Jean Van Houtte

Jean Van Houtte
Geboren	17 maart 1907; Gent
Overleden	23 mei 1991; Brussel
Politieke partij	CVP
Religie	Katholiek
Premier van België
Aangetreden	15 januari 1952
Einde termijn	23 april 1954
Voorganger	Joseph Pholien
Opvolger	Achille Van Acker
Portaal	Politiek

Jean Maria Josephus baron Van Houtte (Gent, 17 maart 1907 – Brussel, 23 mei 1991) was een Belgisch advocaat, hoogleraar en politicus van de CVP.

Levensloop

Jean Van Houtte was de zoon van historicus en hoogleraar Hubert van Houtte.

Als doctor in de rechten aan de Universiteit van Gent werd hij advocaat bij het Hof van Beroep van Gent en vervolgens het Hof van Beroep in Brussel.

In 1931 werd hij eveneens benoemd tot docent aan de Universiteit van Luik, waar hij vanaf 1936 buitengewoon hoogleraar was. Van 1937 tot 1972 was hij ook gewoon hoogleraar en van 1956 tot 1958 decaan bij de Universiteit van Gent en vanaf 1937 was hij buitengewoon hoogleraar bij de Hogere School van Handels- en Economische Wetenschappen van Gent.

Hij werkte daarnaast ook als kabinetschef bij meerdere katholieke en daarna CVP-ministers:

van 1944 tot 1945 bij de minister van Binnenlandse Zaken Edmond Ronse.
in 1945 bij de minister van Nationale Voorlichting Edmond Ronse.

Vanaf 1947 was hij ook voorzitter van het Belgisch Instituut voor Openbare Financiën en van 1947 tot 1951 van de Hoge Raad voor het Gezin. Daarnaast was hij voorzitter en/of beheerder bij verschillende financiële en economische instanties, van 1950 tot 1952 was hij gouverneur bij het IMF, van 1958 tot 1961 was hij de voorzitter van de Wereldbank en van 1948 tot 1949 was hij lid van de Raad van State.

Bovendien werd hij ook politiek actief voor de CVP en zetelde van 1949 tot 1968 voor deze partij als gecoöpteerd senator in de Belgische Senaat. Van 1949 tot 1950 was hij de voorzitter van de financiële commissie binnen het studiecentrum van de CVP.

Ministeriële loopbaan

Voor de CVP kende Van Houtte een ministeriële loopbaan: van 1950 tot 1952 en van 1958 tot 1961 was hij minister van Financiën in de Regering-Duvieusart (1950), de Regering-Pholien (1950-1952), de Regering-G. Eyskens II (1958) en de Regering-G. Eyskens III (1958-1961)

Premier

Van 1952 tot 1954 was hij premier van België. Zijn regering werd gekenmerkt door problemen rond de collaboratie repressie, die hij, tegen de oppositie in, trachtte te milderen, en rond de wereldwijde economische recessie en rond de duurtijd van de legerdienst.

In 1966 werd hij benoemd tot minister van Staat en in 1970 werd hij in de adelstand bevorderd met de titel van baron.

Na de politiek

In de regering-Lefèvre-Spaak werd hij niet meer opgenomen als minister. Hij zetelde nog in de Senaat tot 1968, wanneer hij onverwacht niet meer aangeduid werd als gecoöpteerd senator.

Hij werd in 1968 voorzitter van de nationale luchtvaartmaatschappij Sabena. In 1969 werd hij ook vicevoorzitter van de Hoge Raad van Financiën. Daarnaast bekleedde hij bestuursmandaten in het zakenleven:

bestuurder, ondervoorzitter en voorzitter van Electrabel,
bestuurder van UCO (1969-1978),
voorzitter van Cobepa (1971-1976),
bestuurder van de beleggingsvennootschappen Robeco en Rolenco,
voorzitter van het Nationaal comité ter bevordering van het sparen in roerende waarden,
voorzitter van het Centrum voor Economische, Politieke en Sociale Studies (CEPESS),
voorzitter van de Société d'études morales, sociales et juridiques,
voorzitter van het Studiefonds van de Bond der Grote Gezinnen.

Literatuur

Aloïs VAN DE VOORDE, 'Het beleid, het profiel en de loopbaan van de ministers die Financiën bestuurden tijdens de periode september 1944 tot 2011', in Documentatieblad FOD Financiën 71, nr. 4, 2011, 49-52.

Externe link

Jean Van Houtte in de ODIS

Voorganger:
Joseph Pholien

Premier van België
Regering-Van Houtte I
1952-1954

Opvolger:
Achille Van Acker

Voorganger: Henri Liebaert	Minister van Financiën 1950-1952	Opvolger: Albert-Edouard Janssen
Voorganger: Henri Liebaert	Minister van Financiën 1958-1961	Opvolger: André Dequae