez przystąpienie Unii Europejskiej do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i Podstawowych Wolnościoraz jakie może to nieść konsekwencje. Adam Ploszka zaś podejmuje problematykę reformy mechanizmu kontrolnego Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, który jest jak dotąd najskuteczniejszym na świecie mechanizmem gwarancji i dochodzenia praw indywidualnych , co jednak (biorąc pod uwagę łatwość wnoszenia skarg) prowadzi do coraz większej jego niewydolności. Autor analizuje różne propozycje reformy tego mechanizmu, przy czym propozycja „wstępnej filtracji skarg” wydaje się tutaj najsensowniejsza. Tekst Aleksandry Szczerby przedstawia fundamentalną rolę Rady Europejskiej w procesie ratyfikacji Traktatu z Lizbony. Podjęta przez Marka Wockę problematyka związana z podwójnym (krajowym i unijnym) obywatelstwem wydaje się istotna nie tylko ze względu na ciekawą konstrukcję prawną tego rozwiązania, ale też istotne na każdym poziomie implementacji rozwiązania praktyczne w naszym kraju. Kwestie na styku prawa i gospodarki porusza w swoim tekście Mariusz Duda, odnosząc sytuację polskiego rynku kapitałowego do unijnych standardów obrotu instrumentami finansowymi, zaś Karol Smoter analizuje kolejną, kluczową dla funkcjonowania wspólnego rynku przesłankę, a mianowicie zakaz nakładania ceł i opłat o skutku równoważnym.
W trzeciej części niniejszej pracy autorzy podejmują próbę analizy problemów szeroko pojętej Europy Środkowo-Wschodniej oraz obszaru postradzieckiego. Część tę rozpoczyna sporządzona przez Annę Wrońską politologiczno-socjologiczna analiza form politycznej indoktrynacji dzieci we współczesnej Rosji, trudnej jednak do oddzielenia od kolektywnych działań wychowawczych. Kwestie stosunków Polski z jej wschodnimi sąsiadami, tj. Białorusią i Ukrainą, podejmują odpowiednio Sylwia Zalewska i Maryana Prokop. Przemysław Prętkiewicz przeprowadza w swoim tekście analizę uwarunkowań integracji środkowoeuropejskiej po 1989 r., odnosząc je do istotnych nurtów teoretycznych w tym zakresie oraz rozpatrując je w odniesieniu do czynników gospodarczych, politycznych, militarnych i społecznych. Problematykę bałkańską podejmują Paulina Szeląg, która analizuje dążenia niepodległościowe Kosowa i jego drogę do zjednoczonej Europy po uzyskaniu niepodległości, a Aleksandra Zdeb opisuje wpływ wspólnoty międzynarodowej na kształt Bośni i Hercegowiny po porozumieniach z Dayton.
Cztery teksty zawarte w ostatniej części przedstawianej czytelnikowi pracy poświęcono zagadnieniom teoretycznym stosunków międzynarodowych. Marta Górska zajęła się w swoim opracowaniu koncepcją federalizmu w procesie integracji europejskiej, odnosząc tę koncepcję również do obecnego kształtu Unii Europejskiej. Problem globalnej dominacji w marksistowskim paradygmacie stosunków międzynarodowych analizuje w swoim tekście Przemysław Jaworski, a w tym miejscu warto zauważyć, że w kraju naszym młodzi badacze niechętnie tę tematykę podejmują, choć stanowi ona istotne uzupełnienie studiów z obszaru globalnej ekonomii politycznej, ważny element kształtowania tożsamości np. ruchów alterglobalistycznych czy niektórych odłamów adaptującego wszelkie nurty postmodernizmu. Polskiego Samuela Huntingtona, trochę zaniedbanego, a na pewno niepoprawnego politycznie, przywołuje w swoim tekście Karol Wilczyński podkreślając, że teoria cywilizacji naświetla problemy badawcze lepiej niż teorie pozytywistyczne, konstruktywistyczne, czy neomarksistowskie. W ostatnim z zamieszczonych tekstów Marta Zobeniak analizuje model synergii w oparciu o analizę Organizacji Współpracy Gospodarczej Państw Basenu Morza Czarnego, ciekawie opisując rolę tej organizacji w odniesieniu do procesów globalizacji i współpracy jej państw członkowskich z UE.
Podsumowując należy stwierdzić, że przedstawiony zbiór tekstów dotyka problemów ważnych, często jednak takich, które „okrzepli” naukowcy pomijają z różnych względów. Trzeba zauważyć, że mimo niewielkiego doświadczenia młodzi badacze wykazali się dużą ciekawością poznawczą, interesującym doborem tematów, z którymi udało się im poradzić w sensie merytorycznym, czy wreszcie często oryginalnością ujęć, w ramach których możemy obserwować ciekawe próby analizy interdyscyplinarnej. Również wielość dyscyplin reprezentowana na konferencji jak i w niniejszej książce czyni z niej pozycję rozszerzającą horyzonty. W tym kontekście praca, czy dokładniej zbiór prac jest z pewnością wart przeczytania i krytycznej refleksji, do czego gorąco zachęcam.
Marcin Grabowski