Rochefort (Charente-Maritime)
Gemeente in Frankrijk 
| |||
|---|---|---|---|
 | |||
  | |||
| Situering | |||
| Regio | Nieuw-Aquitanië | ||
| Departement | Charente-Maritime | ||
| Arrondissement | Rochefort | ||
| Kanton | Rochefort | ||
| Coördinaten | 45° 56′ NB, 0° 59′ WL | ||
| Algemeen | |||
| Oppervlakte | 21,95 km² | ||
| Inwoners (1 januari 2021) |
23.092[1] (1.052 inw./km²) | ||
| Hoogte | 0 - 29 m | ||
| Overig | |||
| Postcode | 17300 | ||
| INSEE-code | 17299 | ||
| Website | Officiële website | ||
| Detailkaart | |||
 | |||
| Foto's | |||
| |||
| |||
Rochefort of Rochefort-sur-Mer, is een gemeente in het Franse departement Charente-Maritime in de bestuurlijke regio Nouvelle-Aquitaine, en telde op 1 januari 2021 23.092[1] inwoners. Het is de onderprefectuur van het arrondissement Rochefort.
Van de 17e tot het begin van de 20e eeuw werden schepen van de Franse marine in het arsenaal van de stad gebouwd en was Rochefort een belangrijke marinebasis.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]
In de 11e eeuw werd een feodaal kasteel gebouwd op een plateau in de bocht van de Charente. Dit plateau was aan weerszijden omgeven door moerassen waardoor de plaats geïsoleerd lag. Het kasteel werd verschillende keren belegerd en ingenomen tijdens de Honderdjarige Oorlog en tijdens de Hugenotenoorlogen.
Koning Lodewijk XIV koos deze plaats uit om er een versterkte plaats met een scheepswerf van te maken. Hier moesten de oorlogsschepen van de Franse marine worden gemaakt. De plaats was strategisch gelegen aan de Charente waarlangs grondstoffen konden worden aangevoerd terwijl de riviermonding werd beschermd door een reeks forten op de eilanden daar. Het arsenaal werd gebouwd onder leiding van de ingenieur van de Marine Blondel en fortenbouwer Clerville en was klaar in 1666. De koning liet ook de nieuwe stad in dambordpatroon aanleggen. De stadsomwalling was klaar in 1689. De moerassen die de stad omgaven, werden geleidelijk aan drooggelegd.
Dankzij de industriële bedrijvigheid in het arsenaal groeide de stad snel en in 1860 was zij de grootste van het departement. Om deze bevolking te huisvesten breidde de stad zich uit tot buiten de omwalling. De komst van de spoorweg en de aanleg van nieuwe droogdokken gaven een bijkomende impuls aan de industrie. Maar de scheepswerf bleek aan het begin van de 20e eeuw ongeschikt voor de bouw van nieuwe, grotere schepen. De Charente was onvoldoende diep en moest constant uitgebaggerd worden. In 1927 sloten de scheepswerven van het arsenaal. Dit betekende een grote economische aderlating voor de stad. De militairen bleven wel aanwezig in de stad. In 1916 werd een basis voor watervliegtuigen geopend en later kwamen er een militaire vliegschool en een luchtmachtbasis. Er kwam ook een rijkswachtkazerne.
Er werd begonnen met de afbraak van de stadsomwalling. Het laatste stuk werd afgebroken in 1938. De dokken van het arsenaal werden omgevormd tot jachthaven. Er bleef wel een activiteit als rivierhaven, met name voor het verschepen van hout.[2]
Geografie
[bewerken | brontekst bewerken]De oppervlakte van Rochefort bedroeg op 1 januari 2021 21,95 vierkante kilometer; de bevolkingsdichtheid was toen 1.052 inwoners per km².
De gemeente ligt in een bocht van de Charente op een kalkstenen plateau 20 meter boven de zeespiegel. Dit plateau is een overblijfsel van een voormalig eiland dat bestond toen voor onze jaartelling het zeeniveau hoger was. Ten noorden en ten zuiden van dit plateau lagen oorspronkelijk twee moerasgebieden, respectievelijk marais de Rochefort en marais de Brouage. Deze moerassen zijn drooggelegd.[3]
De onderstaande kaart toont de ligging van Rochefort met de belangrijkste infrastructuur en aangrenzende gemeenten.
Demografie
[bewerken | brontekst bewerken]Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).
Bezienswaardigheden
[bewerken | brontekst bewerken]De stad kreeg bekendheid door de film Les Demoiselles de Rochefort van Jacques Demy die tussen 31 mei en 27 augustus 1966 werd opgenomen in de stad. De stad werd uitgekozen voor haar kenmerkende gevels.[4]
Bezienswaardigheden zijn:
- het arsenaal (1665) met onder meer het complex van de Corderie royale
- de droogdokken
- het huis van Pierre Loti
- de kerk Saint-Louis de Rochefort (neoclassicisme, 18e-19e eeuw)
- de transportbrug van Rochefort-Martrou (1898-1900)
- het station Rochefort (art deco, 1913)
Afbeeldingen
[bewerken | brontekst bewerken]-
De Sint-Lodewijkskerk -
De Place Colbert -
Poort van het arsenaal -
Marinehospitaal -
De Corderie royale -
Straatbeeld -
De Pont transbordeur -
Viaduct over de Charente -
Haven van Rochefort
Geboren
[bewerken | brontekst bewerken]- René Primevère Lesson (1794-1849), chirurg en natuuronderzoeker[5]
- Pierre Loti (1850-1923), schrijver en marineofficier
- Dominique Aury / Pauline Réage (geboren als Anne Desclos) (1907-1998), romanschrijfster (Histoire d'O) en journaliste
- Maurice Merleau-Ponty (1908-1961), filosoof
- Guy Gilbert (12 september 1935), rooms-katholiek priester en docent
- David Zurutuza (19 juli 1986), voetballer
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ a b Populations légales 2021.
- ↑ (fr) Histoire de Rochefort. ville-rochefort.fr. Geraadpleegd op 11 februari 2023.
- ↑ (fr) Fiche d'identité de la ville. ville-rochefort.fr. Geraadpleegd op 11 februari 2023.
- ↑ (fr) Les Demoiselles de Rochefort. ville-rochefort.fr. Geraadpleegd op 11 februari 2023.
- ↑ Lesson is ook in Rochefort overleden.
