Peter I van Brazilië
| Peter I/IV | ||
|---|---|---|
| ||
| Keizer van Brazilië | ||
| Regeerperiode | 1822-1831 | |
| Voorganger | nieuw | |
| Opvolger | Peter II | |
| Koning van Portugal | ||
| Regeerperiode | 10 maart - 28 mei 1826 | |
| Voorganger | Johan VI | |
| Opvolger | Maria II | |
| 16e hertog van Bragança | ||
| Regeerperiode | 1831-1834 | |
| Voorganger | Johan IV | |
| Opvolger | Maria II | |
| Huis | Bragança | |
| Vader | Johan VI van Portugal | |
| Moeder | Charlotte Joachime van Spanje | |
| Geboren | 12 oktober 1798 Queluz | |
| Gestorven | 24 september 1834 Queluz | |
| ||
 Wapenschild als keizer van Brazilië | ||
Peter van Alcântara Frans Anton Johan Karel Xavier de Paula Michaël Rafaël Joachim Jozef Gonzaga Paschalis Cypriaan Serafijn van Bragança (Portugees Dom Pedro) (Queluz, 12 oktober 1798 — aldaar, 24 september 1834) was van 1822 tot 1831 als Peter I keizer van Brazilië en in 1826 als Peter IV koning van Portugal. Hij was de zoon van koning Johan VI van Portugal.
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]
Peter draagt op dit portret als koning van Portugal het "lint van de drie orden" dat alleen door de Portugese koningen werd gedragen
(ca.1835), in navolging van John Simpson, Pinacoteca do Estado de São Paulo
Zijn vader Johan VI was in 1808 gevlucht naar Brazilië voor de Franse keizer Napoleon, die Europa aan het veroveren was. In 1816 keerde Johan terug. In 1822 brak in Brazilië, net als in enkele Zuid-Amerikaanse koloniën van Spanje, een revolutie uit. Koning Johan VI had zijn zoon die Brazilië bestuurde gedegradeerd tot "vertegenwoordiger" en de zoon reageerde daarop door de Braziliaanse onafhankelijkheid uit te roepen. Johan VI gaf Brazilië de onafhankelijkheid, maar doordat zijn zoon daar als keizer op de troon zat, bleef het land in het bezit van zijn familie (het Huis Bragança).
Toen zijn vader in 1826 overleed, werd Peter I ook koning van Portugal als Peter IV. Hij regeerde daar echter niet, maar maakte zijn dochter Maria II tot koningin van Portugal, op voorwaarde dat zij met haar oom Michaël zou trouwen.
In 1831 brak een opstand uit in Pernambuco van federalisten en republikeinen. Dom Pedro deed afstand van de Braziliaanse troon ten gunste van zijn 5-jarige zoontje Peter II en ging terug naar Portugal, om zijn dochter te helpen met regeren. In 1832 brak er een burgeroorlog uit in Portugal. Pas in 1834 wisten Peter en zijn dochter Maria de macht weer in handen te krijgen. In datzelfde jaar overleed Peter aan tuberculose.
Graf
[bewerken | brontekst bewerken]
Peter stierf in Portugal en werd daar ook begraven. In 1972, naar aanleiding van de 150e verjaardag van de onafhankelijkheid van Brazilië, werd het lichaam van Peter met uitzondering van zijn hart overgebracht naar São Paulo.[1] Daar werd het begraven in het Monument van Ipiranga.
Petrópolis
[bewerken | brontekst bewerken]De stad Petrópolis een stad in de buurt van Rio de Janeiro, is vernoemd naar de keizer.
Huwelijken en kinderen
[bewerken | brontekst bewerken]Peters eerste huwelijk was met aartshertogin Leopoldine van Oostenrijk (1797–1826), dochter van keizer Frans II. Ze kregen zeven kinderen:
- Maria da Gloria (4 april 1819 – 15 november 1853), koningin van Portugal
- Miguel (24 april 1820 †)
- João Carlos (6 maart 1821 – 4 februari 1822)
- Januária Maria (11 maart 1822 – 12 maart 1901), prinses van Brazilië en Portugal. Gehuwd met prins Lodewijk Karel Maria van Bourbon-Sicilië (zoon van koning Frans I der Beide Siciliën)
- Paula Mariana (17 februari 1823 – 16 januari 1833)
- Francisca Caroline (2 augustus 1824 – 27 maart 1898), prinses van Brazilië en Portugal. Gehuwd met prins Frans van Orléans (zoon van koning Lodewijk Filips I van Frankrijk)
- Peter van Alcântara (Dom Pedro II) (2 december 1825 – 5 december 1891), keizer van Brazilië
De weduwnaar geworden Peter kon geen passende tweede vrouw vinden in de Europese katholieke koninklijke families. Hij leed aan epilepsie en zijn maîtresse woonde nog steeds in het paleis. De Habsburgers vonden dat Peter zijn eerste vrouw slecht had behandeld en werkten een tweede huwelijk tegen. Na de maîtresse weggezonden te hebben, werd aan het Beierse hof een min of meer passende bruid gevonden: een kleindochter van de Beierse koning en tevens ook stief-kleindochter van Napoleon I.
Peters tweede huwelijk werd in 1829 gesloten met Amélie van Leuchtenberg (1812–1873). Om dit huwelijk te herdenken stichtte hij de Orde van de Roos.
- Maria Amalia van Bragança, prinses van Brazilië (1 december 1831 – 4 februari 1853)
Peter verwekte ook negen bastaarden: vijf van hen bij de in het keizerlijke paleis wonende Domitila, Markiezin van Santos, een bij haar zuster en een bij een Portugese non.
Voorouders
[bewerken | brontekst bewerken]| Voorouders van Peter I van Brazilië | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Overgrootouders | Jozef I van Portugal (1714-1777) ∞ Marianne Victoria van Bourbon (1718-1781) |
Johan V van Portugal (1689-1750) ∞ Maria Anna van Oostenrijk (1683-1754) |
Karel III van Spanje (1716-1788) ∞ Maria Amalia van Saksen (1724-1760) |
Filips van Parma (1720-1765) ∞ Louise Elisabeth van Frankrijk (1727-1759) | ||||
| Grootouders | Maria I van Portugal (1734-1816) ∞ Peter III van Portugal (1717-1786) |
Karel IV van Spanje (1748-1819) ∞ Maria Louisa van Parma (1751-1819) | ||||||
| Ouders | Johan VI van Portugal (1767-1826) ∞ Charlotte Joachime van Bourbon (1775-1830) | |||||||
| Peter I van Brazilië (1798-1834) | ||||||||
· 
· 
- ↑ Winkler Prins Jaarboek 1973, p. 67
