Taylor Phinney

Taylor Phinney
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	27 juni 1990
Geboorteplaats	Boulder, Verenigde Staten
Lengte	197 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Gestopt
Discipline(s)	Weg
Specialisatie(s)	Tijdrijder
Ploegen
2009–2010; 2010; 2011–2016; 2017; 2018–2019	Trek Livestrong; →RadioShack (stagiair); BMC Racing Team; Cannondale Drapac; EF-Drapac
Beste prestaties
Milaan-San Remo	7e (2013)
Parijs-Roubaix	8e (2018)
	Officiële website
Portaal	Wielersport

Taylor Phinney (Boulder, 27 juni 1990) is een voormalig Amerikaans baan- en wegwielrenner. Hij is de zoon van voormalig wielrenner Davis Phinney en voormalig wielrenster en schaatsster Connie Carpenter-Phinney. Phinney werd in 2009 en 2010 wereldkampioen op de individuele achtervolging.

Carrière

Phinney kende zijn grote doorbraak in 2007 toen hij in Aguascalientes wereldkampioen tijdrijden bij de junioren werd op de weg. In hetzelfde jaar werd hij ook nog Amerikaans kampioen individuele achtervolging op de baan.

In juli 2008 werd Phinney voor het eerst wereldkampioen op de baan, in de juniorencategorie veroverde hij het goud op de individuele achtervolging. Enkele dagen later slaagde hij er niet in zijn wereldtitel tijdrijden op de weg te verdedigen, hij veroverde het brons op acht seconden van winnaar Michał Kwiatkowski.

Nog geen maand later mocht hij de Verenigde Staten vertegenwoordigen op de Olympische Spelen in Peking. Hij werd zevende op de individuele achtervolging^[1].

Bij de profs gooide hij hoge ogen bij de wereldkampioenschappen baanwielrennen 2009, hij won goud op de individuele achtervolging en zilver op de kilometer.

Later dat seizoen won hij op de weg Parijs-Roubaix voor belofterenners^[2]. Hij is de eerste Amerikaan ooit die deze wedstrijd won.

In 2010 verdedigde hij bij de wereldkampioenschappen met succes zijn titel op de individuele achtervolging. In de finale rekende hij af met zijn ploeggenoot bij Trek-Livestrong Jesse Sergent^[3]. Hij won ook brons om het onderdeel omnium. Op 3 september 2010 werd bekend dat verschillende wielerploegen geïnteresseerd zijn in Phinney, waaronder BMC en de nieuwe Luxemburgse wielerploeg van de broers Andy en Fränk Schleck. Hij werd per 1 augustus 2010 als stagiair toegevoegd aan de ploeg van Team RadioShack. Op 18 september werd Phinney Amerikaanse kampioen tijdrijden bij de elite. Op 29 september werd hij wereldkampioen tijdrijden voor beloften in Geelong, Australië.

Vanaf 2011 rijdt Phinney voor het Amerikaanse BMC Racing Team. Hij won de eerste etappe (een individuele tijdrit) in de Ronde van Italië van 2012 en reed daarna enkele dagen in de roze trui. Tijdens de Olympische Spelen in Londen was Phinney twee keer dicht bij een medaille: zowel in de wegrace als in de individuele tijdrit werd hij vierde. Het WK wielrennen in Limburg bracht de Amerikaan tweemaal zilver: in de ploegentijdrit werd hij met zijn ploeg BMC tweede achter Omega Pharma-Quickstep en in de individuele tijdrit werd hij tweede op slechts vijf seconden van winnaar Tony Martin.

In mei 2014, tijdens het Amerikaans Kampioenschap wielrennen, liep Phinney een zware beenbreuk op. Hij maakte zijn rentree pas 15 maanden later, tijdens de Ronde van Utah in augustus 2015. Kort na zijn rentree won hij al de eerste etappe van de Ronde van Colorado.

In 2016 nam Phinney deel aan de wegwedstrijd op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro, maar reed deze niet uit. Vier dagen later eindigde hij op plek 22 in de tijdrit.

Eind 2019 liet hij weten dat hij zijn carrière beëindigde.

Privé

Taylor Phinney heeft een relatie met de Poolse wielrenster Katarzyna Niewiadoma.

Baanwielrennen

Palmares

Jaar	AK	WK	Overig
Als junior
2008		1 achtervolging
Als elite
2007	1 achtervolging
2008	1 (ploegen)achtervolging 1 km		WB L.A.: achtervolging
2009	1 (ploegen)achtervolging 1 puntenkoers	1 achtervolging 3 km	WB Kopenhagen: achtervolging en km
2010		1 achtervolging 3 omnium

Wegwielrennen

Overwinningen

2007: Proloog en 2e etappe (ploegentijdrit) Tour de l'Abitibi; Eindklassement Tour de l'Abitibi; Wereldkampioen tijdrijden, Junioren
2008: 3e etappe B Tour du Pays de Vaud (individuele tijdrit)
2009: Parijs-Roubaix, Beloften
2010: Parijs-Roubaix, Beloften; 4e etappe Ronde van de Gila; Proloog Ronde van de Toekomst; Wereldkampioen tijdrijden, Beloften
2009: Proloog Flèche du Sud
2010: 3e etappe Triptyque des Monts et Châteaux; Proloog, 1e, 2e en 6e etappe (individuele tijdrit) Olympia's Tour; Eindklassement Olympia's Tour; Proloog en 3e etappe (individuele tijdrit) Ronde van Utah; Amerikaans kampioen tijdrijden, Elite
2011: Proloog Eneco Tour
2012: 1e etappe Ronde van Trentino (ploegentijdrit); Proloog Ronde van Italië; 7e etappe USA Pro Cycling Challenge (individuele tijdrit)
2013: 1e etappe Ronde van Qatar (ploegentijdrit); 4e etappe Ronde van Polen
2014: 1e etappe Ronde van Dubai (individuele tijdrit); Eindklassement Ronde van Dubai; 5e etappe Ronde van Californië; Amerikaans kampioen tijdrijden, Elite
2015: 1e etappe USA Pro Cycling Challenge
2016: 1e etappe Tirreno-Adriatico (ploegentijdrit); Amerikaans kampioen tijdrijden, Elite; 5e etappe Eneco Tour (ploegentijdrit)

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
2011			opgave
2012	155e (1)
2013	opgave
2014
2015
2016
2017		159e
2018		136e
2019

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Milaan-San Remo	Gent-Wevelgem	Ronde van Vlaanderen	Parijs-Roubaix	Omloop Het Nieuwsblad	Parijs-Tours	WK op de weg	Wereldranglijsten
2011						23e	24e	67e (UWT)
2012	113e	94e		15e	44e		98e	118e (UWT)
2013	7e	41e		23e	78e		opgave	96e (UWT)
2014		22e	40e	30e	7e
2015							85e
2016		33e	61e	49e			43e
2017			opgave
2018	154e	136e	100e	8e
2019			opgave	opgave