Chery Automobile
 logo Chery Automobile | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data założenia |
1997 |
| Forma prawna | |
| Prezes |
Yin Tongyue |
| Udziałowcy |
Chery Holding (84%) |
| Strona internetowa | |
Chery Automobile (chiń. upr. 奇瑞汽车) – chiński państwowy koncern motoryzacyjny, z siedzibą w Wuhu, działający od 1997 roku. Należy do chińskiego holdingu Chery Holding.
Struktura koncernu
[edytuj | edytuj kod]Marki
[edytuj | edytuj kod]Obecne
[edytuj | edytuj kod]- Chery – chiński producent samochodów osobowych działający od 1997 roku,
- Chery New Energy – oddział produkujący samochody elektryczne działający od 2010 roku,
- Chery Fulwin – oddział produkujący samochody hybrydowe działający od 2023 roku,
- Exeed – chiński producent samochodów osobowych działający od 2017 roku,
- Jetour – chiński producent samochodów osobowych, działający od 2018 roku,
- iCar – chiński producent samochodów osobowych działający od 2023 roku,
Regionalne
[edytuj | edytuj kod]- Chirey – marka modeli Chery na rynku meksykańskim, działająca od 2022 roku,
- Omoda – marka wybranych modeli Chery na rynkach globalnych, działająca od 2022 roku,
- Jaecoo – marka wybranych modeli Chery na rynkach globalnych, działająca od 2023 roku,
- Exlantix – marka elektrycznych modeli Exeed na rynku europejskim i rosyjskim, działająca od 2024 roku,
- Soueast – marka wybranych modeli Jetour na rynku rosyjskim, działająca od 2024 roku.
Wycofane
[edytuj | edytuj kod]- Rely – dawna chińska marka samochodów osobowych, istniejąca w latach 2010–2012,
- Riich – dawna chińska marka samochodów osobowych, istniejąca w latach 2009–2013,
- Cowin – dawna chińska marka samochodów osobowych, istniejąca w latach 2014–2018.
Spółki joint-venture
[edytuj | edytuj kod]Obecne
[edytuj | edytuj kod]- Chery Jaguar Land Rover – chińsko-brytyjskie joint-venture oferujące samochody Jaguar i Land Rover, działające od 2012 roku,
- Kaiyi Auto – chińskie joint-venture pomiędzy Chery i miastem Yibin, działające od 2014 roku.
Dawne
[edytuj | edytuj kod]- Qilu Automobile – chińskie joint-venture pomiędzy Chery i prowincją Szantung, działające w latach 2020–2021,
- Qoros – chińskie joint-venture pomiędzy Chery i Baoneng Group, działające w latach 2007–2022.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Początki
[edytuj | edytuj kod]W styczniu 1997 roku władze chińskiego miasta Wuhu w prowincji Anhui zainaugurowały państwowe przedsięwzięcie motoryzacyjne o nieokreślonej jeszcze nazwie[1], mające na celu wytwarzać lokalnie rodzimej marki samochody[1]. Już w poprzedzającym roku na przewodniczącego nowej inicjatywy wybrano Yina Tongyuego, dotychczasowego menedżera w niemiecko-chińskiej spółce FAW-Volkswagen[1], a także odkupiono porzuconą, dawną fabrykę cegieł w Wuhu. Dzięki finansowaniu władz prowincji, przystąpiono do jej modernizacji i adaptacji do wytwarzania samochodów, ograniczając się do komponentów i podzespołów[1]. W kolejnym roku zdecydowano się wyłonić oficjalną nazwę handlową firmy i zarazem markę przyszłych samochodów[2], wybierając chińskie słowo "Qirui"[2] (chiń. 奇瑞) oznaczające "nieoczekiwany i pomyślny"[2]. Oficjalną, międzynarodową transkrypcję tej nazwy w 1999 roku przedstawiono jako Cheery[2], wraz z początkami XXI wieku dokonać korekty na stosowane odtąd Chery Automobile[2].
Premiera pierwszego samochodu Chery Automobile miała miejsce równolegle z ogłoszeniem międzynarodowej nazwy firmy, w 1999 roku[1]. Yin Tongyue porozumiał się z hiszpańskim Seatem, który właśnie kończył produkcję pierwszej generacji modelu Toledo[1]. Chery kupiło licencję oraz prawa do kontynuacji produkcji we własnych zakładach w Chinach, wprowadzając w oryginalnym projekcie kosmetyczne modyfikacje wizualne i wykorzystując inny silnik konstrukcji nie Volkswagena, lecz Forda[1]. W rezultacie powstało Chery Fengyun, którego seryjna produkcja rozpoczęła się w połowie grudnia 1999 roku[1]. W ciągu pierwszych 2 lat chińska firma zmagała się jednak z ograniczonym popytem, ponieważ nie uzyskała ona pozwolenia na sprzedaż swoich samochodów na terenie całych Chin i mogła ją prowadzić tylko w rodzimej prowincji Anhui[1]. W rezultacie, Chery nawiązało współpracę w 2001 roku z rodzimym koncernem SAIC Motor, który nabył udziały w niewielkim wówczas przedsiębiorstwie i dał dostęp do ogólnokrajowego rynku[1]. W rezultacie, wielkość produkcji z 2 tysięcy samochodów w 2000 roku wzrosła do 30 tysięcy w 2001, a dwa lata później przekroczyła pułap 100 tysięcy[1].
W maju 2003 roku Chery przedstawiło głęboko zmodyfikowany, nowocześniejszy wariant Fengyuna pod nazwą Chery Cowin[3], a także drugi model w portfolio - małego, 5-drzwiowego hatchbacka Chery QQ[4]. Projekt stylistyczny i proporcje pojazdu wywołały kontrowersje, kiedy to tuż po jego premierze amerykańskie General Motors zarzuciło Chery skopiowanie wytwarzanego wówczas przez koncern Daewoo Matiza i w efekcie kradzież własności intelektualnej[5]. W 2005 roku Chery w obliczu sukcesu rynkowego jego produktów wymogło wykupienie pakietu akcji należącego do SAIC w odpowiedzi na naciski koncernu, aby przejąć większą kontrolę nad firmą z Wuhu[1].
Okres ekspansji
[edytuj | edytuj kod]W połowie pierwszej dekady XXI Chery przystąpiło do intensywnej rozbudowy swojego portfolio zarówno o samochody miejskie, jak i kompaktowe czy klasy średniej[3]. Kluczowym produktem był przy tym pierwszy SUV Chery w postaci niewielkiego modelu Tiggo[3]. W 2007 roku kompaktowe Chery A3 jako pierwszy chiński samochód zyskał ocenę pięciu gwiazdek w testach bezpieczeństwa China NCAP[3]. W 2009 roku chińska firma wdrożyła strategię wielomarkową, tworząc filię Karry dla samochodów użytkowych oraz kolejne dwie dla większych i droższych produktów: Rely oraz Riich. Rynkowe niepowodzenie tych dwóch ostatnich skłoniło Chery do wycofania ich już w 2012 roku, jedynie tymczasowo upraszczając jednak swoje portfolio markowe[6].
W 2009 roku Chery wzbogaciło swoją ofertę o pierwszy samochód elektryczny oparty na modelu QQ o nazwie eQ, a rok później utworzyło specjalny oddział Chery New Energy skoncentrowany na dalszym rozwoju oferty zelektryfikowanych pojazdów[7]. W 2012 roku firma nawiązała pierwszą współpracę na zasadzie spółki typu joint-venture z zagranicznym producentem samochodów. W rezultacie powstało Chery Jaguar Land Rover, które rozpoczęło w Chinach produkcję wybranych modeli obu brytyjskich marek koncernu[8],[9].
W tym 2012 roku Chery zatrudniło pierwszego zagranicznego stylistę - byłego projektanta General Motors, Jamesa Hope'a[10], z kolei w 2013 roku do zespołu dołączył także były projektant Porsche Hakan Saracoglu[11]. Zatrudnienie tego drugiego przez chiński koncern miało za zadanie poprawić wizerunek Chery Automobile opartego dotąd na tanich kopiach zagranicznych produktów[12].
W 2014 roku Chery na nowo przeszło do stretegii rozbudowy marek w swoim portfolio, poczynając od Cowin skoncentrowanej na tanich samochodach[13]. Kolejnym krokiem w tej strategii było utworzenie w 2017 roku nakierunkowanej na produkty premium marki Exeed[14] i rok później jeszcze jednej filii Jetour, tym razem skoncentrowanej na dużych SUV-ach[15].
W 2018 roku do Chery dołączył Kevin Rice, były dyrektor ds. projektowania Mazda Europe, aby kierować nowo powstałym, pierwszym europejskim centrum projektowym firmy w Raunheim w Niemczech[16]. W tym samym roku Chery zdecydowało się ponownie wprowadzić zmiany w swoim portfolio markowym, sprzedając innym chińskim podmiotom zarówno budżetowe Cowin, jak i mającego za sobą nieudany europejski debiut Qorosa[6].
Dalszy rozwój
[edytuj | edytuj kod]Przełom drugiej i trzeciej dekady XXI wieku przyniósł zmianę orientacji Chery z producenta tańszych i mniejszych samochodów na firmę specjalizującą się w większych sedanach oraz przede wszystkim SUV-ach i crossoverach. Wyrazem tego było oparcie portfolio na dwóch głównych liniach modelowych "Arrizo" oraz "Tiggo"[6]. W 2021 roku Chery ogłosiło strategię „Double 50” na lata 2021–2025, planując osiągnięcie w tym okresie poziomu eksportu 500 000 pojazdów rocznie. Już w 2023 roku firma przekroczyła te cele, eksportując wtedy 937 148 pojazdów[17].
Wpływ na wzrost eksportu Chery miała ofensywa rynkowa z 2023 roku, kiedy to firma wprowadziła na rynek trzy kolejne marki. Pierwsza z nich, iCar, skoncentrowała się na niewielkich samochodach elektrycznych nawiązujących wzorncitwem do samochodów terenowych i powstała z myślą o rynku rodzimym[18]. Kolejne dwie, Jaecoo oraz Omoda, utworzono z kolei wyłącznie na potrzeby rynków eksportowych[19]. Ponadto, pod koniec 2023 Chery przywróciło do użytku nazwę "Chery Fulwin", jednak tym razem nie dla taniego modelu, lecz całej linii produktowej skoncentrowanej na zelektryfikowanych wariantach istniejących już modeli firmy, jak i nowych produktach[20]. Równolegle, Chery zostało też partnerem motoryazacyjnego przedsięwzięcia HIMA koncernu technologicznego Huawei, dostarczając technologię oraz moce produkcyjne dla modeli nowej marki Luxeed[21].
W marcu 2024 Chery odkupiło rodzime, podupadłe przedsiębiorstwo Soueast od koncernu Fujian Motors Group i reaktywowało je jako kolejną markę w ramach swojego portfolio na potrzeby rynków eksportowych[22]. Z kolei w czerwcu tego samego roku Jaguar Land Rover i Chery podpisały list intencyjny w sprawie współpracy w zakresie rozwoju przyszłych pojazdów elektrycznych. JLR udzieliło licencji na stosowaną przez niego w przeszłości nazwę "Freelander" w celu produkcji nowej marki pojazdów elektrycznych opartych na technologii Chery w ramach platformy "E0X"[23]. W październiku tego samego roku Chery nawiązało kolejne partnerstwo, tym razem z południowo koreańskim KG Mobility, udostępniając platformę do rozwoju kolejnych modeli te firmy[24].
Zasięg rynkowy
[edytuj | edytuj kod]Eksport samochodów Chery poza granice Chin rozpoczął się już 2 lata po rozpoczęciu produkcji, w 2001 roku, kiedy to syryjski przedsiębiorca po wizycie na targach w Szanghaju wyraził zainteresowanie lokalną dystrybucją modelu Fengyun[6]. Samochód zdobył popularność, co zachęciło syryjską firmę do poszerzenia działalności o inne kraje Bliskiego Wschodu[6]. W 2006 roku Chery rozpoczęło oficjalnie sprzedaż swoich samochodów w Rosji[25] i Ukrainie[26] w 2007 roku poszerzyło działalność o Amerykę Łacińską poczynając od Chile[27], za to w 2008 roku - o RPA[28], Turcję i Argentynę[29].
Pierwszym europejskim rynkiem, gdzie trafiły do sprzedaży samochody Chery, zostały Włochy, gdzie lokalne przedsiębiorstwo DR Automobiles rozpoczęło montaż nieznacznie zmodyfikowanych chińskich modeli pod własną marką[30]. W latach 2010-2011 polskie media spekulowały, jakoby to Chery miało odkupić znajdujące się wówczas w schyłkowej erze dawne zakłady Fabryki Samochodów Osobowych w Warszawie, mając tam rozpocząć produkcję kompaktowego Chery A3[31][32][33][34]. Do transakcji jednak nie doszło, a w zakładach powstał tylko próbny egzemplarz[35].
W 2011 roku Chery podjęło się pierwszej próby sprzedaży swoich samochodów poza rynkami rozwijającymi się, rozpoczynając sprzedaż w Australii. Już 4 lata później chińska firma musiała wycofać się stąd po tym, jak jej produkty przestały spełniać nowsze normy bezpieczeństwa, sprzedając przez ten czas przy tym tylko 4,6 tysiąca pojazdów[36]. Niepowodzeniem zakończyło się też utrzymanie operacji w drugiej dekadzie XXI wieku m.in. w RPA, Turcji, Indonezji, Malezji czy czy na Bliskim Wschodzie. W międzyczasie, w 2014 roku Chery otworzyło pierwszą fabrykę w Ameryce Południowej, inaugurując działalnośc zakładu w Jacareí w Brazylii[37].
Przyjęcie strategii o zintensyfikowaniu obecności Chery na za rynkach zagranicznych i podwojenie eksportu po 2021 roku doprowadziło zarówno do poszerzenia zasięgu o nowe kraje, jak i powrotu na rynki, gdzie firma przed dekadą poniosła porażkę. W 2021 firma ponownie rozpoczęła dystrybucję w RPA[38], z kolei rok później - także w Indonezji, wraz z budową lokalnej fabryki[39]. W tym samym roku Chery oficjalnie rozpoczęło działalność w Meksyku, gdzie zmuszone było do nietypowej, lokalnie ograniczonej korekty nazwy. Amerykański przedsiębiorca Malcolm Bricklin w 2005 roku zyskał prawa do używania marki "Chery" w Ameryce Północnej i pomimo upadku jego pomysłu w 2008[40] zachował je przez kolejne lata w tym regionie. Co za tym idzie, chińska firma chcąc uruchomić dystrybucję w Meksyku musiała przemianować się tam na Chirey[41]. W 2023 roku Chery powróciło oficjalnymi kanałami dystrybucji do działalności w Australii[42], Turcji[43] i Malezji[44]. W tym też roku spośród ponad 1,8-miliona sprzedanych samochodów - 52% trafiły na eksport[45]. W 2024 roku Chery po raz pierwszy oficjalnie rozpoczęło dystrybucję swoich samochodów w Europie włącznie z rynkiem polskim, korzystając jednak ze swoich eksportowych marek Jaecoo i Omoda[46].
Modele samochodów
[edytuj | edytuj kod]Obecnie produkowane
[edytuj | edytuj kod]Samochody osobowe
[edytuj | edytuj kod]SUV-y i crossovery
[edytuj | edytuj kod]- Tiggo 3x
- Tiggo 5x
- Omoda 5
- Tansuo 06
- Tiggo 7
- Tiggo 7 Plus
- Tiggo 7 High Energy
- Tiggo 8
- Tiggo 8 Pro
- Tiggo 8 Plus
- Tiggo 8L
- Tiggo 9
Historyczne
[edytuj | edytuj kod]- Fengyun (1999–2006)
- QQ (2003–2006)
- Karry (2007–2009)
- V2 (2007–2009)
- Cowin (2003–2010)
- QQ6 (2006–2010)
- A5 (2006–2012)
- Cowin 5 (2012)
- QQ3 (2006–2013)
- Cowin 1 (2010–2013)
- Cowin 3 (2010–2013)
- Tiggo (2005–2014)
- M1 (2013–2014)
- M5 (2013–2014)
- X1 (2013–2014)
- V5 (2006–2009)
- A1 (2007–2015)
- A3 (2008–2015)
- Eastar Cross (2012–2015)
- E3 (2013–2015)
- Cowin 2 (2010–2016)
- E5 (2011–2016)
- Eastar (2006–2016)
- Arrizo 7 (2013–2018)
- Arrizo M7 (2015–2018)
- eQ2 (2018)
- A13 (2008–2019)
- Arrizo 3 (2014–2020)
- eQ (2014–2020)
- Tiggo 5 (2013–2021)
- QQ (2013–2022)
- Tiggo 3 (2014–2023)
Studyjne
[edytuj | edytuj kod]
- Chery M15 (2005)
- Chery S16 (2005)
- Chery LUI (2006)
- Chery LEI (2006)
- Chery A6 CC (2006)
- Chery A2 Shooting Sport (2007)
- Chery TX (2012)
- Chery Ant (2012)
- Chery Ant 2.0 (2013)
- Chery Beta 5 (2013)
- Chery Alpha 7 (2013)
- Chery Concept Alpha (2014)
- Chery Concept Beta (2014)
- Chery Alpha 5 (2015)
- Chery FV2030 (2016)
- Chery Tiggo Coupe (2017)
- Chery Tiggo 7 Concept (2019)
- Chery Arrizo Star (2020)
- Chery Ant X (2021)
- Chery Ant Z (2021)
- Chery Gene (2022)
- Chery Arrizo Star (2023)
- Chery TJ-1 (2023)
- Chery Aero Concept (2023)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l The Big Read – Chery (1/4) – Wuhu woes. [dostęp 2024-10-13]. (ang.).
- ↑ a b c d e 从小草房到国际化 中国品牌变迁奇瑞篇. [dostęp 2024-10-13]. (chiń.).
- ↑ a b c d The Big Read – Chery (2/4) – The Daewoo affair. [dostęp 2024-10-13]. (ang.).
- ↑ 从小草房到国际化 中国品牌变迁奇瑞篇. [dostęp 2024-10-13]. (chiń.).
- ↑ General Motors irritated by Chery's `copycat cars'. [dostęp 2024-10-13]. (ang.).
- ↑ a b c d e The Big Read – Chery (3/4) – Brand madness. [dostęp 2024-10-13]. (ang.).
- ↑ 奇瑞新能源，靠华为解憋屈？. [dostęp 2024-10-14]. (chiń.).
- ↑ Wachman, Richard (21 March 2012). "Jaguar Land Rover and China's Chery agree joint venture". The Guardian. ISSN 0261-3077. Retrieved 6 May 2024.
- ↑ "Chery Jaguar Land Rover Brings Global Expertise to the Factory Floor | GE Digital". www.ge.com. Retrieved 6 May 2024.
- ↑ Chery Motors appoints new design director. [dostęp 2024-10-14]. (ang.).
- ↑ 独家:揭秘奇瑞CHERY DESIGN的两款概念车. [dostęp 2024-10-14]. (chiń.).
- ↑ Chery Hires Porsche Designer In Latest Upmarket Bid. [dostęp 2024-10-14]. (ang.).
- ↑ This is the new Cowin Auto C3 sedan for the Chinese auto market. [dostęp 2024-10-14]. (ang.).
- ↑ Exeed TX: China’s Chery launches new brand and SUV for Europe. [dostęp 2024-10-14]. (ang.).
- ↑ Chery Launches New Brand Called Jetour. [dostęp 2024-10-14]. (ang.).
- ↑ Chery Automobile Plans New European Studio; Appoints Kevin Rice Design VP. [dostęp 2024-10-14]. (ang.).
- ↑ 奇瑞海外“朋友圈”扩容 2021年，出口销量同比增长136.3%. [dostęp 2024-10-14]. (chiń.).
- ↑ Oto iCar. Apple nie zdążyło zarejestrować tej nazwy. Chińczycy tak. [dostęp 2024-10-14]. (pol.).
- ↑ Omoda & Jaecoo (O&J) Are Two New Brands By Chery. Here’s Why They Exist. [dostęp 2024-10-14]. (ang.).
- ↑ Chery Fulwin A9 plug-in hybrid sedan will launch in early 2025. [dostęp 2024-10-14]. (ang.).
- ↑ Chery and Huawei brand Luxeed shakes up EV market with 855 km range S7, starting at $35k. [dostęp 2024-10-14]. (ang.).
- ↑ SOUEAST MOTOR TO LAUNCH 13 GLOBAL MODELS IN 5 YEARS; KSA GETS FLAGSHIP S09 SUV IN 2024. [dostęp 2024-10-14]. (ang.).
- ↑ Jaguar Land Rover and Chery will build Freelander-branded EVs on Chinese platforms. [dostęp 2024-10-14]. (ang.).
- ↑ KGM (бывший SsangYong) разработает новые модели на платформе Chery. [dostęp 2024-10-21]. (ros.).
- ↑ Chery aims at West from Russia. [dostęp 2024-10-14]. (ang.).
- ↑ Chery Beta 5 - nowy crossover z Chin. [dostęp 2024-10-14]. (pol.).
- ↑ Chery festeja sus primeros 5 años en Chile. [dostęp 2024-10-14]. (hiszp.).
- ↑ SA's cheapest car launched. [dostęp 2024-10-14]. (ang.).
- ↑ Chery enters Turkey and Argentina. [dostęp 2024-10-14]. (ang.).
- ↑ Italians to help Chery. [dostęp 2024-10-14]. (ang.).
- ↑ Czy auta z Chin uratują FSO? Czy Chery jest zainteresowane fabryką na Żeraniu. [dostęp 2024-10-14]. (pol.).
- ↑ Następca Fiata 125p i Lanosa: chiński Chery Alve z logo FSO pojawił się w Polsce. Cena: od 30 tys złotych?. [dostęp 2024-10-14]. (pol.).
- ↑ Nowe auto z FSO?. [dostęp 2024-10-14]. (pol.).
- ↑ FSO zamieni amerykańskie chevrolety na chińskie chery?. [dostęp 2024-10-14]. (pol.).
- ↑ Do kupienia jest fragment historii FSO. Wprawdzie chiński, ale za to tanio. [dostęp 2024-10-14]. (pol.).
- ↑ Brand overview: Chery. [dostęp 2024-10-14]. (ang.).
- ↑ With the support from Investe SP, Chery opens new automotive and engine plant in Jacareí and announces future R&D center in Brazil. [dostęp 2024-10-14]. (port.).
- ↑ Chery enters the South African market. [dostęp 2024-10-14]. (ang.).
- ↑ Chery officially launches brand in Indonesia. [dostęp 2024-10-14]. (ang.).
- ↑ When Do Chinese EVs Invade The US?. [dostęp 2024-10-14]. (ang.).
- ↑ Chirey Enters the Mexican Market. [dostęp 2024-10-14]. (ang.).
- ↑ Chinese brand Chery on track for Australian relaunch. [dostęp 2024-10-14]. (ang.).
- ↑ Chery modelleri Türkiye'de satışa çıktı! İşte fiyatlar. [dostęp 2024-10-14]. (tur.).
- ↑ Chery Malaysia celebrates first CKD Omoda 5 and Tiggo 8 Pro handover milestone at Inokom Kulim. [dostęp 2024-10-14]. (ang.).
- ↑ 奇瑞2023全年销188万辆 增长超52% 出口93.7万辆. [dostęp 2024-10-14]. (chiń.).
- ↑ OMODA i JAECOO zawitały do Polski, również w elektrycznej odmianie. [dostęp 2024-10-14]. (pol.).