Abiy Ahmed Ali
 Abiy Ahmed Ali (2018) | |
| Data i miejsce urodzenia |
15 sierpnia 1976 |
|---|---|
| Premier Etiopii | |
| Okres |
od 2 kwietnia 2018 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
Abiy Ahmed Ali (amh. አብይ አህመድ አሊ, oromo Abiyyi Ahimad Alii; ur. 15 sierpnia 1976 w Beshasha) – etiopski polityk, specjalista w zakresie zarządzania, od 2 kwietnia 2018 premier Etiopii. Laureat Pokojowej Nagrody Nobla w 2019 roku[1].
Kariera polityczna
[edytuj | edytuj kod]Uzyskał tytuł magistra w zakresie zarządzania (MA in Transformational Leadership), magistra w zakresie zarządzania biznesem (Master’s in Business Administration) i doktorat filozofii (PhD w Instytucie Badań nad Pokojem i Bezpieczeństwem) nadany przez Uniwersytet w Addis Abebie[2].
Pod koniec lat osiemdziesiątych dołączył do Demokratycznej Organizacji Ludu Oromskiego. Służył w wojsku i awansował do stopnia podpułkownika, zanim został założycielem i dyrektorem Agencji Informacji i Bezpieczeństwa, odpowiedzialnej za cyberbezpieczeństwo w kraju[3].
W latach 2014–2015 pełnił funkcję ministra nauki i technologii[4]. 22 lutego 2018 objął stanowisko przewodniczącego Demokratycznej Organizacji Ludu Oromskiego, natomiast 27 lutego 2018 stanął na czele Etiopskiego Ludowo-Rewolucyjnego Frontu Demokratycznego.
Po objęciu stanowiska premiera uwolnił część więźniów politycznych[5][6] i rozpoczął liberalizację gospodarki[7]. Działał na rzecz zwiększenia udziału kobiet w etiopskim życiu społecznym i politycznym[5][8]. Doprowadził do wprowadzenia licznych reform gospodarczych[8], a także do legalizacji grup opozycyjnych i zniesienia cenzury mediów[9]. Zapowiedział ponadto przeprowadzenie demokratycznych wyborów[9][10]. Bierze również udział w procesie pokojowym i pojednawczym w Afryce wschodniej i północno-wschodniej, angażując się m.in. w normalizację stosunków dyplomatycznych między Erytreą a Dżibuti[5].
Jest pierwszym tak wysokiej rangi politykiem etiopskim spośród przedstawicieli Oromów, ponadto pochodzi z mieszanej rodziny muzułmańsko-chrześcijańskiej[11]. Sam jest pobożnym zielonoświątkowcem[12].
11 października 2019 Norweski Komitet Noblowski przyznał mu Pokojową Nagrodę Nobla[1][9] w uznaniu jego działań na rzecz pokoju i współpracy międzynarodowej, zwłaszcza za decydującą inicjatywę w procesie pokojowym między swoim krajem a sąsiednią Erytreą[8][9]. Rok później pojawiły się krytyczne głosy, dotyczące przyznania mu nagrody Nobla, z powodu zaangażowania w konflikt między autonomiczną prowincją Tigraj na północy kraju, przy granicy z Erytreą, a władzami centralnymi Etiopii[13].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b The Nobel Peace Prize 2019 [online], Nobel Media AB, 11 października 2019 [dostęp 2019-10-11] (ang.).
- ↑ H.E. Dr. Abiy Ahmed Prime Minister of the Federal Democratic Republic of Ethiopia. unesco.org. [dostęp 2019-10-11].
- ↑ Abiy Ahmed: The man changing Ethiopia, „BBC News”, 14 września 2018 [dostęp 2018-11-27] (ang.).
- ↑ Anna Kozińska, Abiy Ahmed Ali z Pokojową Nagrodą Nobla [online], wiadomosci.wp.pl, 11 października 2019 [dostęp 2019-10-11].
- ↑ a b c Nobelovu cenu za mier získal etiópsky premiér Abiy Ahmed, nominovaná bola aj Greta Thunberg [online], Webnoviny.sk, 11 października 2019 [dostęp 2019-10-11] (słow.).
- ↑ Nobelovu cenu za mír získal etiopský premiér Abiy Ahmed. Zasloužil se o dohodu s Eritreou [online], iRozhlas [dostęp 2019-10-11] (cz.).
- ↑ Etiopia: 30 osób aresztowanych po sobotniej próbie zamachu na premiera [online], gazetaprawna.pl [dostęp 2019-01-26].
- ↑ a b c Nobelovu cenu za mír získal etiopský premiér Abiy Ahmed, ukončil dvacetiletou válku [online], Aktuálně.cz, 11 października 2019 [dostęp 2019-10-11] (cz.).
- ↑ a b c d Nobelovu cenu za mier získal etiópsky premiér Abiy Ahmed Ali [online], Pravda.sk, 11 października 2019 [dostęp 2019-10-11] (słow.).
- ↑ Sortof, Nobelovu cenu míru pro rok 2019 dostane etiopský premiér Abiy Ahmed – Deník Referendum [online], denikreferendum.cz [dostęp 2019-10-11] (cz.).
- ↑ Robert Stefanicki, Cud w Rogu Afryki: Etiopia i Erytrea kończą wojnę, „wyborcza.pl”, 11 sierpnia 2018 [dostęp 2018-08-09].
- ↑ Pentecostalism in Ethiopia [online], nazret.com [dostęp 2018-11-27] (ang.).
- ↑ Dominik Sipiński, Polityka Insight, Dwoje noblistów, dwie wojny, dwa upadki z piedestału [online], polityka.pl, 2020 [dostęp 2020-11-23] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Informacja o zaprzysiężeniu. fanabc.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-23)].
