Antonio Eugenio Visconti
| Kardynał prezbiter | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
17 czerwca 1713 |
| Data i miejsce śmierci |
4 marca 1788 |
| Arcybiskup Efezu | |
| Okres sprawowania |
1760-1788 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
22 grudnia 1759 |
| Nominacja biskupia |
28 stycznia 1760 |
| Sakra biskupia |
16 lutego 1760 |
| Kreacja kardynalska |
17 czerwca 1771 |
| Kościół tytularny | |
| Data konsekracji |
16 lutego 1760 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||
| |||||||||
Antonio Eugenio Visconti (ur. 17 czerwca 1713 w Mediolanie, zm. 4 marca 1788 w Rzymie) – dyplomata papieski z XVIII wieku, nuncjusz apostolski w Polsce w okresie od 22 lutego 1760 do 20 marca 1766, kardynał.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jego sekretarzem był ksiądz Kajetan Ghigiotti, którego potem (1764) skaptował król Stanisław August Poniatowski. W roku 1766 został nuncjuszem w Wiedniu, jednak dotarł tam dopiero w 1767 roku i przebywał tam do października 1774 roku. W 1771 roku został mianowany kardynałem in pectore; nominację ogłoszono dopiero dwa lata później. Uczestniczył w Konklawe 1774–1775. W kwietniu 1775 otrzymał tytuł prezbitera Santa Croce in Gerusalemme. Od 1782 roku był prefektem Kongregacji Odpustów i Świętych Relikwii.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Historia Dyplomacji Polskiej – tom II 1572-1795, PWN Warszawa 1981, s. 527-528.
- VISCONTI, Antonio Eugenio (1713-1788) – dokładna biografia w języku niemieckim
- Nota biograficzna w języku angielskim