Dynamo Dresden
Dynamo Dresden | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Naam | Sportgemeinschaft Dynamo Dresden e.V. | |||||
Opgericht | 12 april 1953 | |||||
Plaats | Dresden | |||||
Stadion | Rudolf-Harbig-Stadion | |||||
Capaciteit | 32.123 | |||||
Aantal leden | 28.039 (31-03-2024) | |||||
Voorzitter | Holger Scholze | |||||
Vicevoorzitter | Michael Bürger | |||||
Algemeen directeur | David Fischer | |||||
Sportief directeur | Thomas Brendel | |||||
Technisch directeur | Christian Knoll | |||||
Trainer | / Thomas Stamm | |||||
Kledingmerk | Umbro | |||||
Competitie | 3. Liga | |||||
Website | dynamo-dresden.de | |||||
| ||||||
Geldig voor 2023/24 | ||||||
|
Sportgemeinschaft Dynamo Dresden e. V., kortweg Dynamo Dresden, is een Duitse voetbalclub uit Dresden.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]Politievereniging
[bewerken | brontekst bewerken]De stad Dresden speelde een aanzienlijke rol in het Duitse voetbal voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zo was het lokale team Dresdner SC landskampioen in 1943 en 1944. De geallieerde ontbonden organisaties in heel Duitsland, inclusief sportverenigingen zoals Dresdner.
Dresden had een nieuwe ideologisch veilige vertegenwoordiger in de DDR-Oberliga nodig. Deze plaats werd in 1950 geboden aan de SV Deutsche Volkspolizei Dresden. De club was aanvankelijk opgericht als SV Volkspolizei Dresden in 1948, maar het hoofd van de Volkspolizei vereiste dat alle aan de Polizei gelieerde sportorganisaties binnen een organisatie zouden vallen. Daardoor werd SV Volkspolizei Dresden onderdeel van de SV Deutsche Volkspolizei en omgedoopt tot de SV Deutsche Volkspoilzei Dresden.
De nieuwe sportorganisatie SV Dynamo werd opgericht op 27 maart 1953. SV Deutsche Volkspolizei Dresden voegde zich op 12 april 1953 bij deze club die vanaf dat moment verder ging als Dynamo Dresden. De officiële oprichtingsdatum van de huidige club is om die reden 12 april 1953. Kort daarna werd het eerste kampioenschap gevierd. Het vroege succes bleek echter de ondergang van de club. Het team werd in november 1954 naar Berlijn verplaatst om te gaan spelen voor de nieuwe sportclub SV Dynamo Berlin in de DDR-Oberliga. De rest van Dynamo Dresden moest zich hergroeperen in de DDR-Liga, waarin het de plaats, de punten en doelpunten overnam van de ontbonden SC DHFK Leipzig. De verhuizing was bedoeld om de hoofdstad te voorzien van een competitief team dat kon wedijveren met Hertha BSC, Blau-Weiß 1890 Berlin en Tennis Borussia Berlin, die nog steeds populair waren in Oost-Berlijn en voetbalfans naar West-Berlijn trokken.
Wederopstanding
[bewerken | brontekst bewerken]Dynamo Dresden bleef achter met een team bestaande uit jeugd- en reservespelers en zakte af naar het vierde niveau. Het duurde tot 1962 voordat het weer terug was in de DDR-Oberliga. In de jaren die volgde promoveerde en degradeerde het team meerdere malen, maar van 1969 tot het opheffen van de Oberliga in 1991 bleven ze actief op dat niveau.
Gedurende de jaren zeventig vestigde Dynamo Dresden haar naam als een van de topclubs in het Oost-Duitse voetbal. Ze wonnen vijf titels (1971, 1973, 1976, 1977 en 1978) en twee bekers (1971 en 1977). Het streed met Magdeburg om de dominantie in de competitie en werd de meest populaire club van het land. Zo trokken ze geregeld 25.000 toeschouwers per wedstrijd, ruim drie keer zoveel als andere clubs in de competitie. Ook in het Europese voetbal liet Dynamo zich in die jaren gelden door onder andere Porto, Juventus en Benfica eens te verslaan. Het was in deze tijd dat de club voor het eerst een West-Duitse voetbalclub tegenkwam. Ze werden in het seizoen 1973/74 uitgeschakeld door Bayern München in de strijd om de Europacup I.
Dynamo Dresden zette haar reguliere deelname aan de Europese clubcompetities voort in de jaren tachtig. De laatste deelname aan Europees voetbal dateert tot op heden nog van het seizoen 1990/91. Hierin werd het uitgeschakeld door de latere winnaars van het toernooi Rode Ster Belgrado. In de terugwedstrijd van de onderlinge confrontatie zorgden rellende fans van Dynamo Dresden voor uitsluiting van Europees voetbal in het volgende seizoen.
In 1988/89 werd er nog een kampioenschap gewonnen door BFC Dynamo te verslaan en zo hun tienjarige reeks aan kampioenschappen te stoppen. De titel werd gevierd met een 5-0 overwinning op 1. FC Union Berlin onder toeziend oog van 27.000 toeschouwers in het Dynamo Stadion. Ook het daaropvolgende seizoen werd er beslag gelegd op de titel. Daarnaast werd de beker gewonnen, wat zorgde voor de Dubbel.
Na de val van de Berlijnse Muur en de ophandezijnde Duitse hereniging besloten verschillende spelers van Oost-Duitse voetbalclubs naar het Westen te trekken. Zo vertrokken Ulf Kirsten en Matthias Sammer bij Dynamo Dresden in de zomer van 1990. De DDR-Oberliga werd hernoemd tot NOFV-Oberliga in het laatste jaar van haar bestaan. Deze competitie zou bepalen welke voetbalteams zouden instromen in de Bundesliga. Dynamo Dresden eindigde als tweede, achter Hansa Rostock, wat recht gaf op deelname aan de Bundesliga.
Bundesliga
[bewerken | brontekst bewerken]De goede prestaties die de club in het Oost-Duitse voetbal bewerkstelligden wist het niet voort te zetten in de Bundesliga. De club had het zowel financieel als sportief lastig en verkeerde vier seizoenen lang in degradatienood. Haar hoogste klassering haalde de club in 1993/94 (13e), maar een jaar later viel het doek. Dynamo Dresden eindigde als laatste en degradeerde. Door schulden raakte de club tot overmaat van ramp ook haar licentie nog kwijt, waardoor het moest aantreden in de Regionalliga. De voorzitter van de club, Rolf-Jürgen Otto, werd veroordeeld tot een gevangenisstraf vanwege het verduisteren van geld.
Heen en weer
[bewerken | brontekst bewerken]Dynamo Dresden probeerde zich in de Regionalliga te herpakken, maar wist geen serieuze deelnemer te worden aan de strijd om promotie. Door een hervorming van de competitie moest Dynamo bij de eerste zeven eindigen om zich te handhaven op het niveau. Toen de club op een elfde plaats stond werd er ingegrepen en werd Cor Pot aangesteld als hoofdtrainer van de club. Pot wist orde op zaken te stellen maar dit mocht niet meer baten. De club eindigde als achtste en zakte verder af naar de Oberliga. Inmiddels was Dynamo Dresden in eigen stad ook voorbij gestreefd door het heropgerichte Dresdner SC dat als tweede eindigde in de Regionalliga.
De moordende concurrentie in de Oberliga, met onder andere VfB Leipzig, Magdeburg en Zwickau, zorgde ervoor dat de club niet direct kon terugkeren. In het nieuwe seizoen werd er een nieuwe hoofdtrainer aangesteld die de club naar de titel leidde en zich via de play-offs wist te plaatsen voor de Regionalliga.
Bij haar terugkeer op dat niveau eindigde de ploeg als zevende op de ranglijst. Het jaar daarop werd opnieuw promotie afgedwongen door als tweede te eindigen achter Rot-Weiss Essen. Dynamo's avontuur in de 2. Bundesliga begon hoopvol, maar halverwege het seizoen werd al weer duidelijk dat ze tegen degradatie zouden moeten streden. In de tweede seizoenshelft werd dit succesvol voorkomen en eindigde Dynamo Dresden uiteindelijk als achtste. Het seizoen 2005/06 verliep op eenzelfde manier, alleen ditmaal wist de club degradatie niet te ontlopen.
Hierdoor keerde Dynamo weer terug in de Regionalliga. Na afloop van het seizoen 2007/08 zou de competitie wederom opnieuw worden ingericht, waardoor Dynamo Dresden in de top tien zou moeten eindigen voor deelname aan de nieuw gevormde 3. Liga. Tijdens de laatste speelronde van de competitie werd promotie veiliggesteld. Ruud Kaiser werd aangesteld als hoofdtrainer van de club, maar moest ruim een jaar later plaats maken omdat de club in degradatienood verkeerde. Zijn opvolger Matthias Maucksch wist de club in de 3. Liga te houden. Maucksch leidde Dynamo Dresden ook naar play-off plaatsen op de ranglijst in het daaropvolgende seizoen, maar moest in april het veld ruimen nadat er vijf wedstrijden op rij niet waren gewonnen. Ralf Loose, die hem opvolgde, begeleidde Dynamo Dresden via de play-offs terug naar de 2. Bundesliga door VfL Osnabrück in totaal met 4-2 te verslaan.
Hierin was de club bezig aan een stabiel seizoen waarin het niet in degradatiegevaar kwam. Na een memorabele wedstrijd tegen Bayer Leverkusen in de strijd om de DFB-Pokal van 2011/12 werd Dynamo uitgesloten van deelname aan het bekertoernooi in het daaropvolgende seizoen. Dit wegens wangedrag van de eigen fans. De commissie van beroep van de DFB handhaafde de schorsing wegens het aanhoudende misdragingen van Dynamo-supporters. Dynamo-hooligans hadden eind oktober 2012 huis gehouden rond het duel met Hannover 96. Ondanks de inzet van duizend politieagenten kwam het tot ernstige ongeregeldheden. Daarbij vielen negen gewonden en werden 21 arrestaties verricht. De fans van Dynamo Dresden stonden in het verleden te boek als (extreem)-rechts en hebben mede daardoor een zeer beladen rivaliteit met het Hamburgse St. Pauli, een club met een extreem linkse aanhang.
Na twee seizoenen degradeerde de club terug naar de 3. Liga. De slotwedstrijd tegen degradatieconcurrent Arminia Bielefeld ging met 2-3 verloren, waardoor Arminia het ticket greep voor de promotie-degradatiewedstrijden, en Dynamo direct degradeerde.
Onder de nieuwe hoofdtrainer Stefan Böger werd de selectie compleet vernieuwd met als doelstelling direct terug te keren in de 2. Bundesliga. In het bekertoernooi van 2014/15 zorgde Dresden voor een verrassing door Bundesliga-club Schalke 04 uit te schakelen. Ook de tweede ronde werd overleefd door Bochum opzij te zetten. Uiteindelijk werd Dynamo uitgeschakeld door Borussia Dortmund. In de competitie eindigde het dat seizoen als zesde. Met hoofdtrainer Uwe Neuhaus aan het roer had Dynamo een uiterst succesvol seizoen en keerde het in april 2016 officieel terug in de 2. Bundesliga.
Dynamo Dresden wist vier seizoenen actief te blijven in de 2. Bundesliga. Het eindigde achtereenvolgens als vijfde, veertiende en twaalfde voordat het uiteindelijk als achttiende weer afzakte naar de 3. Liga. Hierin werd het echter direct weer kampioen, waardoor deelname aan de 2. Bundesliga in 2021/22 werd veiliggesteld. Ditmaal bleef de club maar een seizoen actief op dit niveau. Terug in de 3. Liga kwam Dynamo Dresden in het seizoen 2022/23 niet verder dan de zesde plaats op de ranglijst, waardoor het zowel naast directe promotie als play-off deelname greep.
Erelijst
[bewerken | brontekst bewerken]Nationaal
[bewerken | brontekst bewerken]- Landskampioen DDR (8x): 1952/53, 1970/71, 1972/73, 1975/76, 1976/77, 1977/78, 1988/89, 1989/90
- Bekerwinnaar DDR (7x): 1951/52, 1970/71, 1976/77, 1981/82, 1983/84, 1984/85, 1989/90
- 3. Liga (2x): 2016/17, 2020/21
Regionaal
[bewerken | brontekst bewerken]- Sachsenpokal (3x): 2002/03, 2006/07, 2008/09
Stadion
[bewerken | brontekst bewerken]Dynamo Dresden speelt haar thuiswedstrijden in het Rudolf-Harbig-Stadion dat in 1923 werd geopend. De originele capaciteit van het stadion was 24.000, maar na herbouw in de jaren negentig en een modernisering tussen juni 2007 en december 2009 huisvest het huidige stadion 32.123 toeschouwers. Het gemoderniseerde stadion werd op 15 september 2009 geopend door middel van een vriendschappelijke wedstrijd tegen Schalke 04.
Overzichtslijsten
[bewerken | brontekst bewerken]Tot 1991 speelde de club in de Oost-Duitse competitie
Niveau | Aantal | Periode (1951-2025) |
---|---|---|
I | 34 | 1951-1954, 1962-1963, 1964-1968, 1969-1995 |
II | 16 | 1954-1955, 1959-1960, 1963-1964, 1968-1969, 2004-2006, 2011-2014, 2016-2020, 2021-2022 |
III | 21 | 1955-1956, 1958, 1995-2000, 2002-2004, 2006-2011, 2014-2016, 2020-2021, 2022-.... |
IV | 3 | 1957, 2000-2002 |
Eindklasseringen vanaf 1964
[bewerken | brontekst bewerken]- Niveau 1 (DDR)
- Niveau 2 (DDR)
- Niveau 1
- Niveau 2
- Niveau 3
- Niveau 4
Legenda niveautijdlijn | |||||
---|---|---|---|---|---|
Liga | Seizoen 1963/64 t/m 1973/74 | Seizoen 1974/75 t/m 1993/94 | Seizoen 1994/95 t/m 2007/08 | Seizoen 2008/09 tot heden | Opmerking |
Bundesliga | Niveau I | Niveau I | Niveau I | Niveau I | |
2. Bundesliga | -- | Niveau II | Niveau II | Niveau II | |
3. Liga | -- | -- | -- | Niveau III | |
Regionalliga | Niveau II | -- | Niveau III | Niveau IV | |
Oberliga | -- | Niveau III * | Niveau IV | Niveau V | * vanaf 1978/79 |
Seizoensresultaten
[bewerken | brontekst bewerken]Dynamo Dresden in Europa
[bewerken | brontekst bewerken]Dynamo Dresden speelt sinds 1967 20 keer in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam:
- Europacup I (7x)
- 1971/72, 1973/74, 1976/77, 1977/78, 1978/79, 1989/90, 1990/91
- Europacup II (3x)
- 1982/83, 1984/85, 1985/86
- UEFA Cup (8x)
- 1972/73, 1974/75, 1975/76, 1979/80, 1980/81, 1981/82, 1987/88, 1988/89
- Jaarbeursstedenbeker (2x)
- 1967/68, 1970/71
Bijzonderheden Europese competities:
Bijzonderheid | Datum | Tegenstander | Uitslag | Plaats | Naam | Aantal |
---|---|---|---|---|---|---|
Hoogste overwinning | 30-09-1970 | FK Partizan | 6-0 | Dresden | ||
01-11-1978 | Bohemians Dublin FC | 6-0 | Dresden | |||
Hoogste nederlaag | 20-03-1985 | Rapid Wien | 0-5 | Wenen | ||
Speler met meeste wedstrijden | 19-03-1986 | Hans-Jürgen Dörner | 59 | |||
Speler met meeste doelpunten | 21-10-1981 | Gert Heidler | 14 |
Records & Statistieken
[bewerken | brontekst bewerken]- Top-5 meest gespeelde wedstrijden
Nr. | Land | Naam | Positie | Periode | Aantal |
---|---|---|---|---|---|
1. | Duitsland | Torsten Gütschow | Aanvaller | 1980-1992 / 1996-1999 | 375 |
2. | Duitsland | Hans-Uwe Pilz | Middenvelder | 1982-1995 | 346 |
3. | Duitsland | Andreas Trautmann | Middenvelder | 1977-1990 / 1991-1992 | 319 |
4. | Duitsland | Reinhard Häfner† | Middenvelder | 1971-1988 | 316 |
5. | Duitsland | Hans-Jürgen Dörner† | Verdediger | 1968-1986 | 306 |
- Top-5 Doelpuntenmakers
Nr. | Land | Naam | Periode | Aantal |
---|---|---|---|---|
1. | Duitsland | Torsten Gütschow | 1980-1992 / 1996-1999 | 169 |
2. | Duitsland | Ralf Minge | 1980-1991 | 119 |
3. | Duitsland | Günter Schröter† | 1950-1954 | 76 |
4. | Duitsland | Ulf Kirsten | 1983-1990 | 67 |
5. | Duitsland | Andreas Trautmann | 1977-1990 / 1991-1992 | 57 |
stand: 20-05-2024
Bekende (oud-)Dynamos
[bewerken | brontekst bewerken]Spelers
[bewerken | brontekst bewerken]- Jørn Andersen
- Hans-Jürgen Dörner
- Dario Đumić
- Alexander Esswein
- Frank Ganzera
- Vincenzo Grifo
- Torsten Gütschow
- Reinhard Häfner
- Brian Hamalainen
- Gert Heidler
- Ulf Kirsten
- Hans-Jürgen Kreische
- Andrzej Lesiak
- Ralf Minge
- Matthias Müller
- René Müller
- Dieter Riedel
- Uwe Rösler
- Klaus Sammer
- Matthias Sammer
- Hartmut Schade
- Udo Schmuck
- Andreas Trautmann
- Siegmar Wätzlich
Internationals
[bewerken | brontekst bewerken]De navolgende voetballers kwamen als speler van Dynamo Dresden uit voor een Europees vertegenwoordigend A-elftal. Tot op heden[1] is Hans-Jürgen Dörner degene met de meeste interlands achter zijn naam. Hij kwam als speler van Dynamo Dresden in totaal 100 keer uit voor het Oost-Duitse nationale elftal.
Trainers
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ bijgewerkt op 22 februari 2015