Przejdź do zawartości

Agata Duda-Gracz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Agata Duda-Gracz
Data i miejsce urodzenia

2 marca 1974
Katowice

Dziedzina sztuki

reżyserka teatralna i scenografka

Agata Duda-Gracz (ur. 2 marca 1974 w Katowicach[1]) – polska reżyserka teatralna i scenografka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Agata Duda-Gracz jest córką malarza Jerzego Dudy-Gracza i Wilmy Dudy-Gracz (zm. 2020)[2].

Ukończyła historię sztuki ze specjalizacją mediewista-bizantolog na Uniwersytecie Jagiellońskim (1998) i Wydział Reżyserii Dramatu w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie (2002)[3].

Debiutowała jako reżyserka spektaklem Kain George’a Byrona w Teatrze im. Witkiewicza w Zakopanem (1998)[4]. W krakowskim Teatrze im. Juliusza Słowackiego Abelarda i Heloizę Rogera Vaillanda (2001). Zrealizowała ponad 20 spektakli jako reżyserka, scenografka i kostiumografka w teatrach w Kaliszu, Krakowie, Łodzi, Warszawie, Wrocławiu i Zakopanem. W 2005 dokonała adaptacji, wyreżyserowała i zaprojektowała scenografię do spektaklu Teatru Tv pt. Kreatura[5].

Była żoną aktora Marcina Sianko (ur. 1975), z którym ma syna Stanisława (ur. 2005).

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
  • Ludwik” - nagroda krakowskiego środowiska teatralnego za scenografię do spektaklu Naprawiacz świata w Starym Teatrze w Krakowie (2001)
  • „Ludwik” - nagroda krakowskiego środowiska teatralnego za scenografię do spektaklu Abelard i Heloiza w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (2002)
  • wyróżnienie w II Ogólnopolskim Konkursie na inscenizację dawnych dzieł literatury europejskiej za reżyserię przedstawienia Galgenberg w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (2008)
  • wyróżnienie honorowe w 13. Konkursie na najlepszą inscenizację dzieł dramatycznych William'a Shakespeare'a w sezonie 2008/09 - dla przedstawienia Otello - wariacje na temat w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi (2009)
  • „Złoty Laur” za mistrzostwo w sztuce za rok 2008 - za mistrzowskie realizacje reżyserskie i scenograficzne w teatrze (2009)
  • „Złota Maska” za najlepszą reżyserię i scenografię w sezonie 2009/2010 - nagroda za spektakl Według Agafii (2010)[3]
  • Medal Pro Publico Bono im. Sabiny Nowickiej (2010)[6]
  • nagroda dla najlepszego przedstawienia, reżyserii i scenografii w plebiscycie publiczności Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (2011)
  • nagroda dla Ojca Agaty Dudy-Gracz na motywach Świętokradztwa Oskara Jana Tauschinskiego (2011)[7]
  • „Złoty Yorick” dla przedstawienia Każdy musi kiedyś umrzeć Porcelanko, czyli rzecz o wojnie trojańskiej z Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (2013)
  • Wrocławska Nagroda Teatralna za sztukę Ja , Piotr Riviere, skorom już zaszlachtował siekierom swoją matkę, swojego ojca, siostry swoje, brata swojego i wszystkich sąsiadów swoich... (2013)
  • „Złota Maska” dla najlepszego przedstawienia sezonu 2013/14 - Iwona, księżniczka Burgunda z Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi (2014)
  • Nagroda Główna XI Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych R@Port w Gdyni dla twórców i zespołu aktorskiego za przedstawienie Kumernis, czyli o tym jak świętej panience broda rosła (2016)
  • Nagroda im. Aleksandra Bardiniego za całokształt pracy artystycznej (2016)
  • nagroda dla nalepszego zespołu twórczego za spektakl Kumernis, czyli o tym jak świętej panience broda rosła na IX Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Boska Komedia w Krakowie (2016)
  • nagroda na XXII Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej w Warszawie za najlepszą reżyserię spektaklu Będzie pani zadowolona, czyli rzecz o ostatnim weselu we wsi Kamyk (2017)
  • nagroda za najlepszą reżyserię spektaklu Będzie pani zadowolona, czyli rzecz o ostatnim weselu we wsi Kamyk na X Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Boska Komedia w Krakowie (2017)
  • Nagroda im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego za rok 2017 (2018)[8]
  • Nagroda „Złota Kieszeń” za najlepszą scenografię do spektaklu Makbet na Festiwalu Scenografii i Kostiumów Scena w Budowie w Lublinie (2019)[9]
  • Nagroda Artystyczna Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie kultury (2022)[10]

Źródło:[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zespół – Agata Duda-Gracz [online], Teatr Muzyczny w Gdyni [dostęp 2020-03-17].
  2. Katowice. Nie żyje Wilma Duda-Gracz [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2024-12-06].
  3. a b Agata Duda-Gracz. dlaStudenta.pl. [dostęp 2012-01-22]. (pol.).
  4. Duda-Gracz Agata. Onet.Wiem. [dostęp 2012-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-29)]. (pol.).
  5. Agata Duda-Gracz w bazie filmpolski.pl
  6. Laureaci Medalu Pro Publico Bono im. Sabiny Nowickiej [dostęp 2024-12-06].
  7. Monika Mokrzycka-Pokora: Agata Duda-Gracz. culture.pl. [dostęp 2015-05-14]. (pol.).
  8. Nagroda im. Tadeusza Żeleńskiego-Boya’ 2017 [online], AICT Polska [dostęp 2017-12-29] (pol.).
  9. Lublin. Agata Duda-Gracz zwycieżczynią Festiwalu Scenografii i Kostiumów [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2024-12-06].
  10. Katowice. Laureaci Nagród Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie kultury [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2024-12-06].
  11. Agata Duda-Gracz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2024-12-07].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy