پرورش
پرورش هر اون چیزی هسه که اتا موجود زنده رشد و نمو وسّه ونجه نیاز داینه.
برای اینکه آدم ِوچه رشد هکنه ونه از راه‌ئون مختلفی پرورش بیابه. ونه غذا و ئوی کافی بخره، به اندازه کافی محبت بوینه و…
توجه هکنیم که در بالا محبت در مفهوم پرورش گنجیده بیه.پرورش به مفهومی گسترده تر در روان شناسی تقریبا به هر چیزی در محیط اطلاق بونه که به رشد فرد کومک کنه.بنابراین تومی بویم که تربیت و آموزش در چارچوب پرورش قرار گیرنه.
اتا از موضوعاتی که سال ها در روان شناسی در باره اون بحث بیه,مجادله سرشت-پرورش بیه.فرض هکنین که داریوش وچه هشت ساله خله باهوشی هسه.آیا وه "با هوش به دنیا بیئموئه؟"آیا اینتا سرشت اصلی وه هسه؟یا در کچیکی خله خار آموزش بدیه و تجربه های غنی داشته؟آیا هوش زیاد وه نتیجه پرورش وه هسه؟
اینتا بحث تا اندازه ای با توجه به اینتا نکته روشن بونه که سرشت و پرورش هر دتا اهمیت دارنه و در کنار هم عمل کننه.برای داشتن خصوصیت خاصی مثل هوش زیاد ونه استعداد ژنتیکی خاصی(سرشت)در موجود زندهوجود داشته باشه.یعنی اصل وه چنین باشه.ولی تجربه های مطلوب(پرورش)این توان ژنتیکی ره به بهترین شکل به کار گینه و اینتا امکان ره فراهم کنه که به بالاترین سطح ممکن برسه.به همین ترتیب شرایط نامساعد ممکن هسه کیفیت پرورش ره پائین بیاره و مانع رشد بوه.
منابع
[دچی‌ین]- فرهنگ توصیفی روان شناسی,فرانک برونو,1986,ترجمه فرزانه طاهری و مهشید یاسائی,1384انتشارات ناهید,تهران,صفحات 74 و 75