Przejdź do zawartości

Cyrkuł zamojski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mapy okręgu i cyrkułu zamojskiego
Cyrkuł w 1805 roku
Okręg (dystrykt) zamojski cyrkułu bełskiego (z siedzibą w Zamościu) około 1780 roku
Cyrkuł zamojski w 1791
Cyrkuł zamojski zaznaczony na granatowo

Cyrkuł zamojski (niem. Zamoscer Kreis) – jednostka terytorialna tzw. Galicji Wschodniej (wschodnich terenów Królestwa Galicji i Lodomerii w okresie zaboru austriackiego), funkcjonująca w latach 1783–1809. Jego powierzchnia liczyła ponad 5000 km², co stanowiło ponad 6% ziem zabranych przez Austrię w I rozbiorze Polski. Obszar ten w przybliżeniu objął tzw. Zamojszczyznę lub dawne województwo zamojskie w latach 1975–1998, a obecnie stanowi przede wszystkim południowo-wschodnią część województwa lubelskiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Późniejszy cyrkuł zamojski obejmował północny skraj ziem zabranych podczas pierwszego rozbioru Polski w 1772, w tym południowo-wschodniej części ziemi chełmskiej z Zamościem oraz całe województwo bełskie z Tomaszowem i Hrubieszowem[1]. Początkowo władze habsburskie nie traktowały zajętej ziemi jako trwały nabytek i jedynie prowizorycznie przejęły polską administrację wojewódzką. Przejściowy był również pierwszy podział z 1773 zrywający z tradycją polskiego podziału na województwa, w którym omawiany obszar objął cyrkuł bełski z siedzibą w lepiej rozwiniętym Zamościu, podzielony na 8 okręgów (dystryktów), których dokładny zasięg nie jest znany. Brakowało urzędników, którymi byli przeważnie przybysze z Austrii i Czech. W związku z tym w marcu 1775 liczbę okręgów zredukowano do trzech z siedzibami w Zamościu, Sokalu i Tomaszowie. W latach 1782 do 1784 przeprowadzono szeroko zakrojono reformy józefińskie, w tym administracyjne. Zlikwidowano okręgi i ustanowiono 18 cyrkułów[2]. Po kilku kolejnych drobnych zmianach granic nowy cyrkuł zamojski w porównaniu do okręgu zamojskiego powiększył się o część obszaru okręgu tomaszowskiego, z samym Tomaszowem i Krzeszowem nad Sanem na południowym zachodzie, z kolei na północnym wschodzie sięgał do Bugu, bez kilku miejscowości na prawym brzegu jak Terechy i miasteczko Korytnica.

Na mocy dekretu Józefa II z pierwszego grudnia 1785 urząd cyrkularny i podległe mu samorządy urzędowały wyłącznie w języku niemieckim. Władze cyrkularne w dobie absolutyzmu oświeceniowego miały bardzo szeroki zakres uprawnień dotykający wiele dziedzin codziennego życia.

W 1783 rozgraniczono miasta (zarządzane przez magistrat z burmistrzem) i miasteczka (osady targowe, zarządzane przez asesora lub syndyka), których cyrkuł liczył łącznie 17:

W ramach tzw. kolonizacji józefińskiej powstało tu również kilka kolonii niemieckich[3][4].

W sieci państwowych dróg bitych Zamość skomunikowany był z resztą Galicji jedynie ze Lwowem (położonym ok. 130 km na południowy wschód)[5].

Zgodnie z postanowieniami podpisanego 14 października 1809 pokoju w Schönbrunn, Nowa Galicja i cyrkuł zamojski zostały włączone do Księstwa Warszawskiego. W przeciwieństwie do obszarów Nowej Galicji (Galicji Zachodniej) tereny te zostały zagarnięte przez Austrię wskutek I rozbioru Polski (nie III). Południowa granica cyrkułu stała się linią graniczną między Austrią a Księstwem Warszawskim, a od 1815 między Królestwem Kongresowym a Austrią. Obszar wszedł w skład departamentu lubelskiego i został podzielony na powiaty hrubieszowski, tarnogrodzki, tomaszowski i zamojski.

Ponieważ na terenie Księstwa Warszawskiego miasteczka nie występowały, te doń przyłączone zostały przemienione w miasta.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy