Andrzej Papierz
| |
| Data i miejsce urodzenia |
21 listopada 1966 |
|---|---|
| Dyrektor Instytutu Polskiego w Sofii | |
| Okres |
od 2001 |
| Poprzednik |
Iwona Frączek |
| Następca | |
| Ambasador RP w Bułgarii | |
| Okres |
od 2007 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Konsul Generalny RP w Ałmaty | |
| Okres |
od 2013 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Konsul Generalny RP w Stambule | |
| Okres |
od 2017 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Podsekretarz Stanu w MSZ | |
| Okres |
od 3 kwietnia 2018 |
| Dyrektor generalny służby zagranicznej | |
| Okres |
od 22 października 2018 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Ambasador RP w Czarnogórze | |
| Okres |
od 2023 |
| Poprzednik | |
| Odznaczenia | |
       
| |
Andrzej Papierz (ur. 21 listopada 1966 we Frampolu) – polski dziennikarz i dyplomata. W 2018 podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych; Dyrektor Generalny Służby Zagranicznej (2018–2021); ambasador RP w Bułgarii (2007–2010) i Czarnogórze (2023–2024), konsul generalny w Ałmaty (2013–2016) i Stambule (2017–2018).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył liceum w Szczecinie[1]. W 1985 rozpoczął studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim (pracę magisterską obronił w 1999)[2]. W czasie studiów był członkiem działającej w podziemiu Krajowej Komisji Koordynacyjnej Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Działał w podziemnych strukturach „Solidarności” oraz był współpracownikiem organizacji Wolność i Pokój. Organizował kolportaż wydawnictw podziemnych oraz jawną sprzedaż wydawnictw niezależnych na UW. Za swoją działalność był wielokrotnie zatrzymywany.
W 1989 był członkiem Warszawskiego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”. W 1990 rozpoczął pracę dziennikarza w Tygodniku Solidarność. W latach 1991–1993 był zatrudniony jako analityk w Urzędzie Ochrony Państwa, gdzie przygotowywał opracowania dotyczące sytuacji politycznej po upadku Związku Radzieckiego.
W 1993 powrócił do zawodu dziennikarza. Początkowo pracował w Polskim Radiu, a następnie w dziale informacji Telewizji Polsat, w dziale zagranicznym dziennika „Życie”, telewizji RTL 7 oraz w redakcji programu Puls dnia w Telewizji Polskiej. Był korespondentem zagranicznym w Rosji i na Kaukazie. Pisał reportaże i artykuły o sytuacji w Czeczenii. W 1993 był jednym z założycieli Ligi Republikańskiej.
Od 1998 pełnił funkcję zastępcy dyrektora, a od 2000 dyrektora Centrum Informacyjnego Rządu. W latach 2001–2006 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Polskiego w Sofii. Po powrocie do kraju został na krótko mianowany dyrektorem Biura Kadr i Szkolenia MSZ.
W 2006 uzyskał stopień ambasadora tytularnego. W latach 2007–2010 był ambasadorem RP w Bułgarii[3][4], a następnie ambasadorem tytularnym w Ambasadzie RP w Kabulu, starszym doradcą dowodzących Polskim Kontyngentem Wojskowym w prowincji Ghazni (w ramach Międzynarodowych Sił Wsparcia Bezpieczeństwa), konsulem generalnym RP w Ałmaty (2013–2016) oraz w Stambule (2017–2018)[5].
3 kwietnia 2018 powołany na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych[6][7]. 21 października 2018 został odwołany ze stanowiska. Nazajutrz objął stanowisko Dyrektora Generalnego Służby Zagranicznej[8]. Pracę na stanowisku zakończył 13 kwietnia 2021[9]. Następnie odpowiadał za politykę regionalną w Europie Południowo-Wschodniej w ramach Departamentu Polityki Europejskiej MSZ[10]. W czerwcu 2023 został mianowany ambasadorem w Czarnogórze[11]. Misję rozpoczął 29 sierpnia 2023[12] i zakończył w 2024.
Jest żonaty, ma pięcioro dzieci[1].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- 2000 – Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”
- 2011 – Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- 2011 – Gwiazda Afganistanu
- 2015 – Krzyż Wolności i Solidarności[13]
- 2016 – Medal „Pro Patria”
- 2018 – Medal „Za Zasługi dla Polaków w Kazachstanie”[14]
- 2019 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[15]
- 2021 – Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości[16]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Ambasador z „Pobożniaka” [online], Prestiż Szczecin, 6 marca 2015 [dostęp 2021-03-06] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-23].
- ↑ Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000, wyd. Arkadiusz Wingert, Kraków 2010, s. 646
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 września 2007 r. Nr 110-51-2007 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2007 r. nr 61, poz. 699).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 lipca 2010 r. nr 110-16-2010 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2010 r. nr 55, poz. 754).
- ↑ Konsul Generalny RP w Ałmaty [online], 9 kwietnia 2016 [dostęp 2018-09-04] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-09].
- ↑ Andrzej Papierz nowym wiceszefem MSZ. fakty.interia.pl/, 03 kwietnia 2018. [dostęp 2018-04-03].
- ↑ Reforma MSZ. Dziedziczak i Parys odwołani. rp.pl, 03 kwietnia 2018. [dostęp 2018-04-03].
- ↑ Dyrektor Generalny Służby Zagranicznej – Andrzej Papierz [online], www.msz.gov.pl [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-16].
- ↑ MSZ: nastąpiła zmiana na stanowisku Dyrektora Generalnego Służby Zagranicznej [online], wnp.pl, 14 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-15] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-15].
- ↑ Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 132/ [online], Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, 8 marca 2023 [dostęp 2023-06-30].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 czerwca 2023 r. nr 110.50.2023 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2023 r. poz. 619).
- ↑ Diplomatic list, wapi.gov.me, sierpień 2024, s. 88 [zarchiwizowane 2024-10-01] (ang.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 kwietnia 2015 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2015 r. poz. 509).
- ↑ Tydzień Polski w Ałmaty w ramach obchodów 100. rocznicy Odzyskania przez Polskę Niepodległości [online], gov.pl, 30 kwietnia 2018.
- ↑ Odznaczenia z okazji Dnia Służby Zagranicznej. prezydent.pl, 2019-11-15. [dostęp 2019-11-17].
- ↑ Dowód wdzięczności za zaangażowanie. Andrzej Papierz i Radosław Gruk odznaczeni Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości [online], radiogdansk.pl, 5 marca 2021 [dostęp 2021-03-06] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-15].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- „Niezależni dla kultury 1976–1989”. slownik-niezaleznidlakultury.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-16)].
- Biuletyn Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu RP nr 2295/V z 23 sierpnia 2007
- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. encysol.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-05)].
- Podsekretarz stanu ds. Polonii, konsularnych, dyplomacji publicznej oraz współpracy rozwojowej – Andrzej Papierz [online], msz.gov.pl, 12 maja 2018 [dostęp 2021-03-06] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-12].
- Absolwenci szkół średnich w Szczecinie
- Absolwenci Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego
- Ambasadorowie Polski w Bułgarii
- Ambasadorowie Polski w Czarnogórze
- Ambasadorowie III Rzeczypospolitej
- Członkowie podziemnych struktur Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”
- Dyrektorzy Generalni Służby Zagranicznej
- Dyrektorzy Instytutów Polskich
- Działacze Ligi Republikańskiej
- Działacze Niezależnego Zrzeszenia Studentów
- Działacze Ruchu Wolność i Pokój
- Funkcjonariusze Urzędu Ochrony Państwa
- Konsulowie III Rzeczypospolitej
- Ludzie Polskiego Radia
- Ludzie urodzeni we Frampolu
- Ludzie związani z Ałmaty
- Ludzie związani z Kabulem
- Ludzie związani z Podgoricą
- Ludzie związani z prasą podziemną w Polsce 1945–1989
- Ludzie związani z Sofią
- Ludzie związani ze Stambułem
- Odznaczeni Gwiazdą Afganistanu
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Wolności i Solidarności
- Odznaczeni Medalem Pro Patria
- Odznaczeni Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaczeni medalem „Za Zasługi dla Polaków w Kazachstanie”
- Odznaczeni odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”
- Odznaczeni Złotym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Polscy dziennikarze
- Wiceministrowie spraw zagranicznych III Rzeczypospolitej
- Urodzeni w 1966