Formule 1 in 1968

raceseizoen

Het Formule 1-seizoen 1968 was het 19de FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 1 januari en eindigde op 3 november na twaalf races.

19e Formule 1-seizoen (1968)
Volgende: 1969
Vorige: 1967
In 1968 won Graham Hill zijn tweede titel
In 1968 won Graham Hill zijn tweede titel
Algemene informatie
Races 12
Coureurs 42
Constructeurs 16
Verdedigend
kampioen
Vlag van Nieuw-Zeeland Denny Hulme (coureurs)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham (constructeurs)
Eindstand coureurs
1e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Hill 48
(2e titel)
2e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart 36
3e plaats Vlag van Nieuw-Zeeland Denny Hulme 33
Eindstand constructeurs
1e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus 75
(3e titel)
2e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren 56
3e plaats Vlag van Frankrijk Matra 45
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Graham Hill werd voor de tweede keer wereldkampioen met Lotus. Dit was het eerste seizoen waarin vleugels gebruikt werden door de teams. De FIA liet voor het eerst ongelimiteerde sponsoring toe op de wagens.

Kalender

bewerken
GP nr. Ronde Grand Prix Circuit Plaats Datum
162
1 GP van Zuid-Afrika   Kyalami Grand Prix Circuit Midrand 1 januari
163
2 GP van Spanje   Circuito Permanente del Jarama San Sebastián de los Reyes 12 mei
164
3 GP van Monaco   Circuit de Monaco Monte Carlo 26 mei
165
4 GP van België   Circuit de Spa-Francorchamps Francorchamps 9 juni
166
5 GP van Nederland   Circuit Park Zandvoort Zandvoort 23 juni
167
6 GP van Frankrijk   Circuit de Rouen-les-Essarts Orival (Seine-Maritime) 7 juli
168
7 GP van Groot-Brittannië   Brands Hatch West Kingsdown 20 juli
169
8 GP van Duitsland   Nürburgring Nordschleife Nürburg 4 augustus
170
8 GP van Italië   Autodromo Nazionale Monza Monza 8 september
171
10 GP van Canada   Circuit Mont-Tremblant Mont-Tremblant (Quebec) 22 september
172
11 GP van de Verenigde Staten   Watkins Glen International Watkins Glen (New York) 6 oktober
173
12 GP van Mexico   Magdalena Mixhuca Circuit Mexico-Stad 3 november

Resultaten en klassement

bewerken

Grands Prix

bewerken
Ronde Grand Prix Poleposition Snelste ronde Winnende coureur Winnende constructeur Banden Verslag
1   GP van Zuid-Afrika   Jim Clark   Jim Clark   Jim Clark   Lotus-Ford F Verslag
2   GP van Spanje   Chris Amon   Jean-Pierre Beltoise   Graham Hill   Lotus-Ford F Verslag
3   GP van Monaco   Graham Hill   Richard Attwood   Graham Hill   Lotus-Ford F Verslag
4   GP van België   Chris Amon   John Surtees   Bruce McLaren   McLaren-Ford G Verslag
5   GP van Nederland   Chris Amon   Jean-Pierre Beltoise   Jackie Stewart   Matra-Ford D Verslag
6   GP van Frankrijk   Jochen Rindt   Pedro Rodríguez   Jacky Ickx   Ferrari F Verslag
7   GP van Groot-Brittannië   Graham Hill   Jo Siffert   Jo Siffert   Lotus-Ford F Verslag
8   GP van Duitsland   Jacky Ickx   Jackie Stewart   Jackie Stewart   Matra-Ford D Verslag
9   GP van Italië   John Surtees   Jackie Oliver   Denny Hulme   McLaren-Ford G Verslag
10   GP van Canada   Jochen Rindt   Jo Siffert   Denny Hulme   McLaren-Ford G Verslag
11   GP van de Verenigde Staten   Mario Andretti   Jackie Stewart   Jackie Stewart   Matra-Ford D Verslag
12   GP van Mexico   Jo Siffert   Jo Siffert   Graham Hill   Lotus-Ford F Verslag

Puntentelling

bewerken

Punten worden toegekend aan de top zes geklasseerde coureurs.

Positie 1e 2e 3e 4e 5e 6e
Punten 9 6 4 3 2 1

Klassement bij de coureurs

bewerken

De vijf beste resultaten van de eerste zes wedstrijden en de vijf beste resultaten van de zes laatste wedstrijden tellen mee voor de eindstand.

Pos. Coureur  
ZAF
 
SPA
 
MON
 
BEL
 
NED
 
FRA
 
GBR
 
DUI
 
ITA
 
CAN
 
VST
 
MEX
Punten
1   Graham Hill 2 1 1P DNF 9 DNF DNFP 2 DNF 4 2 1 48
2   Jackie Stewart DNF 4 1 3 6 1S DNF 6 1S 7 36
3   Denny Hulme 5 2 5 DNF DNF 5 4 7 1 1 DNF DNF 33
4   Jacky Ickx DNF DNF 3 4 1 3 4P 3 DNS DNF 27
5   Bruce McLaren DNF DNF 1 DNF 8 7 13 DNF 2 6 2 22
6   Pedro Rodriguez DNF DNF DNF 2 3 NCS DNF 6 DNF 3 DNF 4 18
7   Jo Siffert 7 DNF DNF 7 DNF 11 1S DNF DNF DNFS 5 6PS 13
8   John Surtees 8 DNF DNF DNFS DNF 2 5 DNF DNFP DNF 3 DNF 12
9   Jean-Pierre Beltoise 6 5S DNF 8 2S 9 DNF DNF 5 DNF DNF DNF 11
10   Chris Amon 4 DNFP DNFP 6P 10 2 DNF DNF DNF DNF DNF 10
11   Jim Clark 1PS 9
12   Jochen Rindt 3 DNF DNF DNF DNF DNFP DNF 3 DNF DNFP DNF DNF 8
13   Richard Attwood 2S DNF 7 7 DNF 14 6
14   Johnny Servoz-Gavin DNF DNF 2 DNF DNF 6
15   Jackie Oliver DNF 5 NC DNS DNF 11 DNFS DNF DNS 3 6
16   Ludovico Scarfiotti DNF 4 4 6
17   Lucien Bianchi 3 6 DNF DNF NC NC DNF 5
18   Vic Elford 4 DNF DNF DNF 5 DNF 8 5
19   Brian Redman DNF 3 DNF 4
20   Piers Courage DNF DNF DNF DNF 6 8 8 4 DNF DNF DNF 4
21   Dan Gurney DNF DNF DNF DNF 9 DNF DNF 4 DNF 3
22   Jo Bonnier DNF DNQ DNF 8 DNF 6 DNF NC 5 3
23   Jack Brabham DNF DNS DNF DNF DNF DNF DNF 5 DNF DNF DNF 10 2
24   Silvio Moser DNQ 5 NC DNS DNQ 2
25   Henri Pescarolo DNF DNS 9 0
26   John Love 9 0
27   Hubert Hahne 10 0
28   Kurt Ahrens Jr. 12 0
  Jackie Pretorius NC 0
  Derek Bell DNF DNF 0
  Mario Andretti DNS DNFP 0
  Bobby Unser DNS DNF 0
  Andrea de Adamich DNF 0
  Dave Charlton DNF 0
  Mike Spence DNF 0
  Basil van Rooyen DNF 0
  Sam Tingle DNF 0
  Jo Schlesser DNF 0
  Robin Widdows DNF 0
  David Hobbs DNF 0
  Bill Brack DNF 0
  Moisés Solana DNF 0
  Al Pease DNS 0
  Frank Gardner DNQ 0
Pos. Coureur  
ZAF
 
SPA
 
MON
 
BEL
 
NED
 
FRA
 
GBR
 
DUI
 
ITA
 
CAN
 
VST
 
MEX
Punten
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde

Klassement bij de constructeurs

bewerken

Per race telt alleen het beste resultaat mee voor het constructeurs kampioenschap.

De vijf beste resultaten van de eerste zes wedstrijden en de vijf beste resultaten van de zes laatste wedstrijden tellen mee voor de eindstand.

Pos. Constructeur  
ZAF
 
SPA
 
MON
 
BEL
 
NED
 
FRA
 
GBR
 
DUI
 
ITA
 
CAN
 
VST
 
MEX
Punten
1   Lotus-Ford 1PS 1 1P 5 9 11 1PS 2 DNFS 4S 2P 1PS 75
2   McLaren-Ford 2 5 1 DNF 5 4 7 1 1 4 2 56
3   Matra-Ford 6 5S DNF 4 1 3 6 1S 2 6 1S 7 45
4   Ferrari 4 DNFP 3P 4P 1 2 4P 3 DNF DNF DNF 37
5   BRM DNF DNF 2S 2 3 6S 8 6 4 3 DNF 4 28
6   Honda 8 DNF DNF DNFS DNF 2 5 DNF DNFP DNF 3 5 14
7   Cooper-BRM 3 3 6 DNF 4 DNF DNF DNF 5 NC 8 14
8   Brabham-Repco 3 DNF DNF DNF 5 DNFP DNF 3 DNF DNFP DNF 10 12
9   Matra DNF 8 2S 9 DNF DNF 5 DNF DNF 9 8
10   McLaren-BRM 5 WD DNQ DNF 8 DNF WD 6 DNF NC DNS 3
11   Cooper-Maserati 7 WD 0
12   Eagle-Weslake DNF DNF WD WD DNF 9 DNF 0
13   Lola-BMW 10 0
  Brabham-Climax NC 0
  LDS-Repco DNF 0
  Cooper-Climax DNF 0
Pos. Constructeur  
ZAF
 
SPA
 
MON
 
BEL
 
NED
 
FRA
 
GBR
 
DUI
 
ITA
 
CAN
 
VST
 
MEX
Punten
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy