Биорасположливост
Во фармакологијата, биорасположливост означува делот на администрираната доза на лек кој непроменет доспева до системската циркулација и претставува едно од главните фармакокинетички својства на лековите. По дефиниција, кога еден лек се администрира интравенски, неговата биорасположливост е 100%.[1] Сепак, кога лекот се администрира преку други патишта (како орално), неговата биорасположливост воглавно се намалува (поради нецелосна апсорпција и метаболизам на прв премин) или може да варира од пациент до пациент.
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Griffin, J.P. The Textbook of Pharmaceutical Medicine (6th Ed.). New Jersey: BMJ Books. ISBN 978-1-4051-8035-1[се бара страница]