Arthur Havelock
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Gubernator Tasmanii | |
| Okres |
od 8 listopada 1901 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Gubernator Madrasu | |
| Okres |
od 18 marca 1896 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Arthur Elibank Havelock (ur. 7 maja 1844 w Bath, zm. 25 czerwca 1908 tamże[1]) – brytyjski administrator kolonialny, od lat 70. XIX wieku aż po pierwsze lata XX wieku zajmujący szereg stanowisk w posiadłościach brytyjskich.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Młodość i służba wojskowa
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z rodziny o tradycjach wojskowych, jego ojciec William Havelock był podpułkownikiem, a stryj Henry Havelock generałem. Część dzieciństwa spędził w Indiach[1]. Sam również ukończył Royal Military Academy w Sandhurst, uczelnię, której absolwenci automatycznie otrzymywali promocję oficerską. Służbę w koloniach rozpoczął w 1873 jako adiutant gubernatora Mauritiusa. Następnie był tymczasowym głównym komisarzem Seszeli (1874–1875), a później sekretarzem administracji kolonialnej na Fidżi. Wszystkie te stanowiska zajmował jako żołnierz służby czynnej, z której wystąpił w marcu 1877 roku w stopniu kapitana[1]. Jeszcze w tym samym roku został zawodowym urzędnikiem cywilnej służby kolonialnej.
Cywilna służba kolonialna
[edytuj | edytuj kod]W kolejnych latach pracował w Indiach Zachodnich, ponownie na Seszelach, w Sierra Leone, a także w Liberii, gdzie był konsulem generalnym, mającym za zadanie ustalenie przebiegu granicy między tym niepodległym państwem a posiadłościami brytyjskimi[1]. W 1884 stanął na czele administracji kolonialnej na Trynidadzie. Już rok później został przeniesiony do Afryki Południowej, gdzie został gubernatorem Natalu i Zululandu. W latach 1889–1890 krótko pracował w Europie jako brytyjski delegat w składzie międzynarodowej komisji ds. zwalczania niewolnictwa[1].
W 1890 został gubernatorem Cejlonu, a pięć lat później przeszedł na urząd gubernatora Madrasu. W 1901 opuścił to stanowisko, będąc już w nie najlepszym stanie zdrowia. Z tego powodu dwukrotnie odrzucił propozycje nowego urzędu – nie chciał być ani gubernatorem Straits Settlements ani Wiktorii[1]. Przyjął wprawdzie nominację na gubernatora Tasmanii, której klimat, bliski europejskiemu, bardziej odpowiadał jego kondycji, ale już po niespełna dwóch i pół roku od przybycia do Hobart złożył dymisję i postanowił przejść na emeryturę. Ostatnie lata życia spędził w hrabstwie Devon[1]. Zmarł w wieku 64 lat.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Havelock otrzymał następujące odznaczenia:
- Order św. Michała i św. Jerzego klasy Kawaler (1880)[1]
- Order św. Michała i św. Jerzego klasy Rycerz Komandor (1884[1], odtąd mógł dopisywać przed nazwiskiem tytuł Sir)
- Order Cesarstwa Indyjskiego klasy Rycerz Wielki Komandor (1896)[1]
- Order Gwiazdy Indii klasy Rycerz Wielki Komandor (1901)[1]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]| gubernatorzy kolonii brytyjskiej | |
|---|---|
| gubernatorzy stanu Australii |
|
