Pergi ke kandungan

Falsafah sains

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.

Falsafah sains merupakan cabang falsafah yang berkaitan dengan asas, kaedah, dan implikasi sains. Soalan utama membabitkan apa yang di kira sebagai sains, kebolehpercayaan teori-teori saintifik, dan tujuan sains. Disiplin ini bertindih dengan metafizik, ontologi dan epistemologi, sebagai contoh, apabila ia menyiasat hubungan di antara sains dan kebenaran. Tidak ada kata sepakat mengenai kebanyakan masalah utama dalam falsafah sains, termasuk sama ada sains dapat mendedahkan kebenaran mengenai perkara-perkara yang ghaib dan sama ada hujah saintifik boleh justifikasi atau tidak. Selain soalan-soalan umum mengenai sains secara keseluruhan, ahli falsafah sains menimbang masalah yang termasuk dalam cabang sains tertentu seperti biologi atau fizik . Sesetengah ahli falsafah sains turut menggunakan keputusan kontemporari dalam bidang sains untuk mencapai kesimpulan tentang falsafah.

Sungguhpun sejarah berkaitan dengan falsafah bertarikh sejak sekurang-kurangnya hingga tempoh Aristotle, falsafah sains muncul sebagai satu disiplin yang berbeza hanya pada pertengahan abad ke-20 semasa kebangkitan -positivisme logik, sebuah gerakan yang bertujuan untuk merumuskan kriteria untuk memastikan semua kenyataan falsafah bermaknanya dan menilai mereka secara objektif. Buku Thomas Kuhn, Struktur Revolusi Saintifik membawa perkataan "paradigma" ke dalam arus perdana, bermakna set amalan yang menentukan disiplin saintifik dalam tempoh tertentu. Kuhn mencabar pandangan umum bahawa sains mencapai kemajuan yang jelas dari masa ke masa.

Hari ini, beberapa pemikir berusaha untuk menetapkan sains dalam andaian disangkal seperti keseragaman alam semula jadi. Majoriti ahli falsafah sains, bagaimanapun, mengambil pendekatan coherentist kepada sains di mana teori disahkan sekiranya ia menjelaskan pemerhatian sebagai sebahagian daripada keseluruhan yang koheren. Sungguhpun begitu, yang lain, dan khususnya Paul Feyerabend, berhujah bahawa tidak ada sesuatu yang khusus dianggap sebagai "kaedah saintifik", oleh itu semua pendekatan kepada sains harus dibenarkan, termasuk yang ghaib. Satu lagi pendekatan untuk berfikir tentang sains adalah untuk mengkaji bagaimana pengetahuan diciptakan dari sudut pandangan sosiologi. Akhir sekali, terdapat satu tradisi dalam falsafah Continental yang mendekati sains dari perspektif analisis yang mendalam mengenai pengalaman manusia.

Falsafah sains tertentu antara soalan mengenai sifat masa yang dibangkitkan oleh relativiti umum Einstein kepada implikasi ekonomi untuk dasar polisi awam. Satu tema utama ialah sama ada satu disiplin saintifik boleh dikurangkan kepada istilah yang lain. Iaitu, bolehkah kimia dikurangkan kepada fizik, atau boleh sosiologi dikurangkan kepada individu psikologi? Soalan-soalan umum falsafah sains juga timbul dengan pengkhususan yang lebih besar dalam bidang sains tertentu. Sebagai contoh, persoalan kesahihan hujah saintifik dilihat dalam bentuk yang berbeza dalam asas statistik . Persoalan apa yang diambil kira sebagai sains dan apa yang harus dikecualikan timbul sebagai satu perkara hidup atau mati dalam falsafah perubatan. Dan falsafah biologi, psikologi, dan sains sosial meneroka sama ada kajian saintifik mengenai sifat manusia boleh mencapai objektif atau ia tidak dapat tidak dibentuk oleh nilai-nilai dan hubungan sosial.

Teks dipetik

[sunting | sunting sumber]
  • Kneale, William (1962). The Development of Logic. London: Oxford University Press. m/s. 243. ISBN 0-19-824183-6. ISBN. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (bantuan)
  • Simpson, G. G. (1963). "Historical science". Dalam Albritton, Jr., C. C. (penyunting). Fabric of geology. Stanford, California: Freeman, Cooper, and Company. m/s. 24–48.CS1 maint: ref=harv (link)
  • Gould, Stephen J (1987). Time's Arrow, Time's Cycle: Myth and Metaphor in the Discovery of Geological Time. Cambridge, MA: Harvard University Press. m/s. 120. ISBN 0674891996.CS1 maint: ref=harv (link)
  • Whitehead, A.N. (1997) [1920]. Science and the Modern World. Lowell Lectures. Free Press. m/s. 135. ISBN 978-0-684-83639-3. LCCN 67002244.CS1 maint: ref=harv (link)
  • Chen, Christina S. (2009). Larson, Thomas (penyunting). "Atheism and the Assumptions of Science and Religion". LYCEUM. Philosophy Department, Saint Anselm College. X (2): 1–10.CS1 maint: ref=harv (link)

Bacaan lanjut

[sunting | sunting sumber]
  • Bovens, L. and Hartmann, S. (2003), Bayesian Epistemology, Oxford University Press, Oxford.
  • Gutting, Gary (2004), Continental Philosophy of Science, Blackwell Publishers, Cambridge, MA.
  • Kuhn, T. S. (1970). The Structure of Scientific Revolutions, 2nd. ed. [Univ. of Chicago Pr]. ISBN 0-226-45804-0.
  • Losee, J. (1998), A Historical Introduction to the Philosophy of Science, Oxford University Press, Oxford, UK.
  • Papineau, David (2005) Science, problems of the philosophy of. Oxford Companion to Philosophy. Oxford.
  • Salmon, Merrilee (1992). Introduction to the Philosophy of Science. Prentice-Hall. ISBN 0-13-663345-5. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (bantuan)
  • Popper, Karl, (1963) Conjectures and Refutations: The Growth of Scientific Knowledge, ISBN 0-415-04318-2
  • van Fraassen, Bas (1980). The Scientific Image. Oxford: The Clarendon Press. ISBN 0-19-824424-X.
  • Ziman, John (2000). Real Science: what it is, and what it means. Cambridge, Uk: Cambridge University Press.

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]
  1. Templat:PhilPapers
  2. Templat:InPho
  3. Templat:IEP
  4. An introduction to the P
hilosophy of Science, aimed at beginners - Paul Newall.
  1. Essays on concepts in the Philosophy of Science at The Galilean Library.
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy