Tillefoon
De tillefoon (op are plekken op de Veluwe oek wel luldraod of luliezer eneumd) is een toestel waordeur je praoten kunnen mit iemands anders die oek een tillefoontoestel het. Een veurwaorde is wel da-j alletwee an-esleuten moen wezen op een tillefoonnetwaark. 't Tillefoonsysteem maakt 't meugelijk dat twee minsen een gesprek voeren, terwiel ze buten geheurbereik van mekaar bin. De tillefoon is uut-evunnen deur Alexander Graham Bell hier komt dus oek 't woord bellen vandaon.
In striktere zin wort mit tillefoon 't oenderdeel van een tillefoontoestel bedoeld dat 't ontvangen tillefoonsignaal umzet in geluud.
Belang van de tillefoon
[bewark | bronkode bewarken]Tegesworig kunnen de meeste minsen niet meer zoender tillefoon, 't wort namelijk dikkels gebruukt deur zakeluui en is maotschappelijk iezig belangriek eworren, zelfs zo belangriek dat der laoter mobiele tillefoons uut-evunnen bin. In 't begin waren disse tillefoons iezig groot, 't had daorum oek wel de bienaam baksteen, mar ze bin staorigan kleiner eworren.
Op straot staon vaak oek nog tillefooncellen (of in sommige gevallen tillefoonpaolen). Hier ku-j haost altied betalen mit de chipknip (een soort pasjen um kleine bedragen mee te betalen) mar oek muntstukken of bankpasjes worren meestentieds wel eaccepteerd.
Herkomst van 't woord
[bewark | bronkode bewarken]'t Woord tillefoon is of-eleid van 't Grieks: τηλε (tèle, veer) en φωνη (phónè, geluud). In 't Putters betekent 't dus oengeveer zoks as: "veer praoten".
Zie oek
[bewark | bronkode bewarken]
|
Dit artikel is eschreven in 't Putters |
|
Commons: Tillefoon - plaatjes, filmkes en/of gelüüdsbestanden. |