Przejdź do zawartości

Mesut Özil

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mesut Özil
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 października 1988
Gelsenkirchen

Wzrost

180 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1995–1998 Westfalia 04 Gelsenkirchen
1998–1999 Teutonia Schalke-Nord
1999–2000 Falke Gelsenkirchen
2000–2005 Rot-Weiss Essen
2005–2007 Schalke 04
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2006–2008 Schalke 04 30 (0)
2008–2010 Werder Brema 71 (13)
2010–2013 Real Madryt 105 (19)
2013–2021 Arsenal 184 (33)
2021–2022 Fenerbahçe 32 (8)
2022–2023 İstanbul Başakşehir 4 (0)
W sumie: 426 (73)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2006–2007  Niemcy U-19 11 (4)
2007–2009  Niemcy U-21 16 (5)
2009–2018  Niemcy 92 (23)
W sumie: 119 (32)
  1. Aktualne na: 21 sierpnia 2022. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Świata
złoto Brazylia 2014
brąz Południowa Afryka 2010
Mistrzostwa Europy
brąz Polska/Ukraina 2012
Mistrzostwa Europy U-21
złoto Szwecja 2009
Odznaczenia
Srebrny Liść Laurowy (RFN) Srebrny Liść Laurowy (RFN)
Strona internetowa

Mesut Özil (niemiecka wymowa: [ˈmeːzut ˈøːzil], turecka wymowa: [ˈmesut ˈøzil]; ur. 15 października 1988 w Gelsenkirchen) – niemiecki piłkarz tureckiego pochodzenia, który występował na pozycji pomocnika[1]. W latach 2009–2018 reprezentant Niemiec w piłce nożnej.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Początki kariery

[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską rozpoczął w wieku 7 lat w klubie DJK Westfalia 04 Gelsenkirchen. 3 lata później przeniósł się do DJK Teutonia Schalke-Nord, by po roku zostać zawodnikiem DJK Falke Gelsenkirchen. W wieku 12 lat Özil trafił do Rot-Weiss Essen, gdzie występował przez kolejne pięć sezonów.

Schalke 04

[edytuj | edytuj kod]

W 2005 podpisał kontrakt z FC Schalke 04. Pierwszy rok spędził w zespole rezerw, zaś latem 2006 roku został włączony do kadry pierwszej drużyny. W barwach Schalke zadebiutował 29 lipca 2006 roku w wygranym po rzutach karnych meczu Pucharu Niemiec z Bayerem 04 Leverkusen[2]. W Bundeslidze zadebiutował 12 sierpnia 2006 roku w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Eintrachtem Frankfurt. Ostatecznie w sezonie 2006/2007 Özil dziewiętnaście razy wystąpił w lidze, a także wywalczył z klubem wicemistrzostwo Niemiec. W następnych rozgrywkach grał wraz z Schalke w fazie grupowej Ligi Mistrzów.

Werder Brema

[edytuj | edytuj kod]

31 stycznia 2008 przeszedł do Werderu Brema, który zapłacił za niego 4,3 mln euro. W nowym klubie zadebiutował 10 lutego 2008 w zremisowanym 1:1 meczu z Bayernem Monachium. Po krótkim czasie Özil wywalczył sobie miejsce w podstawowym składzie, tworząc wraz z Diego duet środkowych pomocników. 26 kwietnia 2008 w zremisowanym 3:3 meczu z Karlsruher Özil strzelił pierwszego gola w Bundeslidze. W sezonie 2007/08 wywalczył z Werderem wicemistrzostwo Niemiec. W 2009 zdobył z klubem swoje pierwsze klubowe trofeum, Puchar Niemiec. Z Werderem wziął także udział w Pucharze UEFA, z którego jednak klub odpadł po porażce 1:2 z Szachtarem Donieck.

Real Madryt

[edytuj | edytuj kod]

17 sierpnia 2010 Real Madryt potwierdził podpisanie kontraktu z Özilem[3]. Kwota transferu wyniosła około 15 milionów euro, a sam zawodnik podpisał kontrakt do 2016 roku[4]. W barwach Realu zadebiutował 29 sierpnia 2010 roku w wyjazdowym spotkaniu z Mallorcą, zmieniając w 62. minucie Sergio Canalesa[5]. 3 października 2010 roku podczas domowego spotkania z Deportivo La Coruña Özil zdobył swoją debiutancką bramkę, zaś Real wygrał 6:1[6]. Pierwszy sezon zakończył z dorobkiem 6 goli i 17 asyst w lidze. Wraz z drużyną zdobył wicemistrzostwo Hiszpanii, Puchar Hiszpanii, a także dotarł do półfinału Ligi Mistrzów. Otrzymał także nagrodę dla Najlepiej Asystującego Zawodnika Ligi Mistrzów oraz został wybrany do jedenastki sezonu tych rozgrywek. Następne rozgrywki rozpoczął zdobywając bramkę na 1:0 w zremisowanym 2:2 pierwszym meczu o Superpuchar Hiszpanii z Barceloną[7]. W przegranym 2:3 meczu rewanżowym Özil został w 78. minucie zmieniony przez Kakę, jednak w doliczonym czasie gry został ukarany czerwoną kartką. W lidze Özil w znacznym stopniu przyczynił się do zdobycia przez Real mistrzostwa Hiszpanii, a także otrzymał nagrodę dla Najlepszego Asystenta Ligi.

Arsenal

[edytuj | edytuj kod]

2 września 2013 podpisał długoterminowy kontrakt z angielskim Arsenalem[8]. 14 września zadebiutował w nowym klubie podczas wygranego 3:1 spotkania z Sunderlandem, w którym zanotował asystę przy golu Oliviera Giroud[9]. 1 października w spotkaniu fazy grupowej Ligi Mistrzów z SSC Napoli zdobył swoją pierwszą bramkę w barwach Arsenalu, a także zanotował asystę przy bramce Giroud. W swoim pierwszym sezonie w ekipie Kanonierów, zdobył Puchar Anglii, kiedy to Arsenal po dogrywce pokonał Hull City 3:2.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 2006 Özil otrzymał powołanie do reprezentacji Niemiec do lat 19, w której rozegrał w sumie 11 spotkań i zdobył 4 gole. W 2006 wziął udział w młodzieżowych Mistrzostwach Europy. W wieku 18 lat Özil zadebiutował w kadrze do lat 21. W 2009 otrzymał powołanie na młodzieżowe Mistrzostwa Europy. Wraz z reprezentacją zdobył złoty medal, a w wygranym 4:0 w finałowym spotkaniu z Anglią zdobył bramkę.

W listopadzie 2007 zrzekł się tureckiego obywatelstwa i od tego czasu posługuje się jedynie niemieckim paszportem[10].

W seniorskiej reprezentacji zadebiutował 11 lutego 2009 w przegranym 0:1 towarzyskim meczu z Norwegią. Wszedł wówczas na boisko w 78. minucie meczu, zmieniając Torstena Fringsa.

W 2010 otrzymał powołanie na Mistrzostwa Świata w Południowej Afryce. Podczas turnieju został razem z Kaką najlepiej asystującym zawodnikiem. W ostatnim spotkaniu fazy grupowej z Ghaną zdobył bramkę dającą Niemcom zwycięstwo[11]. Reprezentacja Niemiec zdobyła ostatecznie brązowy medal, pokonując w meczu o 3. miejsce Urugwaj 3:2. Po turnieju Özil otrzymał nominację do wielu nagród, m.in. do Złotej Piłki, FIFPro, Złotej Piłki Adidasa oraz Najlepszego Młodego Zawodnika Roku.

W 2012 Özil został powołany do kadry na Mistrzostwa Europy 2012. Ostatecznie Niemcy dotarli do półfinału, gdzie przegrali 1:2 z Włochami. Özil został najlepszym asystującym mistrzostw, a także wybrano go do najlepszej jedenastki całego turnieju.

Statystyki kariery

[edytuj | edytuj kod]
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Puchar ligi Europa Inne Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
FC Schalke 04 2006/07 Bundesliga 19 0 1 0 2 0 1 0 23 0
2007/08 11 0 1 1 0 0 4 0 16 1
Ogólnie 30 0 2 1 2 0 5 0 0 0 39 1
Werder Brema 2007/08 Bundesliga 12 1 0 0 0 0 2 0 14 1
2008/09 28 3 5 2 14 0 47 5
2009/10 31 9 5 0 10 2 46 11
2010/11 0 0 1 0 0 0 1 0
Ogólnie 71 13 11 2 0 0 26 2 0 0 108 17
Real Madryt 2010/11 Primera División 36 6 6 3 11 1 53 10
2011/12 35 4 5 0 10 2 2 1 52 7
2012/13 32 9 8 0 10 1 2 0 52 10
2013/14 2 0 0 0 0 0 0 0 2 0
Ogólnie 105 19 19 3 0 0 31 4 4 1 159 27
Arsenal 2013/14 Premier League 26 5 5 1 1 0 8 1 40 7
2014/15 22 4 5 1 0 0 5 0 32 5
2015/16 35 6 1 0 0 0 8 2 1 0 45 8
2016/17 33 8 3 0 0 0 8 4 44 12
2017/18 26 4 0 0 2 0 7 1 35 5
2018/19 24 5 1 0 0 0 10 1 35 6
2019/20 18 1 1 0 2 0 2 0 23 1
2020/21 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Ogólnie 184 33 16 2 5 0 48 9 1 0 254 44
Fenerbahçe 2020/21 Süper Lig 10 0 1 0 0 0 11 0
2021/22 22 8 0 0 4 1 26 9
Ogólnie 32 8 1 0 0 0 4 1 0 0 37 9
Istanbul Başakşehir 2022/23 Süper Lig 4 0 1 0 2 0 7 0
Ogólnie w karierze 426 73 50 8 7 0 116 16 5 1 597 98

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Werder Brema

[edytuj | edytuj kod]

Real Madryt

[edytuj | edytuj kod]
Buty Mesuta Özila na Estadio Santiago Bernabéu

Arsenal

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mesut Özil Hedefim huzurlu bir şekilde burada oynamak [online], beinsports.com.tr, 14 lipca 2022 [dostęp 2022-07-23] (tur.).
  2. Ein 17-Jähriger soll Lincoln ersetzen. Kicker, 27 lipca 2006. [dostęp 2013-09-02]. (niem.).
  3. Mesut Ozil to play for Real Madrid. Real Madryt, 17 sierpnia 2010. [dostęp 2013-09-02]. (ang.).
  4. Real Madrid confirm signing of Germany star Mesut Ozil. BBC, 17 sierpnia 2010. [dostęp 2013-09-02]. (ang.).
  5. The Whites make their debut in the 2010/11 edition of La Liga. Real Madryt, 29 sierpnia 2010. [dostęp 2013-09-02]. (ang.).
  6. Real Madrid CF vs Deportivo Report. goal.com, 3 października 2010. [dostęp 2013-09-02]. (ang.).
  7. Real Madrid CF vs FC Barcelona Report. goal.com, 14 sierpnia 2010. [dostęp 2013-09-02]. (ang.).
  8. German international Ozil joins Arsenal. Arsenal, 2 września 2013. [dostęp 2013-09-02]. (ang.).
  9. Sunderland 1 – 3 Arsenal. Arsenal, 14 września 2013. [dostęp 2013-09-14]. (ang.).
  10. Jones fehlt in Hannover. Kicker, 23 listopada 2007. [dostęp 2013-09-02]. (niem.).
  11. Ghana 0-1 Germany. BBC, 23 czerwca 2010. [dostęp 2013-09-02]. (ang.).
  12. Mesut Oezil piłkarzem roku 2015 w Niemczech. sport.interia.pl. [dostęp 2016-01-14]. (pol.).
  13. Mesut Oezil pobił rekord Premier League. sport.interia.pl. [dostęp 2015-11-09]. (pol.).
  14. Weltmeister erhalten Silbernes Lorbeerblatt vom Bundespräsidenten [online], DFB - Deutscher Fußball-Bund e.V. [dostęp 2024-01-09] (niem.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy