Lén
|
|
Chest artícol a l'è scricc in Lumbàrt, ortograféa orientàl unificàda. |
| Lén Comun | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
 | |||||
| Dats aministrativ | |||||
| Stat | Itàlia | ||||
| Rejon | Lumbardía | ||||
| Provinça | Provincia de Brèsa | ||||
| Capolœg | Leno | ||||
| Politega | |||||
| Sindeg | |||||
| Orgen lejislativ | Consili comunal | ||||
| Territore | |||||
| Coordinade | 45°22′13″N 10°13′00″E / 45.370278°N 10.216667°E | ||||
| OSM | 44721 | ||||
| Voltituden | 66 m s.l.m | ||||
| Superfix | 58,45 km² | ||||
| Abitants | 14 338 ab. (1º genar 2023) | ||||
| Densitaa | 245.3 ab./km² | ||||
| Confin | Sìgole, Otalènc, Oflàga, Bagnöl, Ghét, Manèrbe e Paù | ||||
| Fus orari | UTC+01:00 e UTC+02:00 | ||||
| Varie | |||||
| Prefiss | 030 | ||||
| Codex postal | 25024 | ||||
| Sigla autom. | BS | ||||
| Codex ISTAT | 017088 | ||||
| Codex catastal | E526 | ||||
| Sant protetor | Fełisità de Roma e fiołi | ||||
| Cl. climatega | |||||
| Cl. sismega | |||||
| Localizazion | |||||
 | |||||
| Sit istituzional | |||||
Lén (en Italià: Leno), l'è 'n cümü de 14 387 abitàncc (dàto del Desember 2015[1]) de la Pruvìncia de Brèsa sitüàt endèla Bàsa Bresàna a 22 km a Sud de la cità de Brèsa.
El teretóre de Lén l'è abitàt amò de l'época dei Romàni e facilmènt prima amò apò a dei Cèlti Cenòmani che i gh'éra ocupàt la pianüra a sud de Brèsa. I nom de le frasiù de Milsanèl e Porsà i fa pensà a nòm asegnàcc quàn che gh'è stat fat la centüriasiù dei teretóre de la Pianüra Padana a dei legionàre de nòm Milicius e Portius.
L'Abasìa de Lén
[Modifega | modifica 'l sorgent]Ai tép dei Longobardi, sö ùrden del re Desiderio, a Lén gh'è stat fat sö 'na abasìa che g'ha ciapàt en póch tép 'na grant emportànsa e che controlàa teré, mìa apéna 'ndèla bàsa bresàna ma apò a 'ndèle pruvìnce e regiù vizìne, 'nfìna al Piemónt, l'Emìlia e la Toscàna (el pas de la Cìsa, per en sèrto perìodo l'è stat controlàt de l'Abasìa de Lén).
Le béghe col Vèscof de Brèsa, i incèndi del 1135 e 1148, e le vicènde de la stória le g'ha fat calà la potènsa che l'Abasìa l'ìa riàda a ciapà, al pónt che 'ndel 1205 i abitàncc de Lén i s'è riultàcc cutra a l'abate per otègner 'n pó piö de autonomìa.
L'abasìa la seghetarà a pèrder emportànsa de menemà e 'ndel sècol XV Bartolomé Averoldi, l'öltem dei abati de Lén, el fenesarà per cidìghela al cardinàl Pietro Foscari en càmbe de la séde vescuvìl de Spàlato.
De ché 'n aànti, l'abasìa la sarà sèmper de piö abandunàda al sò destì 'nfìna a rià a deentà póch de piö de 'na ruìna dirocàda. A la fì, la Repüblica de Venésia la ghe darà mandàt a la faméa Dossi, che l'ìa deentàda padrùna del monastér e de le tère 'ntùren, de sbàter zó apò a chèi quàter mür che gh'ìa restàt. Al dé d'encö, söl sit de l'abasìa se tróa 'na abitasiù fàda sö 'ndèl sècol XIX.
Colegamèncc estèrni
[Modifega | modifica 'l sorgent]
Evulusiù demogràfica
[Modifega | modifica 'l sorgent]
Abitant censid
Riferimèncc
[Modifega | modifica 'l sorgent]- ↑ Statìstiche demogràfiche ISTAT. Statìstiche sö la popolasiù del Istitùto Nasiunàl de Statìstica relatìve al 31 de Dezember 2015.
