Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alfenal
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
5-fenylo-5-prop-2-enylo-1,3-diazynano-2,4,6-trion
|
| Inne nazwy i oznaczenia
|
| farm.
|
nazwy handlowe: Alphenal, Efrodal, Prophenal, Sanudorm
|
| inne
|
kwas 5-allilo-5-fenylobarbiturowy
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C13H12N2O3
|
| Masa molowa
|
244,25 g/mol
|
| Identyfikacja
|
| Numer CAS
|
115-43-5
|
| PubChem
|
8274
|
| SMILES
|
O=C1NC(=O)NC(=O)C1(c2ccccc2)C\C=C
|
|
| InChI
|
InChI=1S/C13H12N2O3/c1-2-8-13(9-6-4-3-5-7-9)10(16)14-12(18)15-11(13)17/h2-7H,1,8H2,(H2,14,15,16,17,18)
|
| InChIKey
|
WOIGZSBYKGQJGL-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
|
|
| Farmakokinetyka
|
|
|
| Działanie
|
przeciwdrgawkowe
|
|
| Uwagi terapeutyczne
|
|
|
| Drogi podawania
|
doustnie
|
|
|
|
Alfenal – organiczny związek chemiczny, należący do grupy barbituranów, stosowany w przeszłości jako środek o działaniu przeciwdrgawkowym[1].
Został wynaleziony w latach 20. XX wieku przez przedsiębiorstwo Hoffmann-La Roche[2].
- ↑ Analytical Toxicology for Clinical, Forensic, and Pharmaceutical Chemists, H.H. Brandenberger (red.), R.A.R.A. Maes (red.), Berlin–New York: Walter de Gruyter, 1997, s. 348–350, ISBN 978-3-11-010731-9 (ang.).
- ↑ Verfahren zur Darstellung von C,C-disubstituierten Barbitursaeuren, patent DE 526854C, 11 czerwca 1931 (niem.).
