Everton FC
| Everton | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||
| Naam | Everton Football Club | |||||
| Bijnaam | The Toffees The Blues | |||||
| Opgericht | 1878 | |||||
| Plaats | Liverpool | |||||
| Stadion | Goodison Park | |||||
| Capaciteit | 39.414 | |||||
| Complex | Finch Farm | |||||
| Voorzitter |  Marc Watts
| |||||
| Eigenaar | The Friedkin Group
| |||||
| Algemeen directeur |  Colin Chong (a.i.)
| |||||
| Technisch directeur | Kevin Thelwell
| |||||
| Trainer | Sean Dyche
| |||||
| (Hoofd)sponsor | Stake.com | |||||
| Kledingmerk | Castore | |||||
| Competitie | Premier League | |||||
| Website | evertonfc.com | |||||
| ||||||
| Geldig voor 2024/25 | ||||||
| ||||||
Everton Football Club is een Engelse voetbalclub uit Liverpool die in 1878 werd opgericht en uitkomt in de Premier League. Van alle Engelse voetbalclubs heeft Everton het vaakst op het hoogste niveau gespeeld.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]Oorsprong en vroege successen
[bewerken | brontekst bewerken]Everton werd in 1878 opgericht als St. Domingo's Football Club, zodat leden van de St. Domingo Methodist New Connexion Chapel het hele jaar door sport konden beoefenen. In de zomer werd er namelijk cricket gespeeld en in de koudere maanden werd er gevoetbald. Een jaar na de oprichting nam het de naam Everton aan.
In 1878 speelde de jonge club ook haar eerste wedstrijd, die met 6-0 werd gewonnen. In 1883 verhuisde de club naar een veldje aan Priory Road, maar niet lang daarna verhuisde de club naar Anfield Road. Daar begonnen de successen voor Everton. De club was een van de oprichters van de English Football League, samen met onder andere Aston Villa en Blackburn Rovers. In 1891 werden ze hierin voor het eerst kampioen van de hoogste klasse, de First Division. Daarna volgde de winst van de FA Cup in 1906 en nog een kampioenschap aan het einde van het seizoen 1914/15, een seizoen dat vanwege de Eerste Wereldoorlog vroeg ten einde kwam. Een jaar na het eerste kampioenschap, in 1891, was Everton alweer vertrokken van Anfield Road na een geschil met de eigenaar van het veld, die dat jaar zelf een nieuwe club oprichtte: Liverpool Football Club. Everton ging verder op Goodison Park, waar het tot medio 2025 zou spelen.
Dixie Dean kwam in 1925 over van Tranmere Rovers en hielp de club met vele doelpunten aan haar derde kampioenschap. Twee jaar later degradeerde de club echter naar de Second Division door interne problemen. In hun eerste poging om terug te keren op het hoogste niveau slaagde de ploeg direct. In het seizoen dat volgde werd zelfs direct een vierde landskampioenschap toegevoegd aan de prijzenkast van de club. Ook wonnen ze hun tweede FA Cup in 1933 toen Manchester City in de finale met 3-0 werd verslagen. Het tijdperk eindigde in 1939 met een vijfde landstitel in een seizoen dat vanwege de Tweede Wereldoorlog vroegtijdig werd beëindigd.
In 431 wedstrijden voor Everton scoorde Dixie Dean 377 doelpunten. In maart 1980 stierf Dean op de tribune van Goodison Park tijdens de Merseyside-derby tussen Liverpool en Everton.
Hervatting en nieuwe successen
[bewerken | brontekst bewerken]Na afloop van de Tweede Wereldoorlog had Everton het lastig in de hervatte reguliere competitie. Als gevolg hiervan degradeerde de club in 1951 naar de Second Division en duurde het tot 1954 voordat Everton terug zou keren in de First Division. Sindsdien komt de club uit op het hoogste niveau.
Met de aanstelling van Harry Catterick als hoofdtrainer van de club in 1961 begon een nieuwe succesvolle periode. Hij leidde The Toffees naar een nieuwe landstitel in 1963. Drie jaar later volgde een FA Cup-winst nadat er met 3-2 werd gewonnen van Sheffield Wednesday. In 1968 haalde Everton opnieuw de finale van het bekertoernooi, maar die werd verloren. Met negen punten verschil werd Everton in 1970 opnieuw kampioen van de First Division.
De successen bleven echter niet aan. De club eindigde achtereenvolgens als veertiende, vijftiende, zeventiende, en zevende. Nadat succestrainer Catterick met pensioen ging slaagde diens opvolgers er niet in Everton naar nieuwe titels te leiden.
Grootmacht
[bewerken | brontekst bewerken]Midden jaren tachtig van de twintigste eeuw groeide Everton uit tot een van de grootmachten van het Engelse voetbal. Onder leiding van hoofdtrainer Howard Kendall werd in die tijd tweemaal het kampioenschap behaald, in 1985 en 1987, en eenmaal de FA Cup gewonnen, in 1984. Ook werd in 1985 de Europacup II gewonnen door in De Kuip Rapid Wien met 3-1 te verslaan. In die tijd speelden onder andere spelers als Gary Lineker, Neville Southall, Peter Reid, Graeme Sharp, Kevin Ratcliffe en Trevor Steven voor The Blues.
Door de uitsluiting van Engelse voetbalteams van Europees voetbal als gevolg van het Heizeldrama in Brussel was Everton niet in de gelegenheid het Europese succes een vervolg te geven. Ook in de nationale competities werden er, ondanks een finaleplaats in de FA Cup van 1989, geen nieuwe successen geboekt.
Premier League
[bewerken | brontekst bewerken]Everton was, net als bij de English Football League, een van de oprichters van de Premier League. Het had echter moeite om aan te haken bij het niveau van de nieuwe competitie. Pas toen Joe Royle werd aangesteld als hoofdtrainer verbeterde de prestaties van de club. Met Royle aan het roer versloeg Everton het Manchester United van Alex Ferguson in de finale van de FA Cup in 1995. De zege was opmerkelijk, want Everton vocht driekwart van het seizoen tegen degradatie. Een winnend doelpunt van Graham Stuart op de slotspeeldag tegen Wimbledon behoedde de club voor degradatie. Het seizoen dat volgde verbeterde de prestaties verder met een zesde plaats in de Premier League als resultaat. Een vijftiende plaats in zijn derde seizoen aan de macht zorgde ervoor dat Royle zijn contract opzegde.
Diens opvolger, de teruggekeerde Howard Kendall, was niet succesvol in het verbeteren van de prestaties van Everton. Hij eindigde als zeventiende. Voormalig Rangers-trainer Walter Smith volgde hem op, maar wist de club in drie seizoenen niet verder te krijgen dan het rechter rijtje. Nadat de club door Middlesbrough werd uitgeschakeld in de strijd om de FA Cup werd Smith in maart 2002 ontslagen door het bestuur van de club. Zijn opvolger David Moyes begeleidde het team naar de veilige vijftiende plaats.
Moyes-tijdperk
[bewerken | brontekst bewerken]
In het eerste volledige seizoen onder leiding van David Moyes eindigde Everton als zevende in de eindklassering. Dit was het beste resultaat van de club sinds 1996. Moyes liet onder andere het jonge talent Wayne Rooney debuteren voor The Toffees voordat hij in de zomer van 2004 voor een recordbedrag van 28 miljoen pond aan Manchester United werd verkocht. Een vierde plaats in het seizoen 2004/05 zorgde ervoor dat Everton mocht aantreden in de voorrondes van de Champions League. Het lukte ze zich niet voor het hoofdtoernooi te plaatsen en ook in de UEFA Cup werd het vroegtijdig uitgeschakeld. In 2007/08 en 2008/09 plaatste Everton zich voor de UEFA Cup en in 2009 werd ook de finale van de FA Cup bereikt.
Het seizoen 2012/13 was het elfde en laatste seizoen onder leiding van Moyes, die afzwaaide met de zesde plaats in de eindrangschikking. Hij werd opgevolgd door Roberto Martínez die de club naar een vijfde plaats begeleidde.[1] Het seizoen dat volgde, 2014/15, wist Everton door te dringen tot de knock-outfase van de Europa League. Hierin was Dynamo Kiev uiteindelijk de betere ploeg. Ondanks het bereiken van de halve finales in zowel de League Cup als in de FA Cup werd Martínez aan het einde van het seizoen 2015/16 ontslagen. Everton stond op dat moment op de twaalfde plaats.
Trainerscarrousel
[bewerken | brontekst bewerken]Southampton-trainer Ronald Koeman volgde de Spanjaard op en tekende een driejarig contract in Liverpool.[2] Zijn eerste seizoen was succesvol en resulteerde in deelname aan de Europa League, maar nadat Everton, met de teruggekeerde Wayne Rooney na de eerste negen wedstrijden in het tweede seizoen van Koeman in de degradatiezone bivakkeerde werd het contract van de trainer opgezegd.[3] Sam Allardyce wist Everton in de Premier League te houden, maar door aanhoudende kritiek op de speelstijl van het elftal werd besloten niet verder te gaan met de trainer.[4][5]
Marco Silva leidde Everton in het seizoen 2018/19 naar de achtste plaats in de ranglijst van de Premier League, maar een slechte start in het nieuwe seizoen werd hem fataal. Op 5 december 2019 werd hij ontslagen. Voormalig speler Duncan Ferguson nam tijdelijk de honneurs waar, voordat Carlo Ancelotti werd binnengehaald als de nieuwe hoofdtrainer door de Nederlandse technisch directeur Marcel Brands. Anderhalf jaar na zijn aanstelling verliet de Italiaan Everton om terug te keren bij Real Madrid. Rafael Benítez, die eerder de leiding had over Liverpool, werd zijn opvolger. Na ruim een halfjaar moest hij het veld ruimen doordat zijn ploeg negen nederlagen leed in zijn laatste dertien wedstrijden in dienst van de club. Frank Lampard moest Everton naar betere tijden leiden, maar ook hij werd uiteindelijk ontslagen. Everton ontliep in 2023 ternauwernood degradatie, doordat het met 1-0 wist te winnen van Bournemouth op de slotdag van de competitie.
In november 2023 werd een straf van 10 punten uitgedeeld aan Everton als gevolg van schending van de 'profit and sustainability rules' van de Premier League. De club had een verlies geleden van 124,5 miljoen pond in de drie voorgaande jaren, waar dat maximaal 105 miljoen pond had mogen zijn. Het was de grootste straf in de geschiedenis van de competitie. Later werd de straf verminderd. Ondanks de punten die in mindering waren gebracht wist Sean Dyche The Toffees op het hoogste niveau te behouden.
Overname
[bewerken | brontekst bewerken]Everton eigenaar Farhad Moshiri, sinds 2016 grootaandeelhouder, was al langere tijd op zoek naar een overnamekandidaat toen hij in gesprek raakte met 777 Partners. De investeringspartij was voornemens om het aandelenpakket van Moshiri, 94,1 procent, over te nemen. De partij had reeds Genoa en Standard Luik in handen, maar zag de deal afketsen omdat de Premier League vraagtekens zette bij de financiële kracht van 777 Partners.[6] Hierop zette Moshiri zijn zoektocht naar een overnamekandidaat voort.[7] Halverwege juli 2024 werd bekend dat er opnieuw een partij was afgehaakt voor de overname van de club. Ditmaal betrof het The Friedkin Group, reeds eigenaar van AS Roma.[8] Vervolgens zette Moshiri overnamegesprekken voort met John Textor, (mede-)eigenaar van Crystal Palace, Botafogo en Olympique Lyon. Echter bleek op 23 september 2024 dat er alsnog overeenstemming was bereikt met The Friedkin Group. De overname moest nog wel worden goedgekeurd.[9] Die goedkeuring van de Premier League volgde in december 2024, waarna de overname kon worden afgerond.[10]
Erelijst
[bewerken | brontekst bewerken]| Competitie | Aantal | Jaren | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Internationaal | |||||
| Europacup II | 1x | 1984/85 | |||
| Nationaal | |||||
| Football League First Division | 9x | 1890/91, 1914/15, 1927/28, 1931/32, 1938/39, 1962/63, 1969/70, 1984/85, 1986/87 | |||
| Football League Second Division | 1x | 1931 | |||
| FA Cup | 5x | 1905/06, 1932/33, 1965/66, 1983/84, 1994/95 | |||
| FA Community Shield | 9x | 1928, 1932, 1963, 1970, 1984, 1985, 1986, 1987, 1995 | |||
Clubcultuur
[bewerken | brontekst bewerken]Bijnaam
[bewerken | brontekst bewerken]Everton heeft als bijnaam The Toffees. Deze naam komt van het winkeltje Mother Nobblet's. Deze winkel verkocht snoepgoed waaronder de Everton Mint, en de Toffees. Het winkeltje stond tegenover de 'lock-up', het torentje dat te zien is in het embleem. Na afloop van de wedstrijd plachten Evertonsupporters naar het winkeltje te gaan om Everton Mints en Toffees te halen. Ook werd het winkeltje gebruikt om af te spreken voor en na de wedstrijd. Omdat alle Evertonsupporters altijd naar dat winkeltje toe gingen, werd Everton ermee geassocieerd. Men noemde Everton daarom uiteindelijk The Toffees.
Stadion
[bewerken | brontekst bewerken]
Anfield
[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Anfield voor het hoofdartikel over dit onderwerp.In 1884 werd Everton de eerste bespeler van Anfield, wat eigendom was van de John Orrell die goed bevriend was met Everton-lid John Houlding. Laatstgenoemde nam later de grond over van Orrell en werd daarmee de huurbaas van de club. Hij verhoogde de huurtarieven jaar na jaar, waarna Everton in 1892 besloot het complex te verlaten voor Goodison Park. Houlding richtte hierna een nieuwe club op die tot op de dag van vandaag gebruik maakt van Anfield, Liverpool Football Club.
Goodison Park
[bewerken | brontekst bewerken] Zie Goodison Park voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Everton nam na haar vertrek van Anfield haar intrek in het nieuwe Goodison Park. Het was het eerste grote voetbalstadion in Engeland. Anno 2024 biedt het plaats aan 39.572 toeschouwers. Het recordaantal bezoekers werd op 18 september 1948 behaald toen Everton het opnam tegen rivaal Liverpool. 78.299 toeschouwers bezochten deze wedstrijd. Aan het einde van het seizoen 2024/25 zal Everton het stadion inruilen voor het nieuwe Everton Stadium verderop in de stad.
Everton Stadium
[bewerken | brontekst bewerken] Zie Everton Stadium voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Everton Stadium is een nieuw voetbalstadion dat sinds 2021 in aanbouw is en plaats moet gaan bieden aan 52.888 toeschouwers. Naar verwachting zal Everton het stadion medio 2025 in gebruik gaan nemen. De geschatte kosten van het nieuwe onderkomen bedraagt 500 miljoen pond.
Eerste elftal
[bewerken | brontekst bewerken]Selectie
[bewerken | brontekst bewerken]
Laatste update: 30 augustus 2024
Staf
[bewerken | brontekst bewerken]| Functie | Naam | Sinds | Contract | Vorige club |
|---|---|---|---|---|
| Hoofdtrainer | Sean Dyche |
2023 | 2025 | Burnley
|
| Assistent-trainers | Steve Stone |
2023 | 2025 | Burnley
|
| Ian Woan |
2023 | 2025 | Burnley
| |
| Keeperstrainers | Aaron Cameron |
2021 | Wigan Athletic
| |
 Alan Kelly |
2019 | Ierland
|
Laatste update: 30 augustus 2024
Overzichtslijsten
[bewerken | brontekst bewerken]Eindklasseringen vanaf 1946/47
[bewerken | brontekst bewerken]ⓘ In 1992 invoering van de Premier League en opheffing van de Fourth Division; in 2004 opheffing van de First, Second en Third Division.
Seizoensresultaten vanaf 1993
[bewerken | brontekst bewerken]| Seizoensresultaten 1992-heden | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Seizoen | № | Clubs | Divisie | Duels | Winst | Gelijk | Verlies | Doelsaldo | Punten | Tsch | ||
| 1992–1993 | 13 | 22 | Premier League | 42 | 15 | 8 | 19 | 53–55 | 53 | 20.445 | ||
| 1993–1994 | 17 | 22 | Premier League | 42 | 12 | 8 | 22 | 42–63 | 44 | 22.876 | ||
| 1994–1995 | 15 | 22 | Premier League | 42 | 11 | 17 | 14 | 44–51 | 50 | 31.291 | ||
| 1995–1996 | 6 | 20 | Premier League | 38 | 17 | 10 | 11 | 64–44 | 61 | 35.435 | ||
| 1996–1997 | 15 | 20 | Premier League | 38 | 10 | 12 | 16 | 44–57 | 42 | 36.186 | ||
| 1997–1998 | 17 | 20 | Premier League | 38 | 9 | 13 | 16 | 41–56 | 40 | 35.376 | ||
| 1998–1999 | 14 | 20 | Premier League | 38 | 11 | 10 | 17 | 42–47 | 43 | 36.202 | ||
| 1999–2000 | 13 | 20 | Premier League | 38 | 12 | 14 | 12 | 59–49 | 50 | 34.828 | ||
| 2000–2001 | 16 | 20 | Premier League | 38 | 11 | 9 | 18 | 45–59 | 42 | 34.135 | ||
| 2001–2002 | 15 | 20 | Premier League | 38 | 11 | 10 | 17 | 45–57 | 43 | 33.530 | ||
| 2002–2003 | 7 | 20 | Premier League | 38 | 17 | 8 | 13 | 48–49 | 59 | 38.481 | ||
| 2003–2004 | 17 | 20 | Premier League | 38 | 9 | 12 | 17 | 45–57 | 39 | 38.837 | ||
| 2004–2005 | 4 | 20 | Premier League | 38 | 18 | 7 | 13 | 45–46 | 61 | 36.834 | ||
| 2005–2006 | 11 | 20 | Premier League | 38 | 14 | 8 | 16 | 34–49 | 50 | 36.860 | ||
| 2006–2007 | 6 | 20 | Premier League | 38 | 15 | 13 | 10 | 52–36 | 58 | 36.739 | ||
| 2007–2008 | 5 | 20 | Premier League | 38 | 19 | 8 | 11 | 55–33 | 65 | 36.955 | ||
| 2008–2009 | 5 | 20 | Premier League | 38 | 17 | 12 | 9 | 55–37 | 63 | 35.710 | ||
| 2009–2010 | 8 | 20 | Premier League | 38 | 16 | 13 | 9 | 60–49 | 61 | 36.725 | ||
| 2010–2011 | 7 | 20 | Premier League | 38 | 13 | 15 | 10 | 51–45 | 54 | 36.039 | ||
| 2011–2012 | 7 | 20 | Premier League | 38 | 15 | 11 | 12 | 50–40 | 56 | 33.228 | ||
| 2012–2013 | 6 | 20 | Premier League | 38 | 16 | 15 | 7 | 55–40 | 63 | 36.356 | ||
| 2013–2014 | 5 | 20 | Premier League | 38 | 21 | 9 | 8 | 61–39 | 72 | 37.732 | ||
| 2014–2015 | 11 | 20 | Premier League | 38 | 12 | 11 | 15 | 48–50 | 47 | 38.406 | ||
| 2015–2016 | 11 | 20 | Premier League | 38 | 11 | 14 | 13 | 59–55 | 47 | 38.285 | ||
| 2016–2017 | 7 | 20 | Premier League | 38 | 17 | 10 | 11 | 62–44 | 61 | 39.310 | ||
| 2017–2018 | 8 | 20 | Premier League | 38 | 13 | 10 | 15 | 44–58 | 49 | 38.797 | ||
| 2018–2019 | 8 | 20 | Premier League | 38 | 15 | 9 | 14 | 54–46 | 54 | 31.030 | ||
| 2019–2020 | 12 | 20 | Premier League | 38 | 13 | 10 | 15 | 44–56 | 49 | 39.256 | ||
| 2020–2021 | 10 | 20 | Premier League | 38 | 17 | 8 | 13 | 47–48 | 59 | -- | ||
| 2021–2022 | 16 | 20 | Premier League | 38 | 11 | 6 | 21 | 43–66 | 39 | 38.441 | ||
| 2022–2023 | 17 | 20 | Premier League | 38 | 8 | 12 | 18 | 34-57 | 36 | 39.230 | ||
| 2023–2024 | 15 | 20 | Premier League | 38 | 13 | 9 | 16 | 40-51 | 40[11] | 39.058 | ||
Everton in Europa
[bewerken | brontekst bewerken] Zie Lijst van Europese wedstrijden van Everton FC voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Everton speelt sinds 1962 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam. De editie die Everton FC heeft gewonnen is dik gedrukt:
- Champions League (1x)
- 2005/06
- Europacup I (2x)
- 1963/64, 1970/71
- Europa League (3x)
- 2009/10, 2014/15, 2017/18
- Europacup II (3x)
- 1966/67, 1984/85, 1995/96
- UEFA Cup (6x)
- 1975/76, 1978/79, 1979/80, 2005/06, 2007/08, 2008/09
- Jaarbeursstedenbeker (3x)
- 1962/63, 1964/65, 1965/66
Bekende (oud-)Toffees
[bewerken | brontekst bewerken]Spelers
[bewerken | brontekst bewerken]Trainers
[bewerken | brontekst bewerken] Zie Lijst van trainers van Everton FC voor het hoofdartikel over dit onderwerp.- ↑ Martinez wil met Everton Champions League in, Volkskrant, 5 juni 2013. Gearchiveerd op 27 december 2017.
- ↑ Koeman nieuwe trainer van Engelse subtopper Everton, NRC Handelsblad, 14 juni 2016. Gearchiveerd op 6 februari 2023.
- ↑ Ronald Koeman ontslagen bij Everton, Algemeen Dagblad, 22 oktober 2017. Gearchiveerd op 31 juli 2019.
- ↑ Everton na gelijkspel tegen Chelsea nog altijd ongeslagen onder Allardyce, Algemeen Dagblad, 23 december 2017. Gearchiveerd op 10 augustus 2022.
- ↑ Everton zet trainer Allardyce op straat, NOS, 15 mei 2018. Gearchiveerd op 12 mei 2023.
- ↑ Grote problemen dreigen voor Everton na mislukte overname FC Update, 1 juni 2024
- ↑ Club Statement Everton FC (Persbericht), 1 juni 2024
- ↑ Potentiële partij voor overname Everton haakt af Voetbal International, 19 juli 2024
- ↑ Everton bevestigt overname door Friedkin en wacht nog op goedkeuring Voetbal International, 23 september 2024
- ↑ Everton krijgt goedkeuring vanuit Premier League voor overname Friedkin Voetbal International, 13 december 2024
- ↑ 8 punten in mindering
· 
· 
1 Pickford ·
2 Patterson ·
5 Keane ·
6 Tarkowski ·
7 McNeil ·
8 Mangala ·
9 Calvert-Lewin ·
10 Ndiaye ·
11 Harrison ·
12 Virgínia ·
14 Beto ·
14 O'Brien ·
16 Doucouré ·
17 Chermiti ·
18 Young ·
19 Mykolenko ·
22 Broja ·
23 Coleman 
·
27 Gueye ·
29 Lindstrøm ·
31 Begović ·
32 Branthwaite ·
37 Garner ·
42 Iroegbunam ·
75 Dixon ·
Coach: Dyche
· Assistent-coach: Stone
· Assistent-coach: Woan
· Keeperstrainer: Kelly
· ·