eerste persoon
Uiterlijk
- eer·ste per·soon
eerste persoon m
- (grammatica) grammaticale term die de spreker of sprekers aanduidt
1. grammaticale term die de spreker of sprekers aanduidt.
|
|
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
eerste persoon
- (grammatica) eerste persoon; grammaticale term die de spreker of sprekers aanduidt