-io
| Huidig bestand |
|---|
| 8 |
- -i·o
-io
- vormt zelfstandige naamwoorden van werkwoorden, waarbij de handeling of toestand aangeduid wordt.
- «regĕre → regio»
- richten, besturen → richting, gebied
- «regĕre → regio»
- Dit achtervoegsel verklaart de n in Nederlandse woorden die eindigen op -ionaal, -ionaliseren, -ioneel, etc
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | -io | -iōnēs |
| genitief | -iōnis | -iōnum |
| datief | -iōnī | -iōnibus |
| accusatief | -iōnem | -iōnēs |
| vocatief | -io | -iōnēs |
| ablatief | -iōne | -iōnibus |
| Huidig bestand |
|---|
| 1 |
- Afgeleid van het Latijnse -ia, dat landen aanduidt
-io
- Achtervoegsel voor landen, steden, etc. waarvan de naam ethnisch gebaseerd is. Dit zijn vooral Europese en Aziatische landen (moderne vorm)
- Achtervoegsel voor een wetenschap genoemd naar de wetenschapper
- astronomo ("astronoom") → astronomio ("astronomie")
- -ujo (traditionele vorm)
- -o (gebruikt voor landen waarvan de naam niet ethnisch gebaseerd is)