Przejdź do zawartości

2S23 Nona-SWK

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
2S23 Nona-SWK
Ilustracja
2S23 prezentowana w podmoskiewskim parku Patriot.
Dane podstawowe
Państwo

 Rosja

Producent

Permskie Zakłady Budowy Maszyn im. Lenina
NPO Spław

Typ pojazdu

samobieżny moździerz

Trakcja

kołowa

Załoga

4 osoby

Historia
Prototypy

1984[1]

Produkcja

1990 – do chwili obecnej

Dane techniczne
Silnik

KamAZ-7403 diesel, 260 KM

Długość

7,73 m

Szerokość

2,90 m

Wysokość

3,07 m

Masa

14,5 tony

Osiągi
Prędkość

80 km/h

Zasięg pojazdu

ok. 600 km na drodze
ok. 223–480 km w terenie

Dane operacyjne
Uzbrojenie
moździerz 2A60 kal. 120 mm
karabin maszynowy PKT kal. 7.62 mm
Użytkownicy
 Rosja,  Wenezuela,  Ukraina

2S23 Nona-SWK – rosyjski samobieżny moździerz wykorzystujący zmodyfikowane podwozie transportera opancerzonego BTR-80 zaprojektowany w późnych latach 80. i produkowany przez zakłady NPO Spław od 1990 roku. Jest pochodną opracowanego na przełomie lat 70. i 80. XX wieku samobieżnego moździerza 2S9 Nona[2].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

2S23 Nona-SWK został zaprojektowany dla sowieckiej piechoty zmotoryzowanej, w kontraście do 2S9, który był produkowany dla wojsk powietrznodesantowych[3]. Posiada nieznacznie zmienioną wieżę, w której osadzono moździerz 2A60 kalibru 120 mm będący rozwinięciem poprzedniej kontrukcji 2A51. Może on strzelać zarówno ogniem bezpośrednim, jak i pośrednim. Zasięg rażenia zależy od stosowanej amunicji, dla zwykłych granatów jest to 8,85 km, dla pocisków z silnikiem rakietowym 12,8 km, a dla min 7,15 km[4]. Na uzbrojenie składa się również zdalnie sterowany karabin maszynowy PKT kalibru 7.62 mm zamontowany na wieży wraz z sześcioma wyrzutniami granatów dymnych. Dodatkowo pojazd może przewozić w swoim wnętrzu cztery karabinki AKS-74, dwie wyrzutnie przeciwlotnicze 9K38 Igła oraz piętnaście granatów ręcznych[3].

Przedni pancerz zapewnia ochronę przed bronią kalibru 12.7 mm, natomiast pancerz tylny i boczny chroni przed amunicją strzelecką 7.62 mm oraz odłamkami. Na wyposażeniu znajduje się system ochrony przed skutkami użycia broni masowego rażenia, automatycznego gaszenia pożarów, noktowizory oraz systemy obrazowania termicznego[4]. Załoga liczy cztery osoby: dowódcę, działonowego, ładowniczego i kierowcę. Włazy dla nich znajdują się w wieży oraz nad stanowiskami dowódcy i kierowcy. Pomiędzy drugą a trzecią osią umieszczone zostało wyjście awaryjne[3].

Pojazd posiada także zdolność pływania[1].

Użycie bojowe

[edytuj | edytuj kod]

Moździerze 2S23 zostały użyte w trakcie rosyjskiej inwazji na Ukrainę, gdzie jedna z maszyn została w marcu 2022 roku zdobyta przez Siły Zbrojne Ukrainy[2]. Według stastystyk prowadzonych przez zajmujący się białym wywiadem blog Oryx do końca października 2022 roku przejęte zostały trzy tego typu pojazdy[5].

Użytkownicy

[edytuj | edytuj kod]

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b 2S23 Nona-SVK. Weapon Systems. [dostęp 2021-11-01]. (ang.).
  2. a b Adam Świerkowski: Ukraina: artyleria rosyjskiej piechoty morskiej zdobyta. Defence 24, 2022-03-29. [dostęp 2022-10-31]. (pol.).
  3. a b c 2S23 Nona-SVK. Military Today. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  4. a b 2S23 Nona-SVK 120mm Self-Propelled Gun System. Army Technology, 2018-20-26. [dostęp 2022-11-01]. (ang.).
  5. a b Attack On Europe: Documenting Russian Equipment Losses During The 2022 Russian Invasion Of Ukraine. Oryx. [dostęp 2022-10-31].
  6. a b c The International Institute for Strategic Studies (IISS): The Military Balance 2018. Londyn: Routledge, 2018. ISBN 978-1-85743-955-7. (ang.).
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy