ამბავი ბერენის და ლუთიენისა
„ამბავი ბერენის და ლუთიენისა“, მოთხრობილი ჯონ რონალდ რუელ ტოლკინის რამდენიმე ნაშრომში — ადამიან ბერენის და უკვდავ ელფ ლუთიენის სიყვარულის ამბავი. ადრეულ ხელნაწერებში ბერენი აღწერია, როგორც ნოლდორელი ელფი.
ტოლკინმა ამბის რამდენიმე ვერსია დაწერა. ერთ-ერთი დასრულებული გამოქვეყნებულია „სილმარილიონში“, ხოლო ნახსენებია „ბეჭდების მბრძანებელში“. ამბის მოქმედება მიმდინარეობს შუახმელეთის პირველ ეპოქაში, „ბეჭდების მბრძანებლის“ მოვლენებამდე დაახლოებით 6500 წლით ადრე[1].
ბერენი, ძე ბარაჰირისა, მორგოთის გვირგვინიდან ლუთიენისთვის, ელფთა მეფე თინგოლის და მელიანის ასულითვისთვის იპარავს სილმარილს. იგი სასიკვდილოდ არის დაჭრილი კარხაროთის, ანგბანდელი მგლის მიერ. ბერენი ელრონდის და ელროსის და ნუმენორის მეფეთა წინაპარია. მას შემდეგ, რაც იგი თინგოლის დავალებას ასრულებს, ლუთიენი გადაწყვიტავს, გაიზიაროს მოკვდავთა ბედი და დარჩეს ბერენთან.[2]
რესურსები ინტერნეტში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ The Encyclopedia of Arda. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2006-06-25. ციტირების თარიღი: 2017-11-01.
- ↑ ჯ. რ. რ. ტოლკინი (კრისტოფერ ტოლკინი, რედ.), სილმარილიონი, Harper Collins, ლონდონი, 1999.
| ||||||||||||||||||||||||||||||