Alcoran
L'Alcoran (en arabi : القرآن ; al Qur'ān, « lectura ») es lo libre sacrat de l'islam. Sa tradicion lo presenta coma la primièra òbra redigida en lenga aràbia clara[1], afirmacion al principi de la nocion d'« inimitabilitat » de l'Alcoran[2].
L'Alcoran regropa las paraulas de Dieu que serián estadas reveladas al profèta e messatgièr de l'islam Maomet (en arabi, Muḥammad) per l'arcàngel Gabrièl. Aquela revelacion s'espandís sus un periòde de vint-e-tres ans. L'Alcoran es de còps qu'i a nomenat simplament al-kitâb («lo libre») o adh-dhikr («lo recòrd»). Los adits profetics e l'Alcoran constituisson ambedoas partidas de la revelacion a Maomet. Los musulmans lo considèran coma una manifestacion d'un atribut divin, lo kalam, que representa la capacitat d'Allà (lo nom de Dieu en arabi) a transmetre als seus profètas qualques informacions relativas al ben e al mal, a la vida e a la mòrt, al paradís e a l'infèrn, e tanben las leis fixant los limits entre çò licit e çò illicit. En aquel biais, es, pels musulmans, l'expression non creada d'aquel atribut d'Allà adreiçat a l'intencion de tota l'umanitat, es a dire detentor d'una vocacion universala, del meteis biais que Jèsus es considerat coma lo Lògos (lo Vèrbe, la Paraula de Dieu) dins los Evangèlis.
Referéncias
[modificar | Modificar lo còdi]- ↑ o lenga aràbia « pura » (lisân `arabî mubîn) ; soratas 16, 103 et 26, 195
- ↑ pasmens l'escritura aràbia se seriá desvolopada dempuèi lo començament del sègle VII dins lo nòrd d'Arabia e de tèxtes amb caractèr religiós circulavan ja en Siria dins lo Hedjaz ; cf. (fr)Geneviève Gobillot, Dictionnaire du Coran, chap. Arabe, langue et peuple ed. Robert Laffont, 2007