Spes
spēs, speī fem. || exspectatio alicuius boni.
Verba allata
[recencere]- At spes non fracta. Devisa
- Contra spes spero.
- Credula vitam // Spes fovet et fore cras semper ait melius. Tibullus
- Despondere spem munus nostrum. Devisa
- Dum vita est, spes est. Theocritus
- Ego spem pretio non emo. Terentius
- Et spes et ratio studiorum in Caesare tantum. Iuvenalis
- Fallitur augurio spes bona saepe suo. Ovidius
- Fides, spes, caritas. Biblia
- In Deo spes mea. Devisa
- In hac spe vivo. Gulielmus Shakesperius
- In hoc signo spes mea. Sententia
- In me omnis spes mihi est. Terentius
- In silentio et spe. Devisa
- In spe.
- In spe et silentio fortitudo mea (nostra). Devisa
- Inter spem curamque, timores inter et iras. Horatius
- Inter spem et metum. Gaius Suetonius Tranquillus
- Inveni portum. Spes et fortuna, valete. Epitaphius