Przejdź do zawartości

Christopher Dorner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Christopher Dorner
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 czerwca 1979
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

12 lutego 2013
Angelus Oaks

Zawód, zajęcie

żołnierz,
policjant

Christopher Jordan Dorner (ur. 4 czerwca 1979, zm. 12 lutego 2013[1]) – amerykański seryjny morderca, który w lutym 2013 roku zamordował w Kalifornii cztery osoby.

Życie osobiste

[edytuj | edytuj kod]

Dorner urodził się w Nowym Jorku. Jego dzieciństwo niczym się nie wyróżniało, był lubiany przez najbliższe otoczenie. W 2002 roku został powołany do United States Navy, a w późniejszych latach został zawodowym żołnierzem. Uczestniczył w misjach międzynarodowych m.in. w Bahrajnie. W trakcie służby odbył przeszkolenie na strzelca wyborowego. Po powrocie do ojczyzny, wstąpił do akademii policyjnej, którą ukończył w 2006 roku. Wkrótce został przeniesiony do rezerw, co pozwoliło mu pełnić pracę policjanta. Został zatrudniony przez Los Angeles Police Department. W lipcu 2007 roku oskarżył swoją partnerkę z patrolu o stosowanie przemocy wobec zatrzymanego mężczyzny. Powołano specjalną komisję w celu wyjaśnienia zdarzenia. Po kilku miesiącach komisja uznała, że oskarżenia rzucane przez Dornera były fałszywe i podjęto decyzję o dyscyplinarnym zwolnieniu go. Dorner składał liczne odwołania, jednak bezskutecznie.

Zbrodnie

[edytuj | edytuj kod]

W 2013 roku, Dorner zamieścił na swoim profilu na Facebooku manifest, w którym wypowiedział „prywatną wojnę” byłym kolegom z policji. Oskarżył ich o zrujnowanie kariery i rasizm. Ponadto, wymienił z nazwiska czterdziestu policjantów, których zamierzał zamordować. Dornier wysyła kopię akt dotyczących jego zwolnienia dziennikarzowi CNN, Andersonowi Cooperowi.

3 lutego 2013 roku, Dorner zastrzelił 28-letnią kobietę oraz jej narzeczonego. Kobieta była córką Randala Quana – byłego kapitana LAPD i prawnika, który reprezentował Dornera podczas rozprawy w sprawie wydalenia go ze służby. Po morderstwach, rozpoczęto zakrojoną na szeroką skalę obławę. Władze Kalifornii zaoferowały milion dolarów nagrody za informacje mogące pomóc w ujęciu mordercy. Dorner znał jednak wojskowe i policyjne techniki operacyjne, co pozwoliło mu skutecznie uciekać przed obławą.

7 lutego 2013 roku, ok. 1:00 w nocy Dorner usiłował przedostać się do domu jednego z czterdziestu funkcjonariuszy wymienionych w manifeście. Został zauważony przez patrol policji, który ostrzelał z karabinu maszynowego. Dorner odjeżdża kilkanaście kilometrów dalej, do Riverside. Zatrzymuje się przy ruchliwej ulicy i gdy zauważa nadjeżdżający radiowóz, ostrzeliwuje go. Jeden z policjantów ginie na miejscu, drugi zostaje ciężko ranny. Przez kolejne dni, służbom nie udało się namierzyć Dornera. Poszukiwano go w całej Kalifornii, Nevadzie, a także w Meksyku.

12 lutego 2013 roku, Dorner kradnie samochód. Świadkowie zdarzenia rozpoznają go i wkrótce, policjantom udaje się namierzyć skradziony pojazd w górach, nieopodal wsi Angelus Oaks. Dorner ukrył się w jednym z domków letniskowych. Policjanci otaczają budynek i dochodzi do wymiany ognia z Dornerem, w wyniku której ginie jeden z policjantów. Przybyli antyterroryści wrzucają przez okna puszki z gazem łzawiącym, które przypadkowo wywołały pożar, który szybko zaczął się rozprzestrzeniać. Ogień odciął drogą ucieczki Dornerowi, który popełnia samobójstwo, strzelając sobie w głowę. Domek, w którym przebywał Dorner spłonął doszczętnie i dopiero dwa dni później władze potwierdziły śmierć Dornera[1].

Ofiary Dornera

[edytuj | edytuj kod]
L.p. Nazwisko Wiek Data morderstwa Miejsce morderstwa
1. Keith Lawrence 27 3 lutego 2013 Irvine
2. Monica Quan 28 3 lutego 2013 Irvine
3. Michael Crain 34 7 lutego 2013 Riverside
4. Jeremiah MacKay 35 12 lutego 2013 Angelus Oaks

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy