Przejdź do zawartości

Bruce Davison

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bruce Davison
Ilustracja
Bruce Davison (2015)
Imię i nazwisko

Bruce Allen Davison

Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1946
Filadelfia

Zawód

aktor, reżyser, producent telewizyjny

Współmałżonek

Jess Walton (1972–1973; anulowano)
Lisa Pelikan (1986–2006; rozwód)
Michele Correy (od 2006)

Lata aktywności

od 1966

Multimedia w Wikimedia Commons

Bruce Allen Davison (ur. 28 czerwca 1946 w Filadelfii) – amerykański aktor filmowy, teatralny i telewizyjny, także reżyser i producent telewizyjny[1]. Nominowany do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego i laureat Złotego Globu dla najlepszego aktora drugoplanowego za występ w melodramacie Długoletni przyjaciele (1990)[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Filadelfii[3] w stanie Pensylwania jako syn Marian E. (z domu Holmes), sekretarki, i Claira Williama „Pete’a” Davisona, architekta[4], muzyka i rysownika dla Korpusu Inżynieryjnego Armii Stanów Zjednoczonych[5]. Jego rodzina była pochodzenia angielskiego[5], a także miała korzenie holenderskie[5]. Jego rodzice rozwiedli się, gdy miał trzy lata. Był wychowywany przez matkę i spędzał weekendy z ojcem[6]. W 1964 ukończył Marple Newtown Senior High School, a następnie rozpoczął studia na kierunku artystycznym na Uniwersytecie Stanu Pensylwania. Zetknął się z aktorstwem, kiedy towarzyszył przyjacielowi na przesłuchaniu. W 1969 ukończył kurs aktorski na New York University[7][8].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1966 zadebiutował na profesjonalnej scenie jako Jonathan w Oh Dad, Poor Dad, Mama’s Hung You in the Closet and I’m Feelin' So Bad podczas Pennsylvania Festival Theatre[4]. W 1968 wystąpił na Broadwayu w roli Troilusa w sztuce Jeana Giraudoux Wojny trojańskiej nie będzie[9]. W 1968 trafił do obsady tragedii Williama Shakespeare’a Król Lear w Lincoln Center[4]. W 1969 na scenie off-Broadwayu grał Gordona w spektaklu Dom z dala od[10]. W 1984 powrócił na Broadway w sztuce Tennessee Williamsa Szklana menażeria[9] z Jessicą Tandy.

Debiutowała na ekranie w roli Dana w dramacie Ostatnie lato (Last Summer, 1969) u boku Barbary Hershey, Richarda Thomasa i Catherine Burns. W dramacie fantastycznonaukowym Stevena Spielberga Bliskie spotkania trzeciego stopnia (Close Encounters of the Third Kind, 1977) był niewymienionym statystą[11]. Wcielił się w odludka Willarda Stilesa zaprzyjaźnionego ze szczurami w horrorze Daniela Manna Szczury (Willard, 1971)[12]. W serialu NBC Detektyw Hunter (1985–1987) wystąpił w roli kapitana Wylera. Za kreację homoseksualnego Davida, którego kochanek umiera na AIDS w melodramacie Długoletni przyjaciele (Longtime Companion, 1990) otrzymał Złoty Glob, Nagrodę Stowarzyszenia Nowojorskich Krytyków Filmowych i Independent Spirit Awards, a także był nominowany do Oscara[13]. Jako Jacob „Jake” Weiss w odcinku serialu CBS Dotyk anioła (Touched by an Angel, 1998) i za rolę doktora Zimmera w komediodramacie familijnym Hallmark Channel Poza sezonem (Off Season, 2001) zdobył nominację do Nagrody Emmy. W przeboju kinowym Bryana Singera X-Men 2 (X2, 2003) został obsadzony w roli senatora Stanów Zjednoczonych Roberta Jeffersona Kelly’ego, przeciwnego mutantom, który zostaje porwany przez Magneto (Ian McKellen)[14].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

20 maja 1972 zawarł związek małżeński z Jess Walton. W marcu 1973 doszło do rozwodu. 4 lipca 1986 poślubił aktorkę Lisę Pelikan, z którą ma syna Ethana (ur. 5 kwietnia 1996). 12 kwietnia 2006 Pelikan i Davison rozwiedli się po 20 latach małżeństwa[15]. 30 kwietnia 2006 ożenił się z Michele Correy, mają córkę Sophię Lucindę (ur. 29 maja 2006).

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bruce Davison. T. 23: Kolekcja Alfred Hitchcock Przedstawia. Poznań: Oxford Educational Sp. z o.o., marzec 2010, s. 6. ISBN 978-83-252-0763-2.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Bruce Davison. Listal. [dostęp 2018-07-07]. (ang.).
  2. ↑ Bruce Davison Awards. AllMovie. [dostęp 2023-07-27]. (ang.).
  3. ↑ Bruce Davison Actor, Director, Producer. TV Guide. [dostęp 2018-07-07]. (ang.).
  4. ↑ a b c Bruce Davison Biography (1946–). Film Reference. [dostęp 2023-07-27]. (ang.).
  5. ↑ a b c Bruce Davison What Nationality Ancestry Race. EthniCelebs.com, 2017-08-24. [dostęp 2023-07-27]. (ang.).
  6. ↑ Ken P.: An Interview with Bruce Davison. IGN, 2003-04-28. [dostęp 2023-07-27]. (ang.).
  7. ↑ Denise Ames: One-on-One with Oscar-Nominated Actor Bruce Davison. The Tolucan Times, 2015-06-22. [dostęp 2023-07-27]. (ang.).
  8. ↑ Graduate Acting Alumni. TischNYU. [dostęp 2023-07-27]. (ang.).
  9. ↑ a b Bruce Davison. Internet Broadway Database. [dostęp 2023-07-27]. (ang.).
  10. ↑ Bruce Davison. Internet Off-Broadway Database. [dostęp 2023-07-27]. (ang.).
  11. ↑ Bruce Davison: „Tell a story as cleanly and as purely as you possibly can. Everything else is lettuce on your sandwich”. FilmTalk, 2019-08-15. [dostęp 2023-07-27]. (ang.).
  12. ↑ Bruce Davison. Rotten Tomatoes. [dostęp 2023-07-27]. (ang.).
  13. ↑ Cláudio Alves: Queering the Oscars: Bruce Davison in „Longtime Companion”. The Film Experience, 2023-06-24. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-21)]. (ang.).
  14. ↑ Bruce Davison Is To Reprise Role In 'X-Men 2'. Killer Movies. [dostęp 2002-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-21)]. (ang.).
  15. ↑ Marjorie Rosen: A Role as a Gay Companion Brings Bruce Davison An Oscar Buzz. „People”, 1990-07-23. [dostęp 2002-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-21)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Złoty Glob dla najlepszego aktora drugoplanowego
1940–1959
1960–1979
1980–1999
2000–2019
2020–2039

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bruce_Davison&oldid=72853685”
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy