Przejdź do zawartości

Chris Huhne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chris Huhne
Ilustracja
Chris Huhne w 2011
Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1954
Londyn

Minister energii i zmian klimatycznych
Wielkiej Brytanii
Okres

od 12 maja 2010
do 3 lutego 2012

Przynależność polityczna

Liberalni Demokraci

Poprzednik

Ed Miliband

Następca

Ed Davey

Christopher Murray Paul (Chris) Huhne (ur. 2 lipca 1954 w Londynie) – brytyjski polityk i dziennikarz, w latach 1999–2005 deputowany do Parlamentu Europejskiego, następnie od 2005 do 2013 poseł do Izby Gmin. W latach 2010–2012 członek gabinetu Davida Camerona, gdzie zajmował stanowisko ministra ds. energii i zmian klimatycznych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Kształcił się w Westminster School, na jednym z paryskich uniwersytetów, a także w Magdalen College w Oksfordzie. Działał politycznie w okresie studenckim, wspierając w tym czasie Partię Pracy[1]. Redagował magazyn studencki „Isis”, był przewodniczącym związanego z laburzystami Oxford University Labour Club[2]. Absolwent kursu w zakresie filozofii, polityki i ekonomii (PPE). Pracował jako dziennikarz ekonomiczny dla „The Economist”, „The Guardian” i niedzielnego wydania „The Independent”, przez pięć lat był też doradcą ds. gospodarczych w londyńskim urzędzie miejskim.

W 1999 i 2004 z ramienia Liberalnych Demokratów był wybierany do Parlamentu Europejskiego. Zasiadał w grupach liberalnych (ELDR i ALDE), pracował m.in. w Komisji Gospodarczej i Monetarnej[3]. Był partyjnym rzecznikiem ds. skarbu, następnie środowiska, a od 2007 ds. wewnętrznych. Dwukrotnie bez powodzenia ubiegał się o przywództwo w partii. W 2006 przegrał z Menziesem Campbellem, a w 2007 z Nickiem Cleggiem.

W wyborach krajowych w 2005 z ramienia liberałów uzyskał mandat deputowanego do Izby Gmin w okręgu wyborczym Eastleigh, w związku z czym odszedł z PE. W 2010 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję. W koalicyjnym rządzie Davida Camerona został sekretarzem stanu (ministrem) ds. energii i zmian klimatycznych[4].

Postępowanie karne

[edytuj | edytuj kod]

3 lutego 2012 został zmuszony do ustąpienia ze stanowiska rządowego w związku z przedstawieniem mu zarzutów kryminalnych dotyczących świadomego wprowadzenia w błąd wymiaru sprawiedliwości. Według policji, gdy w 2003 należący do Chrisa Huhne'a samochód został zarejestrowany przez fotoradar na jeździe z nadmierną prędkością, polityk i jego ówczesna żona wbrew prawdzie oświadczyli, iż to kobieta była kierowcą, dzięki czemu Chris Huhne uniknął otrzymania mandatu i zarazem przekroczenia limitu punktów karnych[5]. 5 lutego 2013 zrezygnował z mandatu parlamentarnego[6], zaś 11 marca 2013 zarówno on, jak i jego była małżonka, zostali skazani na osiem miesięcy pozbawienia wolności[7]. Oboje opuścili zakłady karne po odbyciu jednej czwartej kary[8], po czym przez kolejne pół roku byli objęci dozorem elektronicznym, mogąc opuszczać swoje miejsce zamieszkania tylko w wyznaczonych godzinach[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Chris Huhne kept buying property as he awaited trial. „Evening Standard”, 2013-02-04. [dostęp 2020-10-13]. (ang.).
  2. Caroline Davies: The rise and fall of Chris Huhne. „The Guardian”, 2013-02-04. [dostęp 2020-10-13]. (ang.).
  3. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2012-09-05].
  4. Cameron's cabinet: A guide to who's who. BBC News, 2010-05-12. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  5. Chris Huhne quits cabinet over speeding claims charge. BBC News, 2012-02-03. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  6. Chris Huhne officially no longer an MP. BBC News, 2014-02-05. [dostęp 2015-01-27]. (ang.).
  7. Chris Huhne and Vicky Pryce jailed for eight months. BBC News, 2013-03-11. [dostęp 2015-01-27]. (ang.).
  8. Andrew Grice: Nine weeks is a long time in politics: Vicky Pryce and Chris Huhne released from prison but what does the future hold for them?. „The Independent”, 2013-05-13. [dostęp 2015-07-27]. (ang.).
  9. Janet Street-Porter: Eight weeks in prison does not make Chris Huhne and Vicky Pryce instant experts. „The Independent”, 2013-05-19. [dostęp 2015-01-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-06)]. (ang.).
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy